Ҳизқиёл
16:1 Боз каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
16:2 Эй Писари Одам, Ерусалимро аз корҳои зиштии вай огоҳ кун,
16:3 Ва бигӯ: «Худованд Худо ба Ерусалим чунин мегӯяд: Зодгоҳи ту ва ту
зодаи замини Канъон аст; падари ту амӯрӣ буд, ва ту
модари Ҳиттӣ.
16:4 Ва дар бораи зодрӯзи ту, дар рӯзе, ки ту таваллуд шудӣ нофи ту набуд.
набуред, ва дар об шуста нашудаед, то ки шуморо сер кунад; ту набудӣ
умуман намакдор, на ба рун .
16:5 Ҳеҷ чашме ба ту раҳм накардааст, ки ба ҳеҷ яке аз инҳо ба ту бикунад ва раҳм кунӣ.
бар ту; лекин туро ба саҳрои кушода партофта шудаӣ
шахси ту, дар рӯзе, ки ту таваллуд шудӣ.
16:6 Ва ҳангоме ки аз назди ту гузаштам, ва дидам, ки ту дар хуни худ олудаӣ,
ба ту гуфтам, ки дар хуни худ будй: Зинда бош; бале, ба ту гуфтам
вакте ки дар хуни худ будй, Зинда бош.
16:7 Ман туро ҳамчун навдаи саҳро афзун кардам, ва ту
афзояд ва муми бузург, ва ту ба зеварҳои некӯ омадӣ: худ
синаҳо тарошида, мӯйҳои ту мерӯянд, ҳол он ки ту бараҳна будӣ
ва луч.
16:8 Ва ҳангоме ки ман аз назди ту мегузаштам ва ба ту нигоҳ кардам, инак, вақти ту буд
вақти ишқ; ва домани худро бар ту густурдам ва туро пӯшидам
Бале, ман ба ту қасам хӯрдам ва бо он аҳд бастаам
ту, мегӯяд Худованд Худо, ва ту аз они Ман шудӣ.
16:9 Пас туро бо об шустам; Оре, ман хуни туро шустам
аз ту, ва туро бо равған тадҳин кардам.
16:10 Ман туро низ бо ороиши дӯзандагӣ пӯшонидам, ва туро бо чӯбҳо пӯшидам».
пӯст, ва камари туро бо катони маҳин бастам, ва туро бо катон пӯшонидам
абрешим.
16:11 Туро низ бо зеварҳо оро додам, ва бар дастонат дастбандҳо гузоштам,
ва занҷире бар гарданат.
16:12 Ва ман бар пешонии ту ҷавоҳироте гузоштам ва дар гӯшҳоят гӯшворҳо ва
тоҷи зебо бар сари ту.
16:13 Ҳамин тавр бо тилло ва нуқра ороиш ёфтаӣ; ва либоси ту хуб буд
катон ва абрешим ва колоибофӣ; ту орди махин хӯрдӣ, ва
асал ва равған, ва ту хеле зебо будӣ ва чунин кардӣ
ба подшоҳӣ мувоҷеҳ шаванд.
16:14 Ва шӯҳрати ту бо зебогии ту дар байни халқҳо паҳн шуд, зеро ки
ба воситаи зебогии худ, ки бар ту гузоштаам, комил аст, мегӯяд Худованд
ХУДО.
16:15 Аммо ту ба зебоии худ таваккал карда, фоҳишабозӣ мекардӣ
ба сабаби шӯҳрати худ, ва зинокории худро бар ҳар кас рехт
ки гузашт; вай буд.
16:16 Ва аз либосҳои худ гирифта, баландиҳои худро бо он ороиш додӣ.
рангҳои гуногун карда, ба фоҳишабозӣ мекарданд;
наояд ва чунин нахоҳад шуд.
16:17 Ту инчунин ганҷҳои зебои худро аз тилло ва нуқраи ман гирифтаӣ, ки
Ман ба ту дода будам, ва барои худ суратҳои одамон сохтам, ва ба ӯҳда гирифтам
зино бо онҳо,
16:18 Ва ҷомаи дӯхтаи худро гирифта, онҳоро пӯшид; ва ту
равгани мина ва бухури минаро пеши онҳо бигузор.
16:19 Гӯшти ман, ки ба ту додаам, орди маҳин ва равған ва асал,
ки бо он туро таъом додам, онро назди онҳо барои ширинӣ гузоштаӣ
ва ҳамин тавр шуд, мегӯяд Худованд Худо.
16:20 Ва ту писарон ва духтарони худро, ки дорӣ, гирифтаӣ.
ва онҳоро ба ман қурбонӣ кардаӣ, то ки бихӯранд.
Оё ин зинокории ту кори андак аст,
16:21 Ки ту фарзандони маро куштаӣ, ва онҳоро таслим кардӣ, то ки ба онҳо бирасонӣ
барои онҳо аз оташ мегузаранд?
16:22 Ва дар ҳама зиштҳои худ ва зинокории худ ту ба ёд наовардӣ.
