Хуруҷ
32:1 Ва ҳангоме ки мардум диданд, ки Мӯсо дер фуромадан аз дарё шуд
Дар кӯҳ, мардум назди Ҳорун ҷамъ шуда, гуфтанд
«Бархезед, моро худоён созед, ки пешопеши мо хоҳанд рафт; зеро дар бораи Мусо,
касе ки моро аз замини Миср берун овард, мо намедонем, ки чӣ гуна аст
аз ӯ шудан.
32:2 Ва Ҳорун ба онҳо гуфт: «Гӯшвораҳои тиллоиро, ки дар
Гӯшҳои занону писарон ва духтарони худро шунида, биёр
онҳо ба ман.
32:3 Ва тамоми мардум гӯшворҳои тиллоиро, ки дар онҳо буданд, шикастанд
гӯшҳоро гирифта, назди Ҳорун овард.
32:4 Ва Ӯ онҳоро дар дасти онҳо қабул кард, ва онро бо қабр сохт
Пас аз он ки гӯсолаи гудохта сохт, асбобе буд; ва гуфтанд: «Инҳо аз они туст».
худоён, эй Исроил, ки туро аз замини Миср берун овардаанд.
32:5 Ва Ҳорун инро дида, дар пеши он қурбонгоҳе сохт; ва Ҳорун сохт
эълон карда, гуфт: «Фардо ид барои Худованд аст».
32:6 Ва фардо барвақт бархоста, қурбониҳои сӯхтанӣ оварданд, ва
қурбониҳои сулҳ оварданд; ва мардум барои хӯрдан ва нӯшидан нишастанд,
ва ба бозӣ бархост.
32:7 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Бирав, фуруд ояд; барои халки худ, ки
Ту аз замини Миср берун овардаӣ, худро фосид кардаӣ;
32:8 Онҳо аз роҳе ки ба онҳо фармудаам, зуд гурехтанд.
Онҳоро гӯсолаи гудохта сохтаанд ва ба он саҷда кардаанд ва доранд
барои он қурбонӣ карда, гуфт: «Инҳо худоёни туст, эй Исроил, ки доранд».
туро аз замини Миср берун овард.
32:9 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ман ин қавмро дидаам, ва инак, он
мардуми гарданкаш аст:
32:10 Пас, акнун маро бигзоред, то ки ғазаби Ман бар онҳо аланга занад, ва
то ки онҳоро нобуд кунам, ва аз ту халқи бузурге хоҳам сохт.
32:11 Ва Мусо аз Худованд Худои худ илтиҷо карда, гуфт: «Худовандо!
бар қавми худ, ки аз он берун овардаӣ, муми гарм кун
замини Миср бо қудрати бузург ва бо дасти тавоно?
32:12 «Бинобар ин мисриён сухан ронда, гӯянд: «Ӯ барои фасод овардааст».
берун карда, дар кӯҳҳо бикушанд, ва аз онҳо бихӯранд
рӯи замин? Аз ғазаби сахти худ рӯй гардон ва аз ин бадӣ тавба кун
бар зидди халки худ.
32:13 Иброҳиму Исҳоқ ва Исроилро, ки бандагони худ, ки ба онҳо қасам хӯрдаӣ, ёд кун.
ба ихтиёри худат ва ба онҳо гуфт: "Насли туро мисли он афзун хоҳам кард"
ситораҳои осмон ва ҳамаи ин заминеро, ки ман дар бораи он гуфтаам, хоҳам дод
ба насли ту, ва онҳо то абад мерос хоҳанд гирифт.
32:14 Ва Худованд аз бадӣ, ки гумон дошт, ки ба ӯ кунад, тавба кард
одамон.
32:15 Ва Мӯсо рӯй гардонда, аз кӯҳ ва ду мизи кӯҳ фуромад
шаҳодат дар дасташ буд: ҷадвалҳо дар ҳардуи онҳо навишта шуда буданд
тарафҳо; аз як тараф ва аз тарафи дигар навишта шуда буданд.
32:16 Ва ҷадвалҳо кори Худо буданд, ва навиштаҷот навиштаҷоти Худо буд
Худоё, бар мизҳо кандакорӣ.
32:17 Ва ҳангоме ки Еҳушаъ ғавғои мардумро шунид, ки онҳо дод мезаданд, гуфт:
ба Мусо гуфт: «Дар ӯрдугоҳ садои ҷанг аст».
