Ҳастӣ
25:1 Ва Иброҳим боз зан гирифт, ва номи вай Кетура буд.
25:2 Ва ба ӯ Зимрон, ва Йӯқшон, ва Мадон, ва Мидён ва Ишбакро зоид,
ва Шуъа.
25:3 Ва Юқшон Сабо ва Дедонро ба дуньё овард. Ва писарони Дедон Ашшӯрим буданд,
ва Летушим ва Леуммим.
25:4 Ва писарони Мидён; Эфо, ва Эфер, ва Ҳанӯҷ, ва Абидо, ва
Элдаах. Ҳамаи инҳо фарзандони Кетура буданд.
25:5 Ва Иброҳим ҳар он чи дошт, ба Исҳоқ дод.
25:6 Аммо ба писарони суррияҳое, ки Иброҳим дошт, Иброҳим дод
ҳадияҳо дода, онҳоро аз дасти писараш Исҳоқ, дар ҳоле ки ӯ зинда буд, фиристод,
ба тарафи шарқ, ба кишвари шарқӣ.
25:7 Ва ин айёми солҳои умри Иброҳим, ки ӯ зиндагӣ мекард
саду шасту понздах сол.
25:8 Он гоҳ Иброҳим арвоҳро таслим кард ва дар пирӣ, пире мурд.
ва пур аз сол; ва назди қавми худ ҷамъ карда шуд.
25:9 Ва писаронаш Исҳоқ ва Исмоил ӯро дар ғори Макпело дафн карданд.
киштзори Эфрӯн ибни Сӯҳари ҳиттӣ, ки дар пеши Мамре аст;
25:10 Майдоне, ки Иброҳим аз банӣ-Ҳет харида буд: дар он ҷо Иброҳим буд
ва занаш Соро дафн карданд.
25:11 Ва пас аз марги Иброҳим, Худо писарашро баракат дод
Исҳоқ; ва Исҳоқ дар канори чоҳи Лаҳайрӯй сукунат дошт.
25:12 Инҳоянд наслҳои Исмоил, писари Иброҳим, ки Ҳоҷар
Миср канизи Соро ба Иброҳим зоид:
25:13 Ва инҳоянд номҳои писарони Исмоил, ба номашон,
мувофиқи наслҳояшон: нахустзодаи Исмоил Набоҷот; ва
Қадор ва Адбаил ва Мибсом,
25:14 Ва Мишма ва Думо ва Масса,
25:15 Ҳадар ва Темо, Йетур, Нофиш ва Қадемо;
25:16 Инҳо писарони Исмоил ҳастанд, ва инҳо номҳои онҳост
шаҳрҳо ва назди қалъаҳояшон; дувоздаҳ мирон мувофиқи халқҳояшон.
25:17 Ва ин солҳои умри Исмоил, саду сӣ
ва ҳафт сол, ва ӯ ҷон дод ва мурд; ва гирд оварда шуд
ба халки худ.
25:18 Ва аз Ҳавило то Шур, ки пеш аз Миср воқеъ аст, сукунат карданд, чунон ки ту
сӯи Ашшур рафт, ва дар ҳузури ҳамаи бародаронаш мурд.
25:19 Ва инҳоянд наслҳои Исҳоқ писари Иброҳим: Иброҳим ба дунё омад.
Исҳоқ:
25:20 Ва Исҳоқ чиҳилсола буд, вақте ки Ривқоро духтари худ гирифт
аз Байтуили суриягӣ аз Паданарам, хоҳари Лобони суриягӣ.
25:21 Ва Исҳоқ барои зани худ аз Худованд илтиҷо кард, зеро вай нозой буд, ва
Худованд аз ӯ илтиҷо кард, ва занаш Ривқо ҳомила шуд.
25:22 Ва кӯдакон дар дохили вай мубориза мебурданд; ва вай гуфт: «Агар бошад».
пас, чаро ман чунин ҳастам? Ва вай рафт, то ки аз Худованд бипурсад.
25:23 Ва Худованд ба вай гуфт: «Ду халқ дар батни ту ҳастанд, ва ду халқ
мардум аз даруни ту ҷудо хоҳанд шуд; ва як халқ хоҳад буд
аз дигарон пурқувваттар будан; ва пир ба он хизмат мекунад
ҷавонтар.
25:24 Ва ҳангоме ки айёми таваллуди вай анҷом ёфт, инак, буданд
дугоникҳо дар батни худ.
25:25 Ва якумин сурх, ҳамааш мисли ҷомаи мӯйдор баромад; ва онхо
номашро Эсов номид.
25:26 Ва баъд аз он бародараш берун омад, ва дасташ бар дасти Эсов гирифт
пошна; ва номи ӯ Яъқуб буд, ва Исҳоқ шастсола буд
вақте ки вай онҳоро бардошт.
25:27 Ва писарон калон шуданд, ва Эсов шикорчии маккор, марди саҳро буд;
ва Яъқуб марди оддӣ буд, ки дар хаймаҳо зиндагӣ мекард.
Юҳанно 25:28 Ва Исҳоқ Эсовро дӯст медошт, зеро ки ӯ аз гӯсфанди вай мехӯрд, аммо Ривқо
Яъқубро дӯст медошт.
25:29 Ва Яъқуб кӯза кард, ва Эсов аз саҳро омад, ва беҳуш шуд.
25:30 Ва Эсов ба Яъқуб гуфт: «Илтимос, бо ҳамон сурх ба ман хӯрок деҳ.
кӯза; зеро ки ман бемадорам, бинобар ин номи ӯро Адӯм хонданд.
25:31 Ва Яъқуб гуфт: «Имрӯз нахустзодагии худро ба ман бифурӯш».
25:32 Ва Эсов гуфт: «Инак, ман дар арафаи мурданам ҳастам; ва чӣ фоидае хоҳад дошт».
ин нахустзодагӣ ба ман мекунад?
25:33 Ва Яъқуб гуфт: «Имрӯз ба ман қасам хӯред; ва ба вай қасам хӯрд, ва фурӯхт
нахустзодаш ба Яъқуб.
Юҳанно 25:34 Ва Яъқуб ба Эсов нон ва наск дод; ва ӯ хӯрд ва
нӯшид ва бархоста, ба роҳи худ рафт; ҳамин тавр Эсов нахустзодагии худро рад кард.