Ҳизқиёл
38:1 Ва каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
38:2 Писари одам, рӯи худро ба сӯи Ҷуҷ, замини Моҷуҷ, сардор, кун.
мири Мешех ва Тубол, ва бар зидди ӯ нубувват кун,
38:3 Ва бигӯ:, Ҳамин тавр мегӯяд Худованд Худо; Инак, ман зидди ту ҳастам, эй Ҷуҷ,
сардори мири Мешех ва Тубал:
38:4 Ва ман туро бармегардонам, ва дар даҳони ту гиребон мегузорам, ва ман хоҳам овард
Ту берун, ва тамоми лашкари ту, аспон ва саворон, ҳама либоспӯшӣ
бо ҳар гуна зиреҳ, ҳатто як ширкати бузург бо bucklers ва
сипарҳо, ки ҳама шамшерҳо доранд:
38:5 Форс, Ҳабашистон ва Либия бо онҳо; хамаи онхо бо сипар ва
кулоҳ:
38:6 Гомер ва тамоми дастаҳояш; хонаи Тогарма аз маҳаллаи шимолӣ,
ва тамоми дастаҳои ӯ, ва одамони бисьёре бо ту буданд.
38:7 Омода бош, ва барои худ омода бош, ту ва тамоми ҳамроҳат
ки назди ту ҷамъ омадаанд, ва ту барои онҳо посбон бош».
38:8 Пас аз рӯзҳои зиёд туро боздид хоҳанд кард: дар солҳои охир ту
ба замине ки аз шамшер баргардонида шуда, ҷамъоварӣ шудааст, биёед
аз бисьёр касон, ба мукобили куххои Исроил, ки
ҳамеша исрофкорӣ мекунад, вале он аз байни халқҳо бароварда мешавад ва хоҳанд шуд
ҳамаашон саломат бошед.
38:9 Ту ба боло меравӣ ва мисли тӯфон меоӣ, ту мисли абр хоҳӣ буд.
Ту ва тамоми дастаҳои худ ва мардуми бисьёре бо ту заминро фаро гир.
38:10 Чунин мегӯяд Худованд Худо; Инчунин воқеъ хоҳад шуд, ки дар айни замон
вақт ба сари ту хоҳад омад, ва ту дар фикри бад хоҳӣ буд
фикр:
38:11 Ва ту бигӯй, ки ман ба замини деҳаҳои бе девор хоҳам рафт; И
ҳамаашон назди оромӣ ва сокинон хоҳанд рафт
манзили бе девор ва на панҷара ва на дарвоза,
38:12 Барои гирифтани ғанимат ва гирифтани сайд; дасти худро ба болои он гардонед
ҷойҳои хилватеро, ки ҳоло сокинанд ва бар мардуми онҷо
аз халкхое, ки чорво ва мол ба даст овардаанд, чамъ шудаанд, ки
дар байни замин сокин шаванд.
38:13 Сабо, ва Дедон, ва тоҷирони Таршиш, бо тамоми ҷавонон
шерҳои он ба ту гӯянд: "Оё барои гирифтани ғанимат омадаӣ?" шитоб
ту ҷамоати худро барои гирифтани сайд ҷамъ кардаӣ? нуқра ва тилло бурдан,
молу молро гирифта бурдан, ғанимати калон гирифтан?
38:14 Пас, эй писари одам, нубувват кун ва ба Ҷуҷ бигӯ, ки Худованд чунин мегӯяд:
ХУДО; Дар он рӯзе ки қавми Ман Исроил сокин бошад, ту хоҳӣ буд
намедонад?
38:15 Ва ту аз макони худ аз қисматҳои шимолӣ биёӣ, ва
одамони зиёде бо ту, ҳама савори аспҳо, як гурӯҳи бузург,
ва лашкари тавоно:
Подшоҳон 38:16 Ва ту бар зидди қавми Ман, ҳамчун абре барои пӯшидани онҳо баромад
замин; он дар рӯзҳои охир хоҳад буд, ва ман туро бар зидди худ хоҳам овард
замини ман, то ки халқҳо Маро бишносанд, вақте ки дар он муқаддас шавам
Ту, эй Ҷуҷ, дар пеши назари онҳо.
38:17 Чунин мегӯяд Худованд Худо; Ту он кас, ки дар айёми қадим дар бораи ӯ гуфтам
ба воситаи бандагони Ман анбиёи Исроил, ки дар он айём нубувват карда буданд
Солҳои зиёд, ки туро бар зидди онҳо хоҳам овард?
38:18 Ва дар ҳамон вақт воқеъ хоҳад шуд, ки Яъҷуҷ бар зидди он хоҳад омад
замини Исроил, мегӯяд Худованд Худо, ки ғазаби Ман дар Ман боло хоҳад рафт
чеҳра.
38:19 Зеро ки дар ҳасад ва дар оташи ғазаби худ гуфтам:
он рӯз дар замини Исроил ларзиши азиме рӯй хоҳад дод;
38:20 Ҳамин тавр, моҳиёни баҳр, ва паррандагони осмон ва
ҳайвоноти саҳро ва ҳама хазандагоне, ки дар рӯи замин мехазанд,
ва ҳамаи одамоне ки бар рӯи замин ҳастанд, ба Ман такон хоҳанд дод
ҳузур дошта бошанд, ва кӯҳҳо ва нишебиҳо фурӯ ғалтанд
фурӯ хоҳад рафт ва ҳар девор ба замин хоҳад афтод.
38:21 Ва дар тамоми кӯҳҳои худ бар зидди ӯ шамшер хоҳам хонд,
мегӯяд Худованд Худо: шамшери ҳар кас бар зидди бародари худ хоҳад буд.
38:22 Ва ман ӯро бо вабо ва бо хун муҷозот хоҳам кард; ва ман хоҳам кард
борон бар ӯ ва бар дастаҳои ӯ ва бар бисёре аз мардуми ҳастанд
бо ӯ борони пурбор ва жолаи бузург, оташ ва
кибрит.
38:23 Ҳамин тавр Ман Худро ҷалол хоҳам дод ва Худро тақдис хоҳам кард; ва ман дар он шинохта мешавам
чашмони халқҳои бисьёр хоҳанд дид, ва хоҳанд донист, ки Ман Худованд ҳастам.