Хуруҷ
34:1 Ва Худованд ба Мӯсо гуфт: «Ду лавҳаи сангинро мисли он ки
аввал: ва бар ин ҷадвалҳо суханонеро хоҳам навишт, ки дар
мизҳои аввал, ки шумо онҳоро бозмедоред.
34:2 Ва саҳарӣ омода бошед, ва саҳар ба кӯҳ баромадед
Ва дар он ҷо, дар қуллаи кӯҳ назди ман ҳозир шав».
34:3 Ва ҳеҷ кас бо ту берун наояд, ва ҳеҷ кас набинад
дар тамоми кӯҳ; на рамахо ва на рамахоро пештар нахуранд
он кӯҳ.
34:4 Ва ӯ ду лавҳаи сангинро мисли аввалинаш канад; ва Мусо бархост
субҳи барвақт ва ба кӯҳи Сино баромад, чунон ки Худованд фармуда буд
амр фармуда, ду тахтаи сангинро ба дасташ гирифт.
34:5 Ва Худованд бар абр фурӯд омад, ва дар он ҷо бо ӯ истода, ва
номи Худовандро эълон кард.
34:6 Ва Худованд аз пеши ӯ гузашт, ва эълон кард: «Худовандо!
Худои бахшояндаву меҳрубон ва пурсабр ва некӯкориву фаровон
ҳақиқат,
34:7 Марҳаматро барои ҳазорон, мебахшад шарорат ва ҷиноят ва
гуноҳ аст ва он гунаҳкоронро ҳеҷ гоҳ пок намекунад. зиёрати бадӣ
аз падарон бар фарзандон ва бар фарзандони фарзандон, ба
насли сеюм ва чорум.
34:8 Ва Мусо шитоб кард, ва сари худро ба сӯи замин хам кард, ва
ибодат мекард.
34:9 Ва ӯ гуфт: «Агар алҳол дар назари Ту файз ёфта бошам, эй Худованд, бигзор
Худовандо, аз ту илтимос мекунам, ки дар миёни мо бирав; зеро он мардуме саркаш аст; ва
гуноҳ ва гуноҳи моро бубахш ва моро ба мероси худ бигир.
34:10 Ва гуфт: «Инак, Ман аҳд мебандам: пеши тамоми қавми Ту
мӯъҷизоте, ки дар тамоми рӯи замин ва дар ҳеҷ халқе ба амал наомадааст;
ва тамоми қавме ки дар миёни онҳо ҳастӣ, кори Худовандро хоҳанд дид;
зеро ин кори даҳшатнок аст, ки бо ту хоҳам кард.
34:11 Он чиро, ки имрӯз ба ту амр мефармоям, риоя кун: инак, Ман берун меронам
пеши ту амӯриён, канъониён, ҳиттиён ва
Фариззитӣ, ва ҳивӣ ва ябусӣ.
34:12 Худро эҳтиёт кун, мабодо бо сокинони он аҳд набандӣ.
замине, ки ба он ҷое ки меравӣ, мабодо дар миёни он доме нашавад
ту:
34:13 Аммо шумо қурбонгоҳҳои онҳоро вайрон хоҳед кард, бутҳояшонро бишканед ва буред
боғҳои онҳо:
34:14 Зеро ки ҳеҷ худои дигареро напарастед, зеро Худованд, ки исми Ӯст
Ҳасад, Худои ҳасад аст:
34:15 Мабодо бо сокинони ин замин аҳд набандӣ, ва онҳо бираванд
ба худоёни худ зино мекунанд ва барои худоёнашон қурбонӣ мекунанд ва якто
туро бихон, ва аз қурбонии ӯ бихӯр;
34:16 Ва ту духтарони онҳоро ба писарони худ мегирӣ, ва духтаронашон ба
ба худоёни худ зино кунед ва писарони худро дар паи худоёни худ зино кунед
худоён.
34:17 Ту худоёни гудохта насоз.
34:18 Иди фатирро риоя намо. Ҳафт рӯз бихӯр
нони фатир, чунон ки ба ту амр фармудаам, дар вақти Абиб:
зеро ки дар моҳи Абиб аз Миср берун омадаӣ.
