Ҳушаъ
3:1 Ва Худованд ба ман гуфт: "Ҳанӯз бирав, занеро, ки дӯстдоштаи худ дӯст дорад, дӯст бидор".
вале зинокор, ба ҳасби муҳаббати Худованд ба кӯдакон
Исроилиён, ки ба худоёни дигар менигаранд ва шаробро дӯст медоранд.
3:2 Пас, ман ӯро ба понздаҳ сиккаи нуқра ва ба як ҳомер харидаам.
ҷав ва ним гомер ҷав:
3:3 Ва ман ба вай гуфтам: «Ту барои ман чанд рӯз хоҳӣ монд; накун
фоҳиша шав, ва ту барои каси дигар нахоҳӣ шуд; ман низ ҳамин тавр хоҳам буд
барои ту бошад.
3:4 Зеро ки банӣ-Исроил рӯзҳои зиёд бе подшоҳ хоҳанд монд, ва
бе шоҳзода ва бе қурбонӣ ва бе сурат ва
бе эфод ва бе терафим:
3:5 Пас аз он банӣ-Исроил хоҳанд баргашт, ва Худованди худро биҷӯянд
Худо ва подшоҳи онҳо Довуд; ва аз Худованд ва некии Ӯ дар он битарсад
рузхои охир.