Хуруҷ
10:1 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Назди фиръавн бирав, зеро ки ман сахтгир шудаам.
дили ӯ ва дили бандагонаш, то ки ман инро нишон диҳам
дар пеши ӯ ишора мекунад:
10:2 Ва то ба гӯши писари худ ва писари писари худ бигӯй,
он чиро, ки дар Миср кардаам, ва мӯъҷизаҳои Худ, ки кардаам
дар байни онҳо; то бидонед, ки Ман Худованд ҳастам.
10:3 Ва Мусо ва Ҳорун назди фиръавн омада, ба ӯ гуфтанд: «Чунин мегӯяд:
Худованд Худои Ибриён, То ба кай аз фурӯтанӣ даст мекашӣ
пеш аз ман? бигзор халқи маро биравад, то ки ба Ман хизмат кунанд.
10:4 Дар акси ҳол, агар ту аз рафтани қавми ман даст кашӣ, инак, ман фардо хоҳам овард
малахҳо ба соҳили туст:
10:5 Ва онҳо рӯи заминро фаро хоҳанд гирифт, ки касе наметавонад
заминро бубинед, ва бақияи он чи раҳо шудааст, хоҳанд хӯрд,
ки аз жола барои шумо боқӣ мемонад ва ҳар дарахтеро, ки онро хоҳад хӯрд
барои шумо аз саҳро мерӯяд:
10:6 Ва онҳо хонаҳои ту ва хонаҳои ҳамаи бандагони туро пур хоҳанд кард, ва
хонаҳои ҳамаи мисриён; ки на падарони ту, на падарони ту
Падарони падарон аз рӯзе ки дар рӯи замин буданд, дидаанд
то имруз. Ва ӯ рӯй гардонда, аз пеши фиръавн берун рафт.
10:7 Ва навкарони Фиръавн ба ӯ гуфтанд: «То ба кай ин одам дом хоҳад буд
ба мо? мардумро бигзоред, то ки Худованд Худои худро ибодат кунанд
Ту ҳанӯз нагуфтӣ, ки Миср хароб шудааст?
10:8 Ва Мусо ва Ҳорунро боз назди фиръавн оварданд, ва ӯ ба ӯ гуфт
«Бирав, Худованд Худои худро ибодат кун; лекин онҳо кистанд, ки бираванд?
10:9 Ва Мусо гуфт: «Мо бо ҷавонони худ ва бо пирони худ, бо худ хоҳем рафт».
писарон ва духтарони худ, бо гӯсфандон ва рамаи худ хоҳем буд
рафтан; зеро ки мо бояд барои Худованд ид кунем.
10:10 Ва ба онҳо гуфт: «Бигзор Худованд бо шумо бошад, чунон ки ман ба шумо иҷозат медиҳам».
ва фарзандони худ биравед: ба он нигоҳ кунед; зеро ки бадӣ дар пеши шумост.
10:11 Чунин нест: акнун шумо, эй одамон, биравед ва Худовандро ибодат кунед; барои он ки шумо кардаед
хохиш. Ва аз пеши Фиръавн ронда шуданд.
10:12 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Дасти худро бар замини
Миср барои малахҳо, то ки онҳо бар замини Миср оянд, ва
ҳар гиёҳи заминро бихӯред, ҳатто тамоми он чи аз жола боқӣ мондааст.
10:13 Ва Мусо асои худро бар замини Миср дароз кард, ва Худованд
тамоми он рӯз ва тамоми он шаб боди шарқӣ бар замин овард; ва
вакте ки субх шуд, шамоли шарк малахро овард.
10:14 Ва малахҳо бар тамоми замини Миср баромаданд, ва дар ҳама оромӣ гирифтанд
Соҳилҳои Миср: онҳо хеле сахт буданд; пеш аз онҳо набуданд
малах монанди онҳо, на пас аз онҳо.
10:15 Зеро ки онҳо рӯи тамоми замин пӯшонида, ба тавре ки замин шуд
тирашуда; ва ҳар алафи замин ва тамоми меваҳои онро мехӯрданд
дарахтоне, ки жола боки монда буд, ва дар он ҷо сабзе намонд
чизе дар дарахтон, ё дар алафҳои саҳро, дар тамоми замин
аз Миср.
10:16 Фиръавн шитобон Мӯсо ва Ҳорунро даъват кард; ва гуфт: дорам
пеши Худованд Худои худ ва бар зидди ту гуноҳ кард.
10:17 Пас, акнун, аз ту илтимос мекунам, гуноҳи маро танҳо ҳамин як бор бубахш ва илтимос
Худованд Худои ту, то ки танҳо ин маргро аз ман дур кунад.
10:18 Ва ӯ аз назди фиръавн баромада, Худовандро илтиҷо кард.
10:19 Ва Худованд боди сахти ғарбиро баргардонд, ки шамолро бардошт
малах карда, ба бахри Сурх партоед; як малах намонд
дар тамоми сохилхои Миср.
10:20 Аммо Худованд дили фиръавнро сахт гардонид, то ки ӯ нагузошт
банӣ-Исроил мераванд.
10:21 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Дасти худро ба сӯи осмон дароз кун, то ки
шояд бар замини Миср торикӣ бошад, ҳатто торикӣ бошад
хис кард.
10:22 Ва Мусо дасти худро ба сӯи осмон дароз кард; ва ғафс буд
торикӣ дар тамоми замини Миср се рӯз:
10:23 Онҳо якдигарро надиданд, ва ҳеҷ кас аз ҷои худ бархоста, се нафар
рӯзҳо: лекин ҳамаи банӣ-Исроил дар манзилҳои худ равшанӣ доштанд.
10:24 Ва фиръавн Мусоро хонда, гуфт: «Биравед ва Худовандро ибодат кунед; танҳо бигзоред
гӯсфандон ва рамаҳои шумо бимонанд: фарзандони шумо низ бо онҳо бираванд
шумо.
10:25 Ва Мусо гуфт: «Ту бояд ба мо низ қурбониҳо ва қурбониҳои сӯхтанӣ бидеҳ,
то ки барои Худованд Худои худ қурбонӣ кунем.
10:26 Чорвои мо низ бо мо хоҳанд рафт; аз он чо нахохад монд
паси; зеро ки аз он мо бояд ба Худованд Худои худ хизмат кунем; ва мо медонем
на бо он чизе ки мо бояд ба Худованд хизмат кунем, то даме ки ба он ҷо биёем.
10:27 Аммо Худованд дили фиръавнро сахт кард, ва ӯ нагузошт, ки онҳоро бираванд.
10:28 Ва Фиръавн ба ӯ гуфт: «Аз ман дур шав, худатро эҳтиёт кун,
чеҳраи ман дигар нест; зеро дар он рӯз рӯи маро бубинӣ, хоҳӣ мурд.
10:29 Ва Мусо гуфт: «Ту хуб гуфтӣ, боз рӯи туро хоҳам дид, не
Бештар.