Хуруҷ
12:1 Ва Худованд дар замини Миср ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:
12:2 Ин моҳ барои шумо ибтидои моҳҳо хоҳад буд: он хоҳад буд
мохи аввали сол ба шумо.
12:3 Ба тамоми ҷамоати Исроил сухан ронда, бигӯед: "Дар рӯзи даҳум"
аз ин моҳ ба ҳар кас мувофиқи муқаррароти худ як барра бигиранд
хонаи падаронашон, барра барои хона;
12:4 Ва агар хонавода барои барра кам бошад, бигзор ӯ ва баррааш
ҳамсояи назди хонааш онро мувофиқи шумораи
ҷонҳо; ҳар кас мувофиқи хӯрдани худ ба шумо ҳисоб хоҳад кард
гӯсфанд.
12:5 Барраи шумо беайб, нари яксола хоҳад буд
онро аз гӯсфандон ё аз бузҳо берун кунед:
12:6 Ва онро то рӯзи чордаҳуми ҳамон моҳ нигоҳ доред: ва
тамоми анҷумани ҷамоати Исроил онро дар
шом.
12:7 Ва аз хун гирифта, ба ду сутуни паҳлӯ бизананд
ва бар сутуни дари хонаҳо, ки дар он хоҳанд хӯрд.
12:8 Ва онҳо дар он шаб гӯшт хоҳанд хӯрд, дар оташ бирён, ва
нони фатир; ва бо гиёҳҳои талх хоҳанд хӯрд.
12:9 Аз он на хом ва на хушк бо об нахӯред, балки дар оташ бирён кунед;
сарашро бо пойҳояш ва бо покии он.
12:10 Ва шумо набояд аз он то саҳар бимонед; ва он чи
аз он то субҳ боқӣ мемонад, шумо дар оташ хоҳед сӯзонд.
12:11 Ва ин тавр хоҳед хӯрд; бо камар баста, пойафзоли ту бар ту
пойҳо ва асои ту дар дасти туст; ва шумо онро шитоб хоҳед хӯрд, он аст
иди фисҳи Худованд.
12:12 Зеро ки ман ин шаб аз замини Миср убур хоҳам кард ва ҳамаро зарба хоҳам зад
нахустзода дар замини Миср, ҳам одам ва ҳам чорпо; ва бар зидди ҳама
худоёни Мисрро доварӣ хоҳам кард: Ман Худованд ҳастам.
12:13 Ва хун барои шумо нишонае барои хонаҳое, ки дар он ҷо ҳастед, хоҳад буд.
ва чун хунро бубинам, аз болои шумо мегузарам, ва бало нахоҳад буд
бар шумо бод, ки шуморо нобуд созам, вақте ки замини Мисрро задам.
12:14 Ва ин рӯз барои шумо хотира хоҳад буд; ва шумо онро нигоҳ доред
барои наслҳои худ барои Худованд ид кунед; шумо онро ид кунед
бо як фармон то абад.
12:15 Ҳафт рӯз нони фатир бихӯред; ҳатто дар рӯзи аввал шумо хоҳед кард
хамиртурушро аз хонаҳои худ дур кунед, зеро ҳар кӣ нони хамиртуруш мехӯрад
аз рӯзи аввал то рӯзи ҳафтум он ҷон бурида хоҳад шуд
аз Исроил.
12:16 Ва дар рӯзи аввал ҷамъомади муқаддас хоҳад буд, ва дар
рӯзи ҳафтум барои шумо ҷамъомади муқаддас барпо хоҳад шуд; тарзи кор нест
дар онҳо ба амал ояд, ҷуз он чизе ки ҳар кас бояд бихӯрад, танҳо барои он
аз шумо карда шавад.
12:17 Ва шумо иди фатирро риоя кунед; зеро дар ин худи
рӯзе ки лашкарҳои шуморо аз замини Миср берун овардаам, бинобар ин хоҳад кард
шумо ин рӯзро дар наслҳои худ мувофиқи дастуре то абад ҷашн мегиред.
Юҳанно 12:18 Дар моҳи аввал, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, шумо бояд бегоҳ кунед
нони фатирро то рӯзи бистуми моҳ бихӯред
ҳатто.
12:19 Ҳафт рӯз дар хонаҳои шумо хамиртуруш нахоҳад ёфт: барои ҳар кӣ
хамиртурушро мехӯрад, ҳатто он ҷон аз дард бурида хоҳад шуд
ҷамоати Исроил, хоҳ ғариб бошад, хоҳ дар замин таваллуд.
12:20 Ҳеҷ чиз хамиртуруш нахӯред; дар ҳама манзилҳои худ бихӯред
нони фатир.
12:21 Ва Мусо тамоми пирони Исроилро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Ҷанг кунед».
берун оварда, баррае мувофиқи хонадони худ гирифта, бикушед
фисҳ.
12:22 Ва шумо як хӯшаи иссоп гирифта, дар хуни даруни он тар кунед.
базон зада, ба поя ва ду сутуни паҳлӯ хун занед
ки дар базон аст; ва ҳеҷ яке аз шумо аз дари хонаи худ берун наравад
хона то саҳар.
12:23 Зеро ки Худованд аз убур хоҳад кард, то мисриёнро зарба занад; ва чун дид
хун бар поя ва бар ду сутуни паҳлӯ, Худованд мегузарад
аз дари хона мебарояд ва намегузорад, ки харобкунанда ба назди шумо дарояд
хонаҳо барои задани шумо.
12:24 Ва инро риоя кунед, то барои худ ва писарони худ ҳукме бошад.
то абад.
