Ҳушаъ 3:1 Ва Худованд ба ман гуфт: "Ҳанӯз бирав, занеро, ки дӯстдоштаи худ дӯст дорад, дӯст бидор". вале зинокор, ба ҳасби муҳаббати Худованд ба кӯдакон Исроилиён, ки ба худоёни дигар менигаранд ва шаробро дӯст медоранд. 3:2 Пас, ман ӯро ба понздаҳ сиккаи нуқра ва ба як ҳомер харидаам. ҷав ва ним гомер ҷав: 3:3 Ва ман ба вай гуфтам: «Ту барои ман чанд рӯз хоҳӣ монд; накун фоҳиша шав, ва ту барои каси дигар нахоҳӣ шуд; ман низ ҳамин тавр хоҳам буд барои ту бошад. 3:4 Зеро ки банӣ-Исроил рӯзҳои зиёд бе подшоҳ хоҳанд монд, ва бе шоҳзода ва бе қурбонӣ ва бе сурат ва бе эфод ва бе терафим: 3:5 Пас аз он банӣ-Исроил хоҳанд баргашт, ва Худованди худро биҷӯянд Худо ва подшоҳи онҳо Довуд; ва аз Худованд ва некии Ӯ дар он битарсад рузхои охир.