Ҳизқиёл
42:1 Пас аз он маро ба саҳни берунӣ, ба самти шимол берун овард.
ва маро ба утоқе, ки дар рӯ ба рӯи алоҳида буд, овард
ҷое, ки пеш аз бино ба самти шимол буд.
42:2 Пеш аз дарозии сад зироъ дари шимол буд, ва дари
паҳнои панҷоҳ зироъ буд.
42:3 Бар болои бист зироъ, ки барои саҳни дарунӣ буд, ва боло
бар зидди сангфарш, ки барои суд комил буд, галерея зидди буд
галерея дар се ҳикоя.
42:4 Ва пеш аз ҳуҷраҳо як роҳе буд, ки паҳнои он даҳ зироъ буд
як зироъ; ва дарҳои онҳо ба тарафи шимол.
42:5 Акнун ҳуҷраҳои болоӣ кӯтоҳтар буданд, зеро галереяҳо аз баландтар буданд
инҳо, аз поёнтар ва аз миёнатарин бино.
42:6 Зеро ки онҳо дар се ошёна буданд, вале сутунҳои мисли сутунҳои
судҳо: аз ин рӯ, бино бештар аз пасттарин буд
ва миёнатарин аз замин.
42:7 Ва деворе, ки берун аз болои ҳуҷраҳо буд,, ба сӯи
ҳавлӣ дар пеши ҳуҷраҳо, дарозии он буд
панҷоҳ зироъ.
42:8 Зеро ки дарозии ҳуҷраҳое, ки дар ҳавлии берунӣ буданд, панҷоҳ нафар буд
ва инак, пеш аз маъбад сад зироъ буд.
42:9 Ва аз зери ин ҳуҷраҳо даромадгоҳ дар тарафи шарқ буд, мисли як
аз саҳни боло ба онҳо дохил мешавад.
42:10 Ҳуҷраҳо дар ғафсии девори ҳавлӣ, ба сӯи ҳавлӣ буданд
шарқ, ба муқобили ҷои алоҳида ва аз болои бино.
42:11 Ва роҳи пеши онҳо мисли намуди ҳуҷраҳо буд, ки
ба тарафи шимол буданд, то даме ки онҳо ва ба қадри онҳо васеъ буданд: ва ҳама
берун рафтани онҳо ҳам мувофиқи мӯд ва ҳам мувофиқи тарзи худ буд
дархои онхо.
42:12 Ва мувофиқи дарҳои ҳуҷраҳо, ки ба тарафи ҷануб буд
дар сари роҳ буд, ҳатто роҳи рости пеши девор
ба тарафи шарқ, чунон ки касе ба онҳо дохил мешавад.
42:13 Он гоҳ ӯ ба ман гуфт: "Маҷлисҳои шимолӣ ва ҷанубӣ, ки
дар назди ҷои алоҳида ҳастанд, онҳо ҳуҷраҳои муқаддас мебошанд, ки дар он коҳинон ҳастанд
ки ба Худованд наздиктарин чизҳои муқаддасро хоҳанд хӯрд: он ҷо хоҳад буд
муқаддастарин чизҳо ва ҳадияи ордӣ ва гуноҳро мегузоранд
ҳадия ва қурбонии гуноҳ; зеро ки макон муқаддас аст.
42:14 Вақте ки коҳинон ба он дохил мешаванд, аз муқаддас берун нахоҳанд рафт
ба ҳавлии берунӣ гузоред, вале онҳо либосҳои худро дар он ҷо хоҳанд гузошт
ки дар он хизмат мекунанд; зеро ки онҳо муқаддасанд; ва дигарро мепӯшонад
либос мепӯшад ва ба он чи барои мардум аст, наздик хоҳад шуд.
42:15 Ва ҳангоме ки ӯ ченкунии хонаи дохилиро ба анҷом расонд, маро овард
берун ба сӯи дарвозае, ки дурнамои он ба тарафи шарқ аст, ва онро чен кард
гирду атрофи.
42:16 Ӯ тарафи шарқиро бо найи ченак чен кард, панҷсад най,
бо найи ченак гирду атроф.
42:17 Ӯ тарафи шимолро чен кард, панҷсад най, бо най ченак
гирду атрофи.
42:18 Ӯ канори ҷанубиро чен кард, панҷсад най, бо най ченак.
42:19 Ӯ ба тарафи ғарб гашт, ва бо панҷсад қамиш чен кард
найи ченкунӣ.
42:20 Ӯ онро аз чор тараф чен кард: гирдаш девор дошт, панҷ
сад най дарозӣ ва панҷсад фарох, то ҷудоӣ кунад
маъбад ва макони нопок.