Шарҳи Галатия
I. Сарсухан 1:1-10
A. Салом 1:1–5
B. Мушкилот: Галатияҳо
дар айни замон дар назар доранд
қабули Инҷили бардурӯғ 1:6-10
II. Инҷили Павлус 1:11-2:21-ро ҳимоя кард
A. Илоҳӣ аз ибтидо 1:11-24
1. Ӯ башоратро қабул накард
дар ҳоле ки дар яҳудӣ 1:13-14
2. Ӯ башоратро аз
Масеҳ, на аз ҳаввориён 1:15-24
B. Табиати илоҳӣ 2:1-21
1. Онро аз тарафи
ҳаввориён ҳамчун аслӣ 2:1-10
2. Маломати Павлус ба Петрус исбот мекунад
ҳақиқии башорати ӯ 2:11-21
III. Инҷили Павлус муайян карда шудааст: Садоқат
ба воситаи имон ба Масеҳ бе
шариат 3:1-4:31
A. Аз ҷониби худи Галатиён исбот шудааст
таҷриба 3:1–5
B. Бо оят 3:6–14 исбот шудааст
1. Ба таври мусбӣ: Аҳди Қадим мегӯяд
Иброҳим буд, ва ғайрияҳудиён хоҳанд буд,
ба воситаи имон сафед карда шудааст 3:6-9
2. Ба таври манфӣ: Аҳди Қадим мегӯяд
инсон лаънат аст, агар ба он такя кунад
шариат барои наҷот 3:10-14
C. Бо аҳди Иброҳим исбот шудааст 3:15–18
D. Бо максади конун исбот шудааст: он
одамро ба Масеҳ нишон дод 3:19-29
E. Бо моҳияти муваққатии қонун исбот шудааст:
Писарони баркамоли Худо дигар зери по нестанд
дини ибтидоӣ 4:1-11
F. Галатиён дар қавс мебошанд
даъват карданд, ки ба худ тобеъ нашаванд
шариат 4:12–20
Г. Бо истилоҳот исбот шудааст: Қонун мардонро месозад
ғуломони рӯҳонӣ бо аъмол: файз
одамонро бо имон озод мекунад 4:21-31
IV. Инҷили Павлус 5:1-6:17-ро истифода бурд
A. Озодии рӯҳонӣ бояд бошад
нигоҳ дошта мешаванд ва тобеъ намешаванд
ба қонуншиносӣ 5:1-12
B. Озодии рӯҳонӣ иҷозатнома нест
гуноҳ кардан, балки воситаи хизмат кардан аст
дигарон 5:13–26
C. Масеҳӣ аз ҷиҳати ахлоқӣ афтода аст
ки ба мушорикат баркарор карда шавад
бародаронаш 6:1-5
D. Додани Ғалотиён барои дастгирӣ кардан аст
муаллимони худ ва ба дигарон ёрй расонанд
одамони ниёзманд 6:6–10
E. Хулоса: яҳудиён кӯшиш мекунанд, ки худдорӣ кунанд
таъқибот барои Масеҳ, балки Павлус
6:11-17 бо камоли майл қабул мекунад
V. Бинедиксия 6:18
