Хуруҷ
33:1 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Бирав ва аз ин ҷо бирав, ту ва
қавмеро, ки аз замини Миср берун овардаӣ, ба
замине ки ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб қасам хӯрдам ва гуфтам: «Ба сӯи».
насли ту хоҳам дод:
33:2 Ва ман фариштаеро пешопеши ту хоҳам фиристод; ва ман онро меронам
Канъониён, амӯриён ва ҳиттиён, ва фариззиён, ҳивӣ,
ва ябусӣ:
33:3 Ба замине, ки шир ва асал ҷорист, зеро ки ман ба замин намеравам
дар миёни ту; зеро ки шумо қавми гарданкаш ҳастед, мабодо шуморо дар он нобуд накунам
роҳ.
33:4 Ва чун мардум ин хабари бадро шуниданд, мотам гирифтанд, ва ҳеҷ кас
зинатҳои худро бар ӯ гузошт.
33:5 Зеро ки Худованд ба Мусо гуфта буд: «Ба банӣ-Исроил бигӯ, ки шумо
халқи гарданбанд: дар як рӯз ба миёни шумо хоҳам омад
Лаҳзае бигир ва туро бихӯр; пас алҳол зинатҳои худро аз худ дур кун,
то бидонам, ки бо ту чӣ кор кунам.
33:6 Ва банӣ-Исроил зебу зинатҳои худро аз он ҷо кашиданд
кӯҳи Ҳориб.
33:7 Ва Мусо хаймаро гирифта, дар беруни ӯрдугоҳ, дар дур ҷойгир кард.
аз бошишгох баромад ва онро хаймаи чамъомад номид. Ва он
чунин воқеъ шуд, ки ҳар кӣ дар ҷустуҷӯи Худованд буд, сӯи
хаймаи ҷамъомад, ки бе ӯрдугоҳ буд.
33:8 Ва ҳангоме ки Мусо ба хаймаи муқаддас баромад, ҳамааш
мардум бархоста, ҳар кас назди дари хаймаи худ истода, нигаристанд
пас аз Мусо, то даме ки ӯ ба хаймаи муқаддас рафт.
33:9 Ва ҳангоме ки Мусо ба хайма даромад, абрнок буд
сутун фуромада, назди дари хаймаи муқаддас меистод, ва Худованд
бо Мусо сухбат кард.
33:10 Ва тамоми мардум сутуни абрнокро дар назди дари хайма диданд.
ва тамоми мардум бархоста, саҷда карданд, ҳар кас дар дари хаймаи худ.
33:11 Ва Худованд бо Мусо рӯ ба рӯ гуфт, чунон ки марде бо
дуст. Ва боз ба ӯрдугоҳ баргашт, вале ғуломаш Еҳушаъ
писари Нун, ки ҷавон буд, аз хайма берун нарафт.
33:12 Ва Мусо ба Худованд гуфт: «Инак, ту ба ман мегӯӣ: "Инро биёвар"
ва ту ба ман намедонистӣ, ки киро бо ман мефиристӣ». Бо вуҷуди ин
Ту гуфтӣ: "Ман туро ба ном мешиносам, ва ту низ дар ин файз ёфтаӣ"
чашми ман.
33:13 Пас, аз ту илтимос мекунам, ки агар дар назари ту файз ёфта бошам, ба ман нишон деҳ
алҳол роҳи ту, то ки туро бишносам, то ки дар назари ту файз пайдо кунам.
ва бидонед, ки ин миллат халқи туст.
33:14 Ва гуфт: «Ҳузури Ман бо ту хоҳад рафт, ва ман ба ту оромӣ хоҳам дод».
33:15 Ва ба вай гуфт: «Агар ҳузури Ту бо ман наравад, моро набар».
аз ин рӯ.
33:16 Зеро ки дар ин ҷо маълум хоҳад шуд, ки ман ва қавми ту дар он ҷо ёфтаем
файз дар назари ту? Магар аз он нест, ки ту бо мо меравӣ? мо низ ҳамин тавр хоҳем буд
Ман ва қавми ту аз тамоми мардуми рӯи рӯи замин ҷудо шудаем
аз замин.
33:17 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ман он чиро, ки ту дорӣ, ба ҷо хоҳам овард.
гуфта шудааст: зеро ки ту дар назари ман файз ёфтаӣ, ва ман туро ба ном мешиносам.
33:18 Ва ӯ гуфт: "Аз ту илтимос мекунам, ҷалоли худро ба ман нишон деҳ".
33:19 Ва ӯ гуфт: "Ман тамоми некиҳои худро пеши ту хоҳам дод ва хоҳам кард"
исми Худовандро пеши ту мавъиза кун; ва ба кӣ раҳм хоҳад кард
Ман раҳм хоҳам кард ва ба ҳар кӣ раҳм хоҳам кард.
33:20 Ва гуфт: «Ту рӯи Маро намебинӣ, зеро ки ҳеҷ кас Маро нахоҳад дид».
ва зиндагӣ.
33:21 Ва Худованд гуфт: «Инак, дар назди ман ҷойе ҳаст, ва ту меистӣ
бар санг:
33:22 Ва ҳангоме ки ҷалоли Ман мегузарад, Ман мегузорам
туро дар қаъри санг мебарам ва туро бо дасти худ хоҳам пӯшид, то ки ман
гузаштан:
33:23 Ва ман дасти Худро хоҳам бурд, ва ту узвҳои пушти Маро хоҳед дид;
чеҳра дида намешавад.