Ишаъё
22:1 Бори водии рӯъё. Акнун ба ту чӣ шуд, ки ту ҳастӣ
пурра ба болои хона баромадааст?
22:2 Ту, ки пур аз изтироб ҳастӣ, шаҳри пурғавғо, шаҳри шодмонӣ: кушташудаи ту
на одамон аз шамшер кушта мешаванд, на дар ҷанг мурдаанд.
22:3 Ҳама сарварони ту якҷоя гурехтаанд, онҳо аз камонварон баста шудаанд: ҳама
ки дар ту ёфт шудаанд, ба ҳам пайвастанд, ки аз дур гурехтаанд.
22:4 Бинобар ин ман гуфтам: "Аз ман дур шав; Бо алам гиря мекунам, меҳнат накунам
маро тасаллӣ деҳ, ба сабаби ғорат кардани духтари халқам.
22:5 Зеро он рӯзи душворӣ, ва поймол кардани поймол ва дар изтироб аст
Худованд Худои лашкарҳо дар водии рӯъё деворҳоро вайрон мекунад,
ва фарьёд ба куххо.
22:6 Ва Элом чӯбро бо аробаҳои одамон ва савораҳо ва Кир
сипарро кушод.
22:7 Ва воқеъ хоҳад шуд, ки водиҳои баргузидаи ту пур аз
аробаҳо ва саворон дар назди дарвоза саф ороста.
22:8 Ва ӯ пӯшиши Яҳудоро ошкор кард, ва ту дар он рӯз нигоҳ кардӣ
ба зирехи хонаи чангал.
22:9 Шумо инчунин вайрониҳои шаҳри Довудро дидаед, ки онҳо бисьёранд.
ва шумо оби ҳавзи поёнро ҷамъ кардед.
22:10 Ва шумо хонаҳои Ерусалимро шумор кардаед, ва хонаҳоро шумо доред
барои мустахкам намудани девор шикаста.
22:11 Шумо инчунин дар байни ду девор барои оби қадим ҷӯйбор сохтед
аммо шумо ба офаридгори он назар надидаед ва эҳтиром надоред
ба касе ки онро кайхо сохта буд.
22:12 Ва дар он рӯз Худованд Худои лашкарҳо ба гиря ва ба
мотам ва бемӯй ва палос пӯшидан;
22:13 Ва инак, шодӣ ва шодӣ, куштани гов ва куштани гӯсфандон, хӯрдан
гӯшт ва шароб менӯшем: бихӯрем ва бинӯшем; зеро то фардо хохем кард
бимирад.
22:14 Ва ба гӯшҳои ман аз ҷониби Худованди лашкарҳо нозил шудааст, ки ин аст
шарорат аз шумо пок нахоҳад шуд, то даме ки бимиред, мегӯяд Худованд Худои
мизбон.
22:15 Чунин мегӯяд Худованд Худои лашкарҳо: «Бирав, назди ин хазинадор бирав, ҳатто
ба Сабно, ки болои хона аст, ва бигӯ:
22:16 Ту дар ин ҷо чӣ дорӣ? ва дар ин ҷо кистӣ, ки туро тарошидаӣ».
Дар ин ҷо қабр баровард, чунон ки Ӯро дар баландӣ қабр меканад, ва
ки барои худ дар санглох маскан гузорад?
22:17 Инак, Худованд туро бо асорати азим хоҳад бурд ва хоҳад кард
туро бипӯшонад.
22:18 Ӯ ба зудӣ рӯй гардонад ва туро мисли тӯб ба як тӯб мепартояд
кишвар: дар он ҷо ту хоҳӣ мурд, ва аробаҳои ҷалоли Ту дар он ҷо хоҳанд буд
шарми хонаи оғои худ гардад.
22:19 Ва туро аз макони ту меронам ва ӯ аз ҳоли ту
ту поён.
22:20 Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки ман бандаамро даъват хоҳам кард
Элиёқим ибни Ҳилқиё:
22:21 Ва ман ӯро бо ҷомаи ту мепӯшонам, ва ӯро бо камарбанди ту мустаҳкам хоҳам кард,
ва ҳукумати туро ба дасти ӯ месупорам, ва ӯ падар хоҳад шуд
ба сокинони Ерусалим ва ба хонадони Яҳудо.
22:22 Ва калиди хонадони Довудро бар китфи ӯ хоҳам гузошт; ҳамин тавр ӯ
кушода хоҳад шуд, ва ҳеҷ кас баста нахоҳад шуд; ва ӯ мебандад, ва ҳеҷ кас намекушояд.
22:23 Ва ман ӯро ҳамчун мех дар ҷои устувор маҳкам хоҳам кард; ва ӯ барои а
тахти пуршараф ба хонаи падараш.
22:24 Ва онҳо тамоми ҷалоли хонаи падараш, ки бар ӯ меовезанд
насл ва масъала, ҳама зарфҳои миқдори кам, аз зарфҳо
аз косахо, хатто ба хамаи зарфхои флагонхо.
22:25 Дар он рӯз, мегӯяд Худованди лашкарҳо, хоҳад мех, ки дар
ҷои устувор бардошта шавад, ва бурида шавад ва афтод; ва бори гарон
ки бар он буд, бурида хоҳад шуд, зеро ки Худованд инро гуфтааст.