Ишаъё
34:1 Эй халқҳо, наздик шавед, то бишнавед; ва гӯш кунед, эй мардум, бигзор замин
бишнавед ва ҳар чӣ дар он аст; ҷаҳон ва ҳама чизҳое, ки ба вуҷуд меоянд
аз он.
34:2 Зеро ки хашми Худованд бар ҳамаи халқҳост, ва хашми Ӯ бар
тамоми лашкари онҳо: онҳоро комилан несту нобуд кард, онҳоро наҷот дод
ба забҳ.
34:3 Қурбонҳои онҳо низ берун ронда хоҳанд шуд, ва бадбӯи онҳо аз он берун хоҳад шуд
ҷасади онҳо ва кӯҳҳо бо хуни онҳо об хоҳанд шуд.
34:4 Ва тамоми лашкари осмон пароканда хоҳад шуд, ва осмон хоҳад буд
мисли тӯмор ғелонда шудааст, ва тамоми лашкари онҳо мисли тӯмор фурӯ хоҳанд афтод
барг аз ток мерезад ва мисли анҷире аз дарахти анҷир меафтад.
34:5 Зеро ки шамшери Ман дар осмон ғусл хоҳад шуд: инак, он бар хоҳад фурӯд
Idumea, ва бар мардуми лаънати ман, ба доварӣ.
34:6 Шамшери Худованд аз хун пур шудааст, аз чарбу фарбеҳ шудааст,
ва бо хуни барраҳо ва бузҳо, бо чарбуи гурдаҳо
Қӯчқорҳо: зеро ки Худованд дар Бозра қурбонӣ дорад, ва дар он забҳи бузурге дорад
замини Идумеа.
34:7 Ва гӯсфандон бо онҳо фуруд меоянд, ва говҳо бо онҳо
гов; ва замини онҳо аз хун тар шуда, ғубор хоҳад шуд
фарбеҳ бо фарбеҳӣ.
34:8 Зеро он рӯзи интиқом Худованд аст, ва соли ҷазо
барои бахсу мунозираи Сион.
34:9 Ва ҷӯйҳои он ба қатрон ва хоки он мубаддал хоҳанд шуд
кибрит ба вуҷуд ояд, ва замини он ба қатраи сӯзон табдил хоҳад ёфт.
34:10 Он шабу рӯз хомӯш нахоҳад шуд; дуди он баланд мешавад
то абад: насл ба насл хароб хоҳад шуд; ҳеҷ кас нахоҳад кард
аз он то абад гузарад.
34:11 Аммо корморант ва талх соҳиби он хоҳанд шуд; буг низ ва
зоғ дар он сокин хоҳад шуд, ва бар он хати дароз дароз хоҳад кард
ошуфтагӣ ва сангҳои холӣ.
34:12 Онҳо бузургони онро ба салтанат даъват хоҳанд кард, вале ҳеҷ кас нахоҳад буд
дар он ҷо, ва ҳамаи мирони вай ҳеҷ хоҳанд буд.
Забур 34:13 Ва дар қасрҳои вай хорҳо, ва хорҳо ва буттаҳо дар
қалъаҳои он; ва он маскани аждаҳо хоҳад буд, ва а
суд барои бум.
34:14 Ҳайвонҳои ваҳшии биёбон низ бо ҳайвоноти ваҳшӣ вомехӯранд
ҷазира ва сатира ба рафиқи худ гиря мекунад; буғи фарёд низ
дар он ҷо истироҳат хоҳад кард ва барои худ ҷои истироҳат пайдо кунад.
34:15 Дар он ҷо бум бузург лона месозад, ва хобида, тухм мебарорад ва ҷамъ хоҳад кард.
дар зери сояи вай: дар он ҷо харгӯшҳо низ ҷамъ хоҳанд шуд
бо ҳамсараш.
34:16 Аз китоби Худованд биҷӯед ва бихонед: ҳеҷ яке аз инҳо нахоҳад буд
ноком шавад, ҳеҷ кас ҳамсари вайро нахоҳад хост; зеро ки даҳони Ман фармудааст, ва ӯ
Рӯҳ онҳоро ҷамъ кардааст.
34:17 Ва барои онҳо қуръа партофта, дасташ онро тақсим кард
аз насл то абад моликияти онҳо хоҳанд буд
Дар он насл ҷовидонанд.