Ишаъё
11:1 Ва аз пояи Йисой асо ва шохае берун хоҳад омад.
аз решааш мебарояд:
11:2 Ва рӯҳи Худованд бар ӯ қарор хоҳад гирифт, рӯҳи ҳикмат ва
фаҳмиш, рӯҳи маслиҳат ва тавоноӣ, рӯҳи дониш
ва аз тарси Худованд;
11:3 Ва ӯро дар тарси Худованд хирадманд хоҳад кард: ва
аз дидани чашмонаш доварӣ намекунад ва баъд аз он сарзаниш намекунад
шунидани гӯшҳояш:
11:4 Аммо Ӯ камбағалонро бо адолат доварӣ хоҳад кард, ва бо адолат мазаммат мекунад
зеро ки ҳалимони замин аст, ва заминро бо асои он мезанад
даҳони ӯ ва бо нафаси лабони худ шарирро хоҳад кушт.
11:5 Ва адолат камарбанди камари ӯ хоҳад буд, ва вафодорӣ бошад
камарбанди дастони худ.
11:6 Гург низ бо барра сокин хоҳад шуд, ва паланг хоҳад хобид
бо кӯдак; ва гӯсола ва шери ҷавон ва фарбеҳ якҷоя;
ва кӯдаке ба онҳо роҳнамоӣ хоҳад кард.
11:7 Ва гов ва хирс мечаронанд; фарзандони онҳо хобида хоҳанд шуд
якҷоя: ва шер мисли гов коҳ хоҳад хӯрд.
11:8 Ва кӯдаки ширмак дар сӯрохи мор бозӣ хоҳад кард, ва ширхӯрда
Кӯдак бояд дасташро ба кокатрит гузорад.
11:9 Онҳо дар тамоми кӯҳи муқаддаси Ман осеб нахоҳанд дод ва нобуд накунанд, зеро ки замин
пур аз дониши Худованд хоҳад буд, чунон ки обҳо баҳрро фаро мегиранд.
11:10 Ва дар он рӯз як решаи Йисой хоҳад буд, ки барои як
прапорщик халқ; Халқҳо ба он ҷо хоҳанд кард, ва оромии Ӯ хоҳад буд
пуршараф бошед.
11:11 Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Худованд дасти Ӯро хоҳад гузошт
бори дуюм барои баргардонидани боқимондаи халқи худ, ки хоҳад
аз Ашшур ва аз Миср ва аз Патрус ва аз Куш монда шавад,
ва аз Элом ва аз Шинор ва аз Ҳамот ва аз ҷазираҳои
баҳр.
11:12 Ва ӯ барои халқҳо фирқа гузошта, ва ҷамъ хоҳад кард
рондашудагони Исроил ва парокандашудаи Яҳудоро аз сарзамини худ ҷамъ кунед
чор гушаи замин.
11:13 Ҳасад аз Эфроим дур хоҳад шуд, ва душманони Яҳудо
бурида хоҳад шуд: Эфроим ба Яҳудо ҳасад нахоҳад бурд, ва Яҳудо хашмгин нахоҳад шуд
Эфроим.
11:14 Аммо онҳо бар китфҳои фалиштиён ба сӯи он парвоз хоҳанд кард
ғарб; шарқро якҷоя ғорат хоҳанд кард, онҳоро хоҳанд гузошт
ба Адӯм ва Мӯоб даст диҳед; ва банӣ-Аммӯн ба онҳо итоат хоҳанд кард.
11:15 Ва Худованд забони баҳри Мисрро комилан нест хоҳад кард; ва
бо шамоли сахти худ дасти худро бар дарьё меафканад ва хоҳад кард
онро дар ҳафт ҷӯй бизанед ва мардумро аз хушкӣ гузаронед.
11:16 Ва барои бақияи қавми Ӯ роҳе хоҳад буд, ки хоҳад буд
аз Ашшур монда шавад; чунон ки дар рӯзи омаданаш ба Исроил буд
берун аз замини Миср.