Хуруҷ 22:1 Агар касе гов ё гӯсфандро дуздида, бикушад ё бифурӯшад; вай панҷ гов ба ивази гов ва чор гӯсфанд ба ивази гӯсфанд баргардонад. 22:2 Агар дузд пайдо шавад, ки пора-пора шавад ва ба ӯ зарба занад, ки бимирад, барои вай хун рехта нашавад. 22:3 Агар офтоб бар ӯ тулӯъ кунад, барои ӯ хун рехта мешавад; барои вай бояд пурра баргардонида шавад; агар чизе надошта бошад, фурӯхта мешавад барои дуздиаш. 22:4 Агар дуздӣ дар дасти ӯ зинда ёфт шавад, хоҳ гов бошад, хоҳ хар ё гӯсфанд; ӯ дучандон барқарор хоҳад кард. 22:5 Агар касе киштзор ё токзорро хӯрда, дар он ҷо кунад ҳайвони ваҳшии худ ва дар киштзори каси дигар мечаронад; аз беҳтарини худ киштзор ва аз беҳтарин токзори худаш ҷуброн кунад. 22:6 Агар оташ ба амал ояд, ва хорҳоро даргирад, ба тавре ки анборҳои ҷуворимакка ё ҷуворимакка ё киштзорро бо он бихӯранд; он ки афрӯхт оташ ҷуброн мекунад. 22:7 Агар касе ба ёри худ пул ё чизҳоеро, ки нигоҳдорӣ кунад, диҳад ва он аз хонаи он мард дуздида шудан; агар дузд пайдо шавад, бигзор пул диҳад дучанд. 22:8 Агар дузд пайдо нашавад, соҳиби хона оварда мешавад ба доварон муроҷиат кунед, то бубинед, ки оё ӯ дасти худро ба дасти худ гузоштааст? моли хамсоя. 22:9 Барои ҳар гуна ҷиноят, хоҳ гов, хоҳ хар, хоҳ гӯсфанд, барои либос, ё барои ҳар гуна ашёи гумшуда, ки дигаре даъво мекунад то ки вай бошад, сабабгори ҳарду тараф дар назди судяҳо ояд; ва ки доварон ӯро маҳкум кунанд, ба ёри худ дучанд хоҳад дод. 22:10 Агар касе ба ёри худ хар, ё гов, ё гӯсфанд ё дигар дарранда, нигоҳ доштан; ва он мемирад, ё осеб мебинад, ё ронда мешавад, ҳеҷ кас намебинад он: 22:11 Он гоҳ қасам ба Худованд дар миёни ҳарду хоҳад буд, ки Ӯ надорад дасташро ба моли ҳамсояаш гузорад; ва соҳиби он хоҳад буд бипазирад ва онро хайре накунад. 22:12 Ва агар он аз ӯ дуздида шавад, бояд ба соҳиби он ҷуброн кунад аз он. 22:13 Агар он пора-пора шавад, бигзор онро барои шаҳодат биёрад, ва хоҳад кард он чиро, ки канда шуда буд, хуб насозед. 22:14 Ва агар касе чизеро аз ҳамсояи худ қарз гирад, ва он осеб ё бимирад, Соҳиби он, ки бо он нест, бояд онро пок кунад. 22:15 Аммо, агар соҳиби он бо он бошад, онро ислоҳ намекунад, агар он бошад чизи кироя, он барои киронаш омад. 22:16 Ва агар касе канизеро, ки никоҳ накардааст, фирефта, бо вай бихобад, Албатта, вайро ҳамсари худ хоҳад дод. 22:17 Агар падараш комилан рад кунад, ки вайро ба ӯ бидиҳад, ӯ бояд пул диҳад аз рӯи маҳри духтарон. 22:18 Шумо набояд ҷодугарро зинда созед. 22:19 Ҳар кӣ бо ҳайвони ваҳшӣ бихобад, ҳатман кушта хоҳад шуд. 22:20 Ҳар кӣ барои ҳар худое, ҷуз барои Худованд, қурбонӣ кунад, тамоман хароб гардид. 22:21 На одами бегонаро ба хашм наовар ва ба вай ситам накун, зеро ки бегонагон дар сарзамини Миср. 22:22 Ба ҳеҷ як бевазан ё кӯдаки ятим гирифтор нашавед. 22:23 Агар онҳоро ба ҳеҷ ваҷҳ озор диҳӣ, ва онҳо ба Ман фарьёд зананд, Фарёди онҳоро бишнав. 22:24 Ва хашми Ман аланга хоҳад зад, ва ман туро бо шамшер хоҳам кушт; ва шумо занон бевазан ва фарзандони шумо ятим хоҳанд монд. 22:25 Агар ту ба касе аз қавми ман, ки дар назди ту камбағал аст, қарз диҳӣ, барои ӯ ҳамчун судхӯр мабош ва бар ӯ рибо ҳам нагузор. 22:26 Агар ту либоси ёри худро ба гарав бигирӣ, онро ба василаи ғуруби офтоб ба ӯ бидеҳ; 22:27 Зеро ин танҳо пӯшиши ӯст, либоси ӯ барои пӯсташ аст хоб меравад? ва ҳангоме ки Ӯ сӯи Ман фарьёд кунад, чунин хоҳад шуд мешунавам; зеро ки ман меҳрубонам. 22:28 Ту худоёнро таҳқир накун ва ҳокими қавми худро лаънат накун. 22:29 Нагузоред, ки аввалин меваҳои пухтаатон ва меваи худро пешкаш кунед. нӯшокӣ: нахустзодаи писаронатро ба ман бидеҳ. 22:30 Бо говон ва гӯсфандони худ низ ҳамин тавр бикун: ҳафт рӯз он бо сарбанди ӯ хоҳад буд; дар рӯзи ҳаштум ба ман бидеҳ. 22:31 Ва шумо барои Ман муқаддас хоҳед буд: ва ҳеҷ гуна гӯштеро нахӯред. канда шудани ҳайвонҳо дар саҳро; шумо онро ба сагон мепартоед.