айёми ҷавонии худ, ки бараҳнаву урён будӣ ва олуда будӣ
дар хуни ту.
16:23 Ва воқеъ шуд, ки пас аз ҳамаи бадиҳои ту, (вой, вой бар ҳоли ту!
Худовандо ;)
16:24 Ки ту низ барои худ макони барҷастае бино кардаӣ ва туро бино кардаӣ.
дар хар куча чои баланд.
16:25 Ту баландии худро дар ҳар сари роҳ бино кардаӣ, ва сохтаӣ
Зебогии ту нафрат дорад ва ба ҳар касе ки пойҳои худро кушод
гузашта, зинокории туро афзун гардонд.
16:26 Ту бо ҳамсоягони худ бо мисриён зино кардаӣ,
бузурги ҷисм; ва зинокории худро зиёд кардаӣ, то ки маро ба хашм оварад
хашм.
16:27 Инак, Ман дасти Худро бар ту дароз кардам ва дорам
ғизои оддии худро кам карда, туро ба ихтиёри онҳо супурд
ки аз ту нафрат доранд, эй духтарони фалиштиён, ки аз онҳо шарм доранд
роҳи зишти ту.
16:28 Ту бо ашшуриён низ фоҳиша бозӣ кардаӣ, зеро ки ту
ноқонеъкунанда; Оре, ту бо онҳо фоҳиша кардаӣ, вале тавонистӣ
каноатманд нашаванд.
16:29 Ту зинокории худро дар замини Канъон боз зиёд кардаӣ.
халдей; ва ту бо ин қаноатманд набудӣ.
16:30 Чӣ қадар дили ту заиф аст, мегӯяд Худованд Худо, зеро ки Ту ҳамаи инҳоро ба ҷо меоварӣ.
чизҳо, кори зани фоҳишаи фармонбардор;
16:31 Дар он шумо макони барҷастаи худро дар сари ҳар роҳ бино мекунед, ва
баландии худро дар ҳар кӯча созед; ва мисли фоҳиша набуда,
ба он сабаб ки муздеро сарзаниш мекунӣ;
16:32 Аммо ҳамчун зане ки зино мекунад, ки бегонагонро ба ҷои худ мегирад
аз шавҳараш!
16:33 Онҳо ба ҳама фоҳишаҳо тӯҳфаҳо медиҳанд, аммо Ту ба ҳама
ошиқон ва онҳоро киро намо, то ки аз ҳар тараф назди ту оянд
зинокории ту.
16:34 Ва баръакс дар ту аз занони дигар дар зинокории ту аст, дар ҳоле ки
касе ба ту пайравӣ намекунад, то зинокорӣ кунад;
Мукофот аст ва ба ту мукофоте дода намешавад, бинобар ин ту мухолиф ҳастӣ.
16:35 Пас, эй фоҳиша, каломи Худовандро бишнав:
16:36 Чунин мегӯяд Худованд Худо; Зеро ки нопокии ту рехта шуд, ва ифлосии ту
бараҳнагии ту бо ошиқонат ва бо ҳама ошкор шуд
бутҳои зиштҳои ту, ва бо хуни фарзандони ту, ки
ба онҳо додӣ;
16:37 Инак, ман ҳамаи дӯстдорони туро, ки бо онҳо дорӣ, ҷамъ хоҳам овард.
ҳаловат бурда, ва ҳамаи онҳое ки ту дӯст медоштӣ, бо ҳамаи онҳо
нафрат кардаӣ; Ман онҳоро дар гирду атрофи ту ҷамъ хоҳам кард, ва
аврати Туро дар пеши назари онҳо ошкор хоҳад кард, то ки тамоми Туро бубинанд
урёнӣ.
16:38 Ва Ман туро доварӣ хоҳам кард, мисли заноне ки никоҳро вайрон мекунанд ва хун мерезанд
доварӣ кардан; ва ба ту дар хашм ва рашк хун хоҳам дод.
16:39 Ва Ман низ туро ба дасти онҳо хоҳам дод, ва онҳо хоҳанд партофт
макони барҷастаи ту, ва баландиҳои Туро вайрон хоҳанд кард; онҳо хоҳанд кард
либоси худро низ бикаш, ва ҷавоҳироти зебои худро бигир, ва
туро бараҳна ва урён бигузор.
16:40 Онҳо низ гурӯҳеро бар зидди ту хоҳанд овард, ва сангсор хоҳанд кард
туро бо сангҳо мезананд, ва бо шамшерҳояшон туро мезананд.
16:41 Ва онҳо хонаҳои туро ба оташ хоҳанд сӯзонд, ва бар онҳо доварӣ хоҳанд кард
туро дар пеши назари занони бисьёре хоҳам кард;
фоҳишабозӣ кунед, ва дигар музд надиҳед.
16:42 Ҳамин тавр ман хашми худро нисбат ба ту ором хоҳам кард, ва рашки ман аз байн меравад
аз ту, ва ман ором хоҳам буд, ва дигар хашм намешавам.
16:43 Зеро ки ту айёми ҷавонии худро ба ёд наовардӣ, балки ғамгин шудаӣ.