34:19 Ҳар чизе ки матритсаро мекушояд, аз они Ман аст; ва ҳар як нахустзодаи ту
гов, хох гов ва хоҳ гӯсфанд, яъне нар.
34:20 Аммо нахустзодаи харро бо барра фидия хоҳӣ дод; ва агар ту
ӯро фидия надиҳед, гарданашро бишканед. Ҳама нахустзодаи ту
писаронро фидия хоҳӣ дод. Ва ҳеҷ кас ба ҳузури ман холӣ нахоҳад омад.
34:21 Шаш рӯз кор хоҳӣ кард, аммо дар рӯзи ҳафтум истироҳат хоҳӣ кард.
вақти шунавоӣ ва дар дарав истироҳат хоҳӣ кард.
34:22 Ва ту иди ҳафтаҳо, аз ҳосили аввалини гандумро риоя намо.
дарав ва иди чамъоварй дар охири сол.
Юҳанно 34:23 Дар сол се маротиба ҳамаи писарони ту ба ҳузури Худованд ҳозир хоҳанд шуд
Худо, Худои Исроил.
34:24 Зеро ки Ман халқҳоро аз пеши ту берун хоҳам кард, ва ҳудуди туро васеъ хоҳам кард.
ва ҳангоме ки ту барои зуҳур меравӣ, ҳеҷ кас замини туро намехоҳад
ба ҳузури Худованд Худои худ дар як сол се бор.
34:25 Хуни қурбонии Маро бо хамиртуруш тақдим накун; на
Қурбонии иди фисҳ ба ихтиёри худ гузошта шавад
субҳ.
34:26 Аввалин меваҳои замини худро ба хона биёр.
аз Худованд Худои худ. Ту кӯдакро дар шири модар набинӣ.
34:27 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ин суханонро бинавис, зеро ки баъд аз
Ман аз ин суханон бо ту ва бо Исроил аҳд бастаам.
34:28 Ва дар он ҷо чил рӯзу чил шаб бо Худованд буд; кард
на нон нахӯред ва на об нӯшед. Ва ӯ дар рӯи мизҳо навишт
суханони аҳд, даҳ ҳукм.
34:29 Ва ҳангоме ки Мусо бо ин ду аз кӯҳи Сино фуромад
лавҳаҳои шаҳодат дар дасти Мӯсо, вақте ки ӯ аз кӯҳ фуромад,
ки Мӯсо намедонист, ки ҳангоми сӯҳбат бо ӯ пӯсти рӯи ӯ медурахшид
вай.
34:30 Ва ҳангоме ки Ҳорун ва тамоми банӣ-Исроил Мусоро диданд, инак,
пӯсти рӯи ӯ медурахшид; ва тарсиданд, ки ба ӯ наздик шаванд.
34:31 Ва Мусо онҳоро нидо дод; ва Ҳорун ва тамоми ҳокимон
ҷамоат назди Ӯ баргаштанд, ва Мусо бо онҳо гуфтугӯ кард.
34:32 Ва баъд аз он тамоми банӣ-Исроил наздик омаданд, ва Ӯ онҳоро таслим кард
ҳар он чиро, ки Худованд дар кӯҳи Сино ба ӯ гуфта буд, ҳукм фармо.
34:33 Ва то даме ки Мусо бо онҳо сухан ронд, бар рӯйи худ парда пӯшид.
34:34 Аммо ҳангоме ки Мусо ба ҳузури Худованд даромад, то ки бо ӯ сухан гӯяд, вай онро гирифт
то даме ки берун барояд. Ва берун омада, ба онҳо сухан ронд
банӣ-Исроил он чиро, ки ба ӯ амр шуда буд.
34:35 Ва банӣ-Исроил чеҳраи Мӯсоро диданд, ки пӯсти он
Чеҳраи Мӯсо медурахшид, ва Мусо пардаро боз ба рӯи ӯ гузошт, то даме ки ӯ
барои сӯҳбат бо ӯ даромад.