Ҳизқиёл
39:1 Бинобар ин, эй писари одам, бар зидди Ҷуҷ нубувват кун, ва бигӯ, ки чунин мегӯяд:
Худованд Худо; Инак, ман зидди ту ҳастам, эй Ҷуҷ, мири сарвари он
Мешех ва Тубал:
39:2 Ва ман туро бармегардонам, ва ҷуз шашяки туро боқӣ хоҳам гузошт, ва
туро аз қисматҳои шимолӣ берун оварда, хоҳад овард
бар кӯҳҳои Исроил:
39:3 Ва ман камони туро аз дасти чапат мезанам,
тирҳо аз дасти ростат меафтанд.
39:4 Ту ва ҳамаи дастаҳои ту бар кӯҳҳои Исроил меафтӣ,
ва қавме ки бо ту ҳастанд: Ман туро ба рахнагон хоҳам дод
мурғони ҳар навъ ва ба ҳайвоноти саҳро, ки хӯрда шаванд.
39:5 Ту бар саҳро хоҳӣ афтод, зеро ки Ман гуфтам, мегӯяд
Худовандо.
39:6 Ва Ман оташе бар Моҷуҷ мефиристам, ва дар миёни онҳо, ки дар ғафлат сокинанд
ва онҳо хоҳанд донист, ки Ман Худованд ҳастам.
39:7 Ҳамин тавр Ман исми муқаддаси Худро дар миёни қавми Худ Исроил маълум хоҳам кард; ва
Намегузорам, ки исми муқаддаси Маро палид кунанд, ва халқҳо хоҳанд кард
бидонед, ки Ман Худованд, Қуддус дар Исроил ҳастам.
39:8 Инак, омад, ва ба амал омад, мегӯяд Худованд Худо; ин руз аст
ки ман дар бораи он гуфтам.
39:9 Ва сокинони шаҳрҳои Исроил берун хоҳанд рафт, ва хоҳанд рафт
оташ гирондан ва сӯзондан силоҳ, ҳам сипарҳо ва ҳам баклерҳо, ба
камонҳо ва тирҳо, ва дастҳо ва найзаҳо, ва хоҳанд буд
ҳафт сол онҳоро дар оташ сӯзонанд:
39:10 Ба тавре ки онҳо аз саҳро ҳезум нагиранд ва ҳеҷ касро бурида нахоҳанд гирифт
аз ҷангалҳо; зеро ки онҳо силоҳро дар оташ хоҳанд сӯзонд, ва онҳо
онҳоеро, ки онҳоро ғорат кардаанд, ғорат хоҳад кард, ва ғоратгаронро ғорат хоҳад кард,
мегӯяд Худованд Худо.
39:11 Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки ман ба Ҷуҷ ҷой хоҳам дод
Дар он ҷо қабрҳо дар Исроил, водии мусофирон дар шарқи он
баҳр: ва бинии мусофиронро маҳкам хоҳад кард, ва дар он ҷо хоҳад буд
онҳо Ҷуҷ ва тамоми издиҳоми ӯро дафн мекунанд, ва онро водӣ хоҳанд номид
аз Хамонгог.
39:12 Ва ҳафт моҳ хонадони Исроил онҳоро дафн хоҳанд кард, то ки онҳо
заминро тоза карда метавонад.
39:13 Оре, тамоми мардуми ин замин онҳоро дафн хоҳанд кард; ва ин ба онҳо хоҳад буд
Рӯзе ки ҷалол хоҳам ёфт, мегӯяд Худованд Худо.
39:14 Ва онҳо бояд мардони кори доимӣ, ки аз он ҷо мегузарад, ҷудо кунанд
замине, ки бо мусофирон дафн кунанд, ки дар рӯи онҳо боқӣ мондаанд
заминро пок созанд: пас аз анҷоми ҳафт моҳ
ҷустуҷӯ.
39:15 Ва мусофироне, ки аз рӯи замин мегузаранд, вақте ки касе одамро бубинад
устухон аст, пас бар он нишонае мегузорад, то дафнкунандагон онро дафн кунанд
дар водии Хамонгог.
39:16 Ва инчунин номи шаҳр Ҳомоно хоҳад буд. Инҳо пок хоҳанд шуд
замин.
39:17 Ва, эй Писари Одам, чунин мегӯяд Худованд Худо; Ба ҳама гап занед
мурғони пар ва ба ҳар ҳайвони ваҳшӣ, ҷамъ шавед,
ва биёед; барои қурбонии ман, ки ман мекунам, аз ҳар тараф ҷамъ шавед
барои шумо қурбонии бузурге бар кӯҳҳои Исроил,
то ки шумо гӯшт бихӯред ва хун бинӯшед.
39:18 Шумо гӯшти тавоноонро хоҳед хӯрд, ва хуни миронро бинӯшед
аз замин, аз қӯчқорҳо, барраҳо ва бузҳо, аз говҳо, ҳама
фарбеххои Бошон.
39:19 Ва шумо то сер шавед, чарбу бихӯред, ва то даме ки сер шавед, хун бинӯшед
маст, аз қурбонии худ, ки барои шумо қурбонӣ кардам.
39:20 Ҳамин тавр шумо дар сари суфраи Ман аз аспҳо ва аробаҳо пур хоҳед шуд
мардони тавоно ва бо тамоми ҷанговарон, мегӯяд Худованд Худо.
39:21 Ва Ман ҷалоли Худро дар байни халқҳо хоҳам гузошт, ва тамоми халқҳо хоҳанд дид
ҳукми Ман, ки ман иҷро кардам, ва дасти Худ, ки бар он гузоштаам
онхо.
39:22 Пас, хонадони Исроил хоҳанд донист, ки Ман Худованд Худои онҳо ҳастам
рӯз ва пеш.
39:23 Ва халқҳо хоҳанд донист, ки хонадони Исроил ба асирӣ афтоданд
барои гуноҳи худ, азбаски онҳо бар зидди ман ҷиноят содир карданд, ман пинҳон шудам
рӯи ман аз онҳо, ва онҳоро ба дасти душманонашон супурд;
ҳама аз шамшер.
39:24 Ба ҳасби нопокии худ ва мувофиқи ҷиноятҳои худ
Оё ман бо онҳо рафтор кардаам ва аз онҳо рӯямро пинҳон кардаам?
39:25 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд Худо; Акнун ман асирро боз меоварам
ва ба тамоми хонадони Исроил марҳамат кунед, ва хоҳад буд
ба номи муқаддаси ман ҳасад мебарам;
39:26 Пас аз он онҳо расвоии худ ва тамоми гуноҳҳои худро ба дӯш гирифтанд
онҳо бар зидди ман таҷовуз карданд, вақте ки дар замини худ бехатар сокин шуданд,
ва ҳеҷ кас онҳоро тарсонд.
39:27 Вақте ки ман онҳоро аз миёни мардум боз овардам ва аз миёни мардум ҷамъ кардам
заминҳои душманони онҳо ва дар онҳо дар назари бисёриҳо муқаддас гардидаам
миллатҳо;
39:28 Он гоҳ хоҳанд донист, ки Ман Худованд Худои онҳо ҳастам, ки онҳоро ба вуҷуд овардааст
ба асирии халқҳо бурда шаванд, лекин Ман онҳоро барои он ҷамъ овардаам
замини худ буданд ва дар он ҷо дигар ҳеҷ яке аз онҳоро нагузоштаанд.
39:29 Ман дигар аз онҳо рӯямро пинҳон намедорам, зеро ки
Рӯҳ бар хонадони Исроил, мегӯяд Худованд Худо.