Ҳастӣ 25:1 Ва Иброҳим боз зан гирифт, ва номи вай Кетура буд. 25:2 Ва ба ӯ Зимрон, ва Йӯқшон, ва Мадон, ва Мидён ва Ишбакро зоид, ва Шуъа. 25:3 Ва Юқшон Сабо ва Дедонро ба дуньё овард. Ва писарони Дедон Ашшӯрим буданд, ва Летушим ва Леуммим. 25:4 Ва писарони Мидён; Эфо, ва Эфер, ва Ҳанӯҷ, ва Абидо, ва Элдаах. Ҳамаи инҳо фарзандони Кетура буданд. 25:5 Ва Иброҳим ҳар он чи дошт, ба Исҳоқ дод. 25:6 Аммо ба писарони суррияҳое, ки Иброҳим дошт, Иброҳим дод ҳадияҳо дода, онҳоро аз дасти писараш Исҳоқ, дар ҳоле ки ӯ зинда буд, фиристод, ба тарафи шарқ, ба кишвари шарқӣ. 25:7 Ва ин айёми солҳои умри Иброҳим, ки ӯ зиндагӣ мекард саду шасту понздах сол. 25:8 Он гоҳ Иброҳим арвоҳро таслим кард ва дар пирӣ, пире мурд. ва пур аз сол; ва назди қавми худ ҷамъ карда шуд. 25:9 Ва писаронаш Исҳоқ ва Исмоил ӯро дар ғори Макпело дафн карданд. киштзори Эфрӯн ибни Сӯҳари ҳиттӣ, ки дар пеши Мамре аст; 25:10 Майдоне, ки Иброҳим аз банӣ-Ҳет харида буд: дар он ҷо Иброҳим буд ва занаш Соро дафн карданд. 25:11 Ва пас аз марги Иброҳим, Худо писарашро баракат дод Исҳоқ; ва Исҳоқ дар канори чоҳи Лаҳайрӯй сукунат дошт. 25:12 Инҳоянд наслҳои Исмоил, писари Иброҳим, ки Ҳоҷар Миср канизи Соро ба Иброҳим зоид: 25:13 Ва инҳоянд номҳои писарони Исмоил, ба номашон, мувофиқи наслҳояшон: нахустзодаи Исмоил Набоҷот; ва Қадор ва Адбаил ва Мибсом, 25:14 Ва Мишма ва Думо ва Масса, 25:15 Ҳадар ва Темо, Йетур, Нофиш ва Қадемо; 25:16 Инҳо писарони Исмоил ҳастанд, ва инҳо номҳои онҳост шаҳрҳо ва назди қалъаҳояшон; дувоздаҳ мирон мувофиқи халқҳояшон. 25:17 Ва ин солҳои умри Исмоил, саду сӣ ва ҳафт сол, ва ӯ ҷон дод ва мурд; ва гирд оварда шуд ба халки худ. 25:18 Ва аз Ҳавило то Шур, ки пеш аз Миср воқеъ аст, сукунат карданд, чунон ки ту сӯи Ашшур рафт, ва дар ҳузури ҳамаи бародаронаш мурд. 25:19 Ва инҳоянд наслҳои Исҳоқ писари Иброҳим: Иброҳим ба дунё омад. Исҳоқ: 25:20 Ва Исҳоқ чиҳилсола буд, вақте ки Ривқоро духтари худ гирифт аз Байтуили суриягӣ аз Паданарам, хоҳари Лобони суриягӣ. 25:21 Ва Исҳоқ барои зани худ аз Худованд илтиҷо кард, зеро вай нозой буд, ва Худованд аз ӯ илтиҷо кард, ва занаш Ривқо ҳомила шуд. 25:22 Ва кӯдакон дар дохили вай мубориза мебурданд; ва вай гуфт: «Агар бошад». пас, чаро ман чунин ҳастам? Ва вай рафт, то ки аз Худованд бипурсад. 25:23 Ва Худованд ба вай гуфт: «Ду халқ дар батни ту ҳастанд, ва ду халқ мардум аз даруни ту ҷудо хоҳанд шуд; ва як халқ хоҳад буд аз дигарон пурқувваттар будан; ва пир ба он хизмат мекунад ҷавонтар. 25:24 Ва ҳангоме ки айёми таваллуди вай анҷом ёфт, инак, буданд дугоникҳо дар батни худ. 25:25 Ва якумин сурх, ҳамааш мисли ҷомаи мӯйдор баромад; ва онхо номашро Эсов номид. 25:26 Ва баъд аз он бародараш берун омад, ва дасташ бар дасти Эсов гирифт пошна; ва номи ӯ Яъқуб буд, ва Исҳоқ шастсола буд вақте ки вай онҳоро бардошт. 25:27 Ва писарон калон шуданд, ва Эсов шикорчии маккор, марди саҳро буд; ва Яъқуб марди оддӣ буд, ки дар хаймаҳо зиндагӣ мекард. Юҳанно 25:28 Ва Исҳоқ Эсовро дӯст медошт, зеро ки ӯ аз гӯсфанди вай мехӯрд, аммо Ривқо Яъқубро дӯст медошт. 25:29 Ва Яъқуб кӯза кард, ва Эсов аз саҳро омад, ва беҳуш шуд. 25:30 Ва Эсов ба Яъқуб гуфт: «Илтимос, бо ҳамон сурх ба ман хӯрок деҳ. кӯза; зеро ки ман бемадорам, бинобар ин номи ӯро Адӯм хонданд. 25:31 Ва Яъқуб гуфт: «Имрӯз нахустзодагии худро ба ман бифурӯш». 25:32 Ва Эсов гуфт: «Инак, ман дар арафаи мурданам ҳастам; ва чӣ фоидае хоҳад дошт». ин нахустзодагӣ ба ман мекунад? 25:33 Ва Яъқуб гуфт: «Имрӯз ба ман қасам хӯред; ва ба вай қасам хӯрд, ва фурӯхт нахустзодаш ба Яъқуб. Юҳанно 25:34 Ва Яъқуб ба Эсов нон ва наск дод; ва ӯ хӯрд ва нӯшид ва бархоста, ба роҳи худ рафт; ҳамин тавр Эсов нахустзодагии худро рад кард.