Ҳизқиёл
24:1 Боз дар соли нӯҳум, дар моҳи даҳум, дар рӯзи даҳуми
Дар моҳ каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
24:2 Писари Одам, ба ту номи рӯзро бинавис, ҳатто ҳамон рӯз: the
Худи ҳамон рӯз подшоҳи Бобил худро бар зидди Ерусалим гузошт.
24:3 Ва ба хонадони исёнгарон масал гӯед, ва ба онҳо бигӯед: «Ҳамин тавр».
мегӯяд Худованд Худо; Ба дег гузоред, онро гузоред ва инчунин ба он об рехт
он:
24:4 Пораҳои онро дар он ҷамъ кунед, ҳатто ҳар як пораи хуб, рон ва
китф; онро бо устухонҳои интихоб пур кунед.
24:5 Интихоби рамаро бигиред, ва устухонҳоро дар зери он сӯзонед, ва созед
хуб ҷӯшад ва устухонҳои онро дар он бинӯшанд.
24:6 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд Худо; Вой бар ҳоли шаҳри хунин, ба деги дег
ки кафки онҳо дар он аст ва кафки онҳо аз он берун нест! биёред
пора ба порча баромадан; бигзор бисьёр ба сари он наафтад.
24:7 Зеро ки хуни вай дар миёни вай аст; вай онро бар болои санг гузошт;
вай онро ба замин нарезонд, то ки онро ғубор пӯшонад;
24:8 То ки ғазабро ба вуҷуд оварад, то интиқом гирад; Ман ӯро таъин кардам
хун бар болои санг, то ки он пӯшонида нашавад.
24:9 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд Худо; Вой бар ҳоли шаҳри хунрез! Ман ҳатто хоҳам кард
тудаи оташро бузург созед.
24:10 Бар ҳезум ғун кунед, оташ афрӯхтед, гӯштро бихӯред, ва онро хушбӯй кунед, ва
бигзор устухонхо сухта шаванд.
24:11 Он гоҳ онро бар ангиштсангаш холӣ кунед, то миси он
гарм шавад ва сӯзонда шавад, ва чиркини он дар он гудохта шавад,
ки кафкуби он истеъмол карда шавад.
24:12 Вай худро бо дурӯғ хаста кардааст, ва кафки бузурги вай берун нарафт.
аз вай: кафки вай дар оташ хоҳад буд.
24:13 Дар ифлосии ту зишт аст, зеро ки Ман туро пок кардам, ва ту
пок нашавед, дигар аз палидии худ пок нахоҳед шуд, то даме ки
Ман ғазаби худро бар ту фуруд овардам.
24:14 Ман, Худованд, гуфтам: он воқеъ хоҳад шуд, ва Ман онро ба ҷо хоҳам овард; И
барнамегардам ва тавба намекунам; мувофики
ба роҳҳои ту, ва мувофиқи аъмоли ту, туро доварӣ хоҳанд кард, мегӯяд
Худовандо.
24:15 Ва каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
24:16 Писари Одам, инак, Ман хоҳиши чашмони туро аз ту дур мекунам
инсулт: аммо на гиря накун ва на гиря ва на ашки ту
монда шудан.
24:17 Аз гиря надоред, барои мурдагон мотам нагиред, хастаи худро бандед.
бар ту баргард ва кафши худро бар пои худ бипӯш, ва худро напӯшон
лаб кунед ва нони одамонро нахӯред.
24:18 Ва ман саҳарӣ ба мардум сухан гуфтам, ва бегоҳ занам мурд; ва
Субҳ ончунон, ки ба ман фармуда шуда буд, амал кардам.
24:19 Ва мардум ба ман гуфтанд: «Оё ту ба мо намегӯӣ, ки ин чист?
ба мо, ки ту чунин мекунӣ?
24:20 Ва ман ба онҳо ҷавоб додам: «Каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
24:21 Ба хонадони Исроил сухан гӯед, ки Худованд Худо чунин мегӯяд; Инак, хоҳам кард
муқаддасоти маро палид кунед, бартарии қуввати шумо, хоҳиши шумо
чашмони ту ва он чи нафси ту раҳм мекунад; ва писарони ту ва ту
духтароне, ки шумо гузоштаед, аз шамшер хоҳанд афтод.
24:22 Ва шумо ончунон ки Ман кардам, ба ҷо оваред: лабҳои худро напӯшонед ва нахӯред
нони мардон.
24:23 Ва чархҳои шумо бар сари шумо ва пойафзоли шумо бар пойҳои шумо хоҳад буд.
мотам нахоҳед гирифт ва гиря накунед; лекин шумо барои гуноҳҳои худ дур хоҳед шуд,
ва ба якдигар навҳа кунед.
24:24 Ҳамин тавр, Ҳизқиёл барои шумо аломате аст, аз рӯи ҳар коре ки карда буд
ва ҳангоме ки ин фаро расад, хоҳед донист, ки Ман Худованд Худо ҳастам».
24:25 Ҳамчунин, эй писари одам!
кувваи онхо, шодии шухрати онхо, хаваси чашмонашон ва
ки дар он ҷо онҳо фикр карданд, писарон ва духтарони худро,
24:26 То он ки дар он рӯз раҳо ёбад, назди ту биёяд, то ки туро ба амал оварад
бо гӯши худ мешунавӣ?
24:27 Дар он рӯз даҳони ту барои раҳошуда кушода хоҳад шуд, ва ту
гӯй, ва дигар гунг нашав; ва ту барои онҳо аломат хоҳӣ буд;
ва хоҳанд донист, ки Ман Худованд ҳастам.