32:18 Ва Ӯ гуфт: «Овози онҳо нест, ки барои соҳибихтиёрӣ фарёд мезананд ва на
Оё ин овози фиғонгароне, ки барои мағлуб шудан аст, аммо садои онҳо
Онҳоеро, ки суруд мехонанд, мешунавам.
32:19 Ва ҳангоме ки ӯ ба ӯрдугоҳ наздик шуд, дид, ки
гӯсола ва рақс; ва хашми Мусо аланга зад, ва ӯ андохт
мизҳоро аз дасташ дур карда, дар зери кӯҳ пора-пора кунад.
32:20 Ва гӯсолаеро, ки онҳо сохта буданд, гирифта, дар оташ сӯзонд, ва
онро хока карда, бар об пошида, онро пошед
банӣ-Исроил аз он менӯшанд.
32:21 Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Ин қавм ба ту чӣ кор кард, ки ту
Оё ин қадар гуноҳи бузург бар сари онҳо оварда шудааст?
32:22 Ва Ҳорун гуфт: «Газаби оғоям гарм нашавад;
мардум, ки ба фасодкорӣ гирифтор шудаанд.
32:23 Зеро ки онҳо ба ман гуфтанд: "Барои мо худоён бисоз, ки пешопеши мо хоҳанд рафт
зеро ин Мусо, ки моро аз замини Миср берун овард, мо
намедонад, ки ба ӯ чӣ шудааст.
32:24 Ва ман ба онҳо гуфтам: "Ҳар кӣ тилло дорад, бигзоред онро бишкананд". Пас
ба ман доданд, ва онро ба оташ андохтам, ва ин берун баромад
гӯсола.
32:25 Ва ҳангоме ки Мӯсо дид, ки мардум урёнанд; (Зеро ки Ҳорун онҳоро офарида буд
бараҳна аз шарми худ дар байни душманони худ :)
32:26 Ва Мусо дар назди дарвозаи ӯрдугоҳ истода, гуфт: «Кист, ки бар дасти Худованд аст
тараф? бигзор вай назди ман биёяд. Ва ҳамаи писарони Левӣ ҷамъ омаданд
якҷоя ба ӯ.
32:27 Ва ба онҳо гуфт: «Худованд Худои Исроил чунин мегӯяд: «Ҳар касро
шамшери худро дар паҳлӯяш нигоҳ дорад ва аз дарвоза ба дарвоза дарун ва берун равед
ӯрдугоҳро бикушед, ва ҳар кас бародари худро ва ҳар кас шарики худро бикушед,
ва ҳар кас ёри худ аст.
32:28 Ва банӣ-Левӣ мувофиқи суханони Мусо амал карданд, ва дар он ҷо
он рӯз аз миёни мардум тақрибан се ҳазор нафар кушта шуданд.
32:29 Зеро ки Мусо гуфта буд: "Имрӯз худро ба Худованд бахшед
одам бар писараш ва бар бародараш; то ки ба ту ато кунад
ин рӯз муборак.
32:30 Ва фардо чунин воқеъ шуд, ки Мусо ба мардум гуфт: «Оре».
гуноҳи бузурге кардаам, ва акнун ман назди Худованд хоҳам рафт;
шояд ман кафорати гуноҳи туро хоҳам дод.
32:31 Ва Мусо назди Худованд баргашта, гуфт: «Оҳ, ин қавм гуноҳ кардаанд
гуноҳи бузурге кардаанд ва онҳоро худоёни тилло сохтаанд.
32:32 Ва алҳол, агар гуноҳи онҳоро биёмурз, --; ва агар не, маро маҳв кун, дуо мекунам
ту, аз китоби худ, ки навиштаӣ.
32:33 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ҳар кӣ бар зидди ман гуноҳ карда бошад,
Ман аз китобам хориҷ шудам.
32:34 Пас, алҳол биравед ва мардумро ба он ҷое ки Ман гуфтам, роҳнамоӣ кунед
ба ту: инак, фариштаи ман пешопеши ту хоҳад рафт, аммо дар
Рӯзе, ки зиёрат кунам, гуноҳашонро ба зиёни онҳо хоҳам дод.
32:35 Ва Худованд мардумро азоб дод, зеро онҳо гӯсолаеро, ки Ҳорун сохтанд
сохта шудааст.