Ҳастӣ
23:1 Ва Соро яксаду ҳафту бистсола буд
солҳои ҳаёти Соро.
23:2 Ва Соро дар Қирьятарба мурд; ҳамон аст Ҳебрӯн дар замини Канъон;
ва Иброҳим омад, ки барои Соро навҳа кунад ва барои вай гиря кунад.
23:3 Ва Иброҳим аз пеши мурдаи худ бархоста, ба писарони онҳо сухан гуфт
Ҳет гуфт,
23:4 Ман бо ту ғариб ва муҳоҷир ҳастам: ба ман мулке бидеҳ
бо ту дафн кунам, то мурдагонамро аз пеши назарам дафн кунам.
23:5 Ва писарони Ҳет ба Иброҳим ҷавоб дода, гуфтанд:
23:6 Ба мо гӯш деҳ, эй оғоям, ту мири тавоно дар миёни мо ҳастӣ: дар интихоби
қабрҳои мо мурдаҳои туро дафн мекунанд; ҳеҷ яке аз мо аз ту дареғ намедорад
қабр, балки барои он ки мурдаҳои худро дафн кунӣ.
23:7 Ва Иброҳим бархоста, ба мардуми ин замин саҷда кард
ба фарзандони Ҳет.
23:8 Ва бо онҳо гуфтугӯ карда, гуфт: «Агар фикри шумо бошад, ки ман дафн кунам».
мурдаи ман аз назари ман дур аст; Маро бишнав ва барои ман ба Эфрӯни писар илтиҷо кун».
аз Зоҳар,
23:9 То ки ӯ ғори Маҳпелоро, ки вай дорад, ба ман диҳад, ки дар он аст
охири майдони худ; барои он ки ба қадре ки арзише дошта бошад, онро медиҳад
Маро барои мулки қабристон дар миёни шумо.
23:10 Ва Эфрӯн дар миёни банӣ‐Ҳет сукунат дошт; ва Эфрӯни Ҳиттӣ
— ҷавоб дод Иброҳим дар ҳузури банӣ-Ҳет, ҳатто аз ҳама
ки аз дарвозаи шаҳри худ даромада, гуфт:
23:11 Не, эй оғоям, маро бишнав: саҳро ва ғорро ба ту медиҳам.
Дар он ҷо ба ту медиҳам. дар хузури фарзандони халки худ И
он ту: мурдаи худро дафн кун».
23:12 Ва Иброҳим дар пеши мардуми ин замин саҷда кард.
23:13 Ва ӯ ба Эфрӯн дар миёни шунавандагони ин замин сухан гуфт:
«Агар ту бидиҳӣ, илтимос, маро бишнав: ба ту медиҳам».
пул барои киштзор; онро аз ман бигир, ва ман мурдагонамро дар он ҷо дафн мекунам.
23:14 Ва Эфрӯн ба Иброҳим ҷавоб дода, гуфт:
23:15 Эй оғои ман, ба ман гӯш деҳ: замин ба маблағи чорсад сиқл аст
нуқра; ки миёни ману ту чист? Пас, мурдаҳои худро дафн кунед.
23:16 Ва Иброҳим ба Эфрӯн гӯш дод; ва Иброҳим барои Эфрӯн вазн кард
нуқра, ки вай дар назди писарони Ҳет номида буд, чор
сад шекел нуқра, пули ҷорӣ бо савдогар.
23:17 Ва саҳрои Эфрӯн, ки дар Макпело буд, ки пеш аз Мамре буд,
саҳро ва ғоре, ки дар он буд, ва ҳамаи дарахтоне ки буданд
дар сахро, ки дар тамоми сархадхои гирду атроф буданд, боварй хосил карда шуданд
23:18 Ба Иброҳим барои тасарруф дар ҳузури банӣ-Ҳет,
пеш аз он ки ба дарвозаи шаҳри ӯ даромада буданд.
23:19 Ва баъд аз ин, Иброҳим занаш Сороро дар ғори саҳро дафн кард
Маҳпело пеш аз Мамре: ҳамон аст Ҳебрӯн дар замини Канъон.
23:20 Ва саҳро ва ғоре, ки дар он аст, ба Иброҳим нигоҳ карда шуд
барои мулки дафни писарони Ҳет.