Хуруҷ
22:1 Агар касе гов ё гӯсфандро дуздида, бикушад ё бифурӯшад; вай
панҷ гов ба ивази гов ва чор гӯсфанд ба ивази гӯсфанд баргардонад.
22:2 Агар дузд пайдо шавад, ки пора-пора шавад ва ба ӯ зарба занад, ки бимирад,
барои вай хун рехта нашавад.
22:3 Агар офтоб бар ӯ тулӯъ кунад, барои ӯ хун рехта мешавад; барои вай
бояд пурра баргардонида шавад; агар чизе надошта бошад, фурӯхта мешавад
барои дуздиаш.
22:4 Агар дуздӣ дар дасти ӯ зинда ёфт шавад, хоҳ гов бошад, хоҳ
хар ё гӯсфанд; ӯ дучандон барқарор хоҳад кард.
22:5 Агар касе киштзор ё токзорро хӯрда, дар он ҷо кунад
ҳайвони ваҳшии худ ва дар киштзори каси дигар мечаронад; аз беҳтарини худ
киштзор ва аз беҳтарин токзори худаш ҷуброн кунад.
22:6 Агар оташ ба амал ояд, ва хорҳоро даргирад, ба тавре ки анборҳои ҷуворимакка ё
ҷуворимакка ё киштзорро бо он бихӯранд; он ки афрӯхт
оташ ҷуброн мекунад.
22:7 Агар касе ба ёри худ пул ё чизҳоеро, ки нигоҳдорӣ кунад, диҳад ва он
аз хонаи он мард дуздида шудан; агар дузд пайдо шавад, бигзор пул диҳад
дучанд.
22:8 Агар дузд пайдо нашавад, соҳиби хона оварда мешавад
ба доварон муроҷиат кунед, то бубинед, ки оё ӯ дасти худро ба дасти худ гузоштааст?
моли хамсоя.
22:9 Барои ҳар гуна ҷиноят, хоҳ гов, хоҳ хар, хоҳ гӯсфанд,
барои либос, ё барои ҳар гуна ашёи гумшуда, ки дигаре даъво мекунад
то ки вай бошад, сабабгори ҳарду тараф дар назди судяҳо ояд; ва
ки доварон ӯро маҳкум кунанд, ба ёри худ дучанд хоҳад дод.
22:10 Агар касе ба ёри худ хар, ё гов, ё гӯсфанд ё дигар
дарранда, нигоҳ доштан; ва он мемирад, ё осеб мебинад, ё ронда мешавад, ҳеҷ кас намебинад
он:
22:11 Он гоҳ қасам ба Худованд дар миёни ҳарду хоҳад буд, ки Ӯ надорад
дасташро ба моли ҳамсояаш гузорад; ва соҳиби он хоҳад буд
бипазирад ва онро хайре накунад.
22:12 Ва агар он аз ӯ дуздида шавад, бояд ба соҳиби он ҷуброн кунад
аз он.
22:13 Агар он пора-пора шавад, бигзор онро барои шаҳодат биёрад, ва хоҳад кард
он чиро, ки канда шуда буд, хуб насозед.
22:14 Ва агар касе чизеро аз ҳамсояи худ қарз гирад, ва он осеб ё бимирад,
Соҳиби он, ки бо он нест, бояд онро пок кунад.
22:15 Аммо, агар соҳиби он бо он бошад, онро ислоҳ намекунад, агар он бошад
чизи кироя, он барои киронаш омад.
22:16 Ва агар касе канизеро, ки никоҳ накардааст, фирефта, бо вай бихобад,
Албатта, вайро ҳамсари худ хоҳад дод.
22:17 Агар падараш комилан рад кунад, ки вайро ба ӯ бидиҳад, ӯ бояд пул диҳад
аз рӯи маҳри духтарон.
22:18 Шумо набояд ҷодугарро зинда созед.
22:19 Ҳар кӣ бо ҳайвони ваҳшӣ бихобад, ҳатман кушта хоҳад шуд.
22:20 Ҳар кӣ барои ҳар худое, ҷуз барои Худованд, қурбонӣ кунад,
тамоман хароб гардид.
22:21 На одами бегонаро ба хашм наовар ва ба вай ситам накун, зеро ки
бегонагон дар сарзамини Миср.
22:22 Ба ҳеҷ як бевазан ё кӯдаки ятим гирифтор нашавед.
22:23 Агар онҳоро ба ҳеҷ ваҷҳ озор диҳӣ, ва онҳо ба Ман фарьёд зананд,
Фарёди онҳоро бишнав.
22:24 Ва хашми Ман аланга хоҳад зад, ва ман туро бо шамшер хоҳам кушт; ва шумо
занон бевазан ва фарзандони шумо ятим хоҳанд монд.
22:25 Агар ту ба касе аз қавми ман, ки дар назди ту камбағал аст, қарз диҳӣ,
барои ӯ ҳамчун судхӯр мабош ва бар ӯ рибо ҳам нагузор.
22:26 Агар ту либоси ёри худро ба гарав бигирӣ,
онро ба василаи ғуруби офтоб ба ӯ бидеҳ;
22:27 Зеро ин танҳо пӯшиши ӯст, либоси ӯ барои пӯсташ аст
хоб меравад? ва ҳангоме ки Ӯ сӯи Ман фарьёд кунад, чунин хоҳад шуд
мешунавам; зеро ки ман меҳрубонам.
22:28 Ту худоёнро таҳқир накун ва ҳокими қавми худро лаънат накун.
22:29 Нагузоред, ки аввалин меваҳои пухтаатон ва меваи худро пешкаш кунед.
нӯшокӣ: нахустзодаи писаронатро ба ман бидеҳ.
22:30 Бо говон ва гӯсфандони худ низ ҳамин тавр бикун: ҳафт рӯз
он бо сарбанди ӯ хоҳад буд; дар рӯзи ҳаштум ба ман бидеҳ.
22:31 Ва шумо барои Ман муқаддас хоҳед буд: ва ҳеҷ гуна гӯштеро нахӯред.
канда шудани ҳайвонҳо дар саҳро; шумо онро ба сагон мепартоед.