12:25 Ва ин воқеъ хоҳад шуд, вақте ки шумо ба замине ки Худованд меоед
чунон ки Ӯ ваъда додааст, ба шумо хоҳад дод, ки инро риоя кунед
хизматрасонй.
12:26 Ва воқеъ хоҳад шуд, вақте ки фарзандони шумо ба шумо хоҳанд гуфт: "Чӣ?"
Шумо бо ин хидмат дар назар доред?
12:27 То бигӯед, ки ин қурбонии иди фисҳи Худованд аст, ки
аз болои хонаҳои банӣ-Исроил дар Миср гузашт, ҳангоме ки вай зарба зад
мисриёнро гирифта, хонаҳои моро таслим карданд. Ва мардум сари хам карданд
ва ибодат карданд.
12:28 Ва банӣ-Исроил рафтанд, ва ончунон ки Худованд фармуда буд, амал карданд
Мусо ва Ҳорун низ ҳамин тавр карданд.
12:29 Ва чунин воқеъ шуд, ки дар нисфи шаб Худованд ҳамаи нахустзодагонро зад.
дар замини Миср, аз нахустзодаи фиръавн, ки бар ӯ нишаста буд
тахт ба нахустзодаи асир, ки дар зиндон буд; ва
хамаи нахустзодахои чорво.
12:30 Ва Фиръавн шаб бархоста, худаш ва ҳамаи навкаронаш ва тамоми
мисриён; ва дар Миср фарьёди азиме баланд шуд; зеро хонае набуд
ки дар он чо ягон нафар мурда набуд.
12:31 Ва шабона Мусо ва Ҳорунро даъват карда, гуфт: «Бархезед ва
шумо ва банӣ-Исроил аз миёни қавми Ман берун шавед; ва
рафта, ба Худованд хизмат кунед, чунон ки шумо гуфтаед.
12:32 Ҳамчунин гӯсфандон ва рамаҳои худро, чунон ки гуфтаед, бигиред ва биравед; ва
маро ҳам баракат диҳед.
Юҳанно 12:33 Ва мисриён ба мардум шитофтанд, то ки онҳоро бифиристанд
саросема аз замин баромадан; зеро мегуфтанд: «Мо ҳама мурдаем».
12:34 Ва мардум хамирашонро пеш аз хамиртуруши худ гирифтанд
хамирро бо либосҳояшон ба китф бастаанд.
12:35 Ва банӣ-Исроил мувофиқи каломи Мусо амал карданд; ва онхо
аз мисриён ҷавоҳироти нуқра ва ҷавоҳироти тилло гирифтаанд ва
либос:
12:36 Ва Худованд мардумро дар назари мисриён илтифот дод, ҳамин тавр
ки ба онхо он чи ки талаб мекарданд, карз доданд. Ва онҳо ғорат карданд
Мисриён.
12:37 Ва банӣ-Исроил аз Рамсес ба Суккӯт тақрибан шаш нафар кӯч карданд
сад ҳазор пиёда, ки мардон буданд, ғайр аз кӯдакон.
12:38 Ва мардуми омехта низ бо онҳо равона шуданд; ва рамаҳо ва рамаҳо,
хатто хеле зиёд чорво.
12:39 Ва онҳо аз хамирҳое, ки пухтаанд, фатир мепухтанд
аз Миср берун омад, зеро ки хамиртуруш набуд; зеро аз он чо ронда шуданд
Миср, ва натавонистанд бимонанд, ва барои худ чизе тайёр накарда буданд
зиёновар.
12:40 Ва ҳоло ғасби банӣ-Исроил, ки дар Миср сокин буданд, буд
чорсаду сӣ сол.
12:41 Ва воқеъ шуд, ки дар охири чорсаду сӣ сол,
Ҳатто ҳамон рӯз воқеъ шуд, ки тамоми лашкари Худованд
аз замини Миср баромад.
12:42 Ин шабест, ки барои Худованд барои берун овардани онҳо хеле муқаддас аст
аз замини Миср: ин ҳамон шаби Худованд аст, ки бояд риоя шавад
тамоми банӣ-Исроил дар наслҳои худ.
12:43 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун гуфт: «Ин аст фармони
Фисҳ: Ҳеҷ каси бегона аз он нахӯрад:
12:44 Аммо ғуломи ҳар кас, ки ба пул харида мешавад, вақте ки шумо
ӯро хатна кард, пас аз он бихӯрад.
12:45 Аҷнабиён ва муздур набояд аз он нахӯранд.
12:46 Дар як хона хӯрда мешавад; шумо чизеро аз ӯҳда надоред
гӯшт дар хориҷ аз хона; ва устухони онро нашиканед.
12:47 Тамоми ҷамоати Исроил онро риоя хоҳад кард.
12:48 Ва ҳангоме ки аҷнабӣ бо ту иқомат хоҳад кард, ва фисҳро ҷашн хоҳад гирифт
ба Худованд, бигзор ҳамаи писаронаш хатна шаванд, ва бигзор вай биёяд
наздик ва нигоҳ доред; ва ӯ мисли золида дар замин хоҳад буд, зеро
ҳеҷ як номахтун набояд аз он бихӯрад.
12:49 Барои зодаи модар ва барои бегонае, ки як қонун аст
дар миёни шумо муҳоҷир аст.
12:50 Ҳама банӣ-Исроил чунин карданд; чунон ки Худованд ба Мусо амр фармуда ва
Ҳорун, онҳо низ ҳамин тавр карданд.
12:51 Ва воқеъ шуд, ки худи ҳамон рӯз, ки Худованд овард
банӣ-Исроил бо лашкари худ аз замини Миср берун рафтанд.