Ман дар ҳамаи ин чизҳо; инак, ман низ роҳи туро подош хоҳам дод
бар сари худ, мегӯяд Худованд Худо, ва ин корро накун
зинокорӣ аз ҳама зиштҳои ту болотар аст.
16:44 Инак, ҳар кӣ масалро истифода мебарад, ин масалро бар зидди он истифода хоҳад бурд
ту мегӯӣ: «Чунон ки модар аст, духтараш».
16:45 Ту духтари модарат ҳастӣ, ки аз шавҳараш ва худаш нафрат дорад
кӯдакон; ва ту хоҳари хоҳарони худ ҳастӣ, ки аз онҳо нафрат дошт
шавҳарон ва фарзандони онҳо: модари шумо ҳитти буд ва падари шумо
як аморит.
16:46 Ва хоҳари калонии ту Сомария аст, вай ва духтаронаш, ки дар
дасти чапи ту, ва хоҳари хурдии ту, ки дар тарафи рости туст,
Садом ва духтарони вай аст.
16:47 Аммо ту аз паи роҳҳои онҳо нарафтӣ ва аз паи онҳо нарафтӣ
Аммо, гӯё ки ин чизи хеле хурд буд, ту будӣ
дар тамоми роҳҳои ту аз онҳо бештар фосид шудааст.
16:48 Ман зинда ҳастам, мегӯяд Худованд Худо: "Хоҳари ту Садӯм накардааст, вай ва
духтарони вай, чунон ки ту кардаӣ, ту ва духтарони худ.
16:49 Инак, ин гуноҳи хоҳари ту Садӯм буд, ки ғурур ва пуррагии
нон ва бекорӣ дар вай ва духтаронаш буд,
ва дасти камбағалон ва мискинонро мустаҳкам накард.
16:50 Ва онҳо мағрур шуда, пеши ман корҳои зишт мекарданд, бинобар ин ман
чунон ки ман хуб дидам, онҳоро бурданд.
16:51 Сомария низ нисфи гуноҳҳои туро накардааст; аммо шумо доред
зиштҳои худро аз онҳо зиёд кард ва шитобон худро сафед кард
хоҳарон дар ҳама корҳои зиште ки кардаӣ.
16:52 Ту низ, ки хоҳарони худро доварӣ кардӣ, шарми худро барои худ бар дӯш бигир.
Гуноҳҳое, ки аз онҳо зишттар кардаӣ, онҳо бештаранд
Оре, ту низ хиҷил шав ва нангини худро бардошта бош,
ки ту хоҳарони худро сафед кардаӣ.
16:53 Вақте ки Ман асирии онҳоро, асирии Садӯм ва онро бармегардонам
духтарон ва асирии Сомария ва духтарони вай, пас ман хоҳам кард
асирии худро дар миёни онҳо боз овар;
16:54 То расвоии худро бардошта, дар ҳама чиз хиҷил шавӣ.
ки ту кардаӣ, ки барои онҳо тасаллӣ диҳӣ.
16:55 Вақте ки хоҳарони ту, Садӯм ва духтаронаш, ба пешинаи худ бармегарданд
ва Сомария ва духтаронаш ба пешинаи худ бармегарданд
пас ту ва духтаронат ба мулки пештараи худ бармегардед.
16:56 Зеро ки хоҳари ту Садӯм дар рӯзи ҳукмронии ту дар забонат зикр нашудааст.
ифтихор,
16:57 Пеш аз он ки шарорати ту ошкор шавад, чунон ки дар замони маломати ту
духтарони Сурия ва ҳар он чи дар гирду атрофаш ҳастанд, духтарон
аз фалиштиён, ки дар гирду атроф туро хор мекунанд.
16:58 Ту зинокорӣ ва нафрати худро бар дӯш гирифтаӣ, мегӯяд Худованд.
16:59 Зеро ки чунин мегӯяд Худованд Худо; Ман ҳатто бо ту рафтор хоҳам кард, чунон ки ту дорӣ
кардааст, ки савгандро дар шикастани ахд хор кардааст.
16:60 Бо вуҷуди ин ман аҳди худро бо ту дар айёми ту ба ёд хоҳам овард
ҷавонӣ, ва Ман барои ту аҳди ҷовидонӣ хоҳам баст.
16:61 Он гоҳ ту роҳҳои худро ба ёд оварда, хиҷил мешавӣ, вақте ки
хоҳарони худ, пири худ ва хурдии худро қабул кун; ва Ман ба онҳо хоҳам дод
ба ту духтарон дода мешавад, аммо на бар тибқи аҳди ту.
16:62 Ва бо ту аҳди худ хоҳам баст. ва ту хоҳӣ донист, ки ман
Худованд ҳастам:
16|63|То ба ёд оварӣ ва хиҷил шавӣ ва ҳаргиз даҳон накушой.
Дигар аз шарми ту, ҳангоме ки ман дар баробари ту барои ҳама ором шудам
ки ту кардаӣ, мегӯяд Худованд Худо.