Такрори Шариат
28:1 Ва он воқеъ хоҳад шуд, ки агар шумо бодиққат гӯш кунед
Овози Худованд Худои ту, то ки тамоми аҳкоми Ӯро риоя ва ба ҷо овар
ки имрӯз ба ту амр мефармоям, ки Худованд Худоят туро савор хоҳад кард
болотар аз тамоми халқҳои рӯи замин:
28:2 Ва ҳамаи ин баракатҳо бар ту хоҳад омад, ва ба ту хоҳад расид, агар ту
ба овози Худованд Худои худ гӯш хоҳад дод.
28:3 Хушбахт хоҳӣ, ки дар шаҳр бошӣ, ва хушбахт хоҳӣ дар шаҳр
майдон.
28:4 Муборак аст меваи бадани ту ва меваи замини ту, ва
меваи чорпои ту, афзоиши гов ва рамаи ту
гусфанд.
28:5 Муборак аст сабади ту ва анбори ту.
28:6 Хушбахт хоҳӣ буд, вақте ки меоӣ, ва баракат хоҳӣ буд,
вақте ки шумо берун меравед.
28:7 Худованд душманони туро, ки бар зидди ту қиём мекунанд, хоҳад кард
пеши рӯи ту задаанд; онҳо ба як роҳ бар зидди ту хоҳанд баромад, ва
аз пешат ҳафт роҳ гурез.
28:8 Худованд дар анборҳои ту ва дар он баракат бар ту амр хоҳад кард
ба ҳар чизе ки дасти худ мекунӣ; ва туро дар он баракат хоҳад дод
замине ки Худованд Худоят ба ту медиҳад.
28:9 Худованд туро халқи муқаддасе барои Худ муқаррар хоҳад кард, чунон ки Ӯ дорад
Ба ту қасам хӯрдам, ки агар аҳкоми Худованди худро риоя кунӣ
Худоё, ва бо роҳҳои Ӯ бирав.
28:10 Ва тамоми мардуми рӯи замин хоҳанд дид, ки ту ба ном хонда шудаӣ
аз Худованд; ва аз ту метарсанд.
28:11 Ва Худованд туро дар неъмат, дар меваи ту фаровон хоҳад кард.
бадан ва дар меваи чорвои худ ва дар меваи замини ту, дар
замине ки Худованд ба падаронат қасам хӯрдааст, ки ба ту бидиҳад.
28:12 Худованд ганҷинаи неки Худро ба рӯи ту мекушояд, осмонро барои додани
ба замини ту дар мавсими худ борон борид, ва тамоми кори ту баракат диҳад
ва ба халқҳои бисьёр қарз хоҳӣ дод, ва қарз нахоҳӣ дод.
28:13 Ва Худованд туро сар хоҳад кард, на дум; ва ту мехоҳӣ
танҳо болотар бош, ва дар поён нахоҳӣ буд; Агар ба он гӯш диҳӣ
аҳкоми Худованд Худоят, ки имрӯз ба ту амр мефармоям
риоя кунед ва онҳоро иҷро кунед:
28:14 Ва ту аз ҳеҷ як аз суханоне ки ба ту амр мефармоям, дур нашав
дар ин рӯз, ба тарафи рост ё ба чап, барои рафтан аз паи худоёни дигар ба
ба онхо хизмат кунанд.
28:15 Аммо ин воқеъ хоҳад шуд, агар шумо ба овози он гӯш надиҳед
Худованд Худои ту, то ки тамоми аҳком ва фароизи Ӯро риоя кунад
ки имрӯз ба ту амр мефармоям; ки хамаи ин лаънатхо ба сари худ меоянд
туро бигир ва ба ту бирасад:
28:16 Дар шаҳр лаънат хоҳӣ шуд, ва дар саҳро лаънат хоҳӣ шуд.
28:17 Лаънат бод сабади ту ва анбори ту.
28:18 Бар меваи бадани ту, ва меваи замини ту,
гови ту ва рамаи гӯсфандатро афзун гардон.
28:19 Вакте ки меоӣ, лаънат хоҳӣ шуд,
берун меравӣ.
28:20 Худованд бар ту лаънат, андӯҳ ва сарзаниш хоҳад фиристод, дар ҳар он чи
дасти худро ба он меандозӣ, то даме ки нобуд шавӣ, ва
то ба зудӣ ҳалок шавӣ; ба сабаби бадкориҳои ту,
ки ту маро тарк кардай.
28:21 Худованд ваборо бар ту хоҳад часпонад, то даме ки
туро аз замине, ки барои тасарруф кардан меравӣ, нобуд кардааст.
28:22 Худованд туро бо табларза ва табларза хоҳад зад
як илтиҳоб, ва бо сӯзиши шадид, ва бо шамшер, ва
бо таркиш ва бо гул; ва то даме ки ту туро таъқиб хоҳанд кард
нобуд шудан.
28:23 Ва осмони ту, ки бар сари ту аст, мис хоҳад буд, ва замине, ки
аст, дар зери ту оҳан хоҳад буд.
28:24 Худованд борони замини туро хок ва хок хоҳад кард: аз осмон
Оё он бар ту нозил мешавад, то он даме, ки ту нобуд шавӣ.
28:25 Худованд туро пеши душманонат хоҳад зад;
як роҳ ба муқобили онҳо баромада, ҳафт роҳ аз пеши онҳо бигрезед; ва хоҳад шуд
ба тамоми салтанатҳои рӯи замин нест карда шаванд.
28:26 Ва ҷасади ту гӯшт барои ҳамаи мурғони ҳаво ва
ҳайвоноти замин, ва ҳеҷ кас онҳоро несту нобуд намекунад.
28:27 Худованд туро бо ҷасади Миср ва бо зумуррадҳо хоҳад зад,
ва бо кабуд ва хориш, ки аз он шифо намеёбӣ.
28:28 Худованд туро бо девонагӣ, кӯрӣ ва ҳайрат хоҳад зад
аз дил:
28:29 Ва ту нисфирӯзӣ даст хоҳӣ кашид, чунон ки кӯр дар торикӣ даст мезанад, ва
дар роҳҳои худ комёб нахоҳӣ шуд; ва танҳо мазлум ва мазлум хоҳед шуд.
то абад ғорат шудааст, ва ҳеҷ кас туро наҷот нахоҳад дод.
28:30 Ту ба зане никоҳ хоҳӣ кард, ва марди дигаре бо вай хоҳад хобид;
хонае бисоз, ва дар он сокин нахоҳӣ шуд: кишт хоҳӣ кард
токзор бошад ва ангури онро начинад.
28:31 Гови ту дар пеши назари ту кушта хоҳад шуд, ва ту нахӯрӣ
аз он: хари ту ба зӯрӣ аз пеши рӯи ту гирифта хоҳад шуд,
ва ба ту баргардонида нахоҳад шуд: гӯсфандони ту ба ту дода хоҳанд шуд
душманон, ва ту касе нахоҳӣ дошт, ки онҳоро наҷот диҳад.
28:32 Писарон ва духтарони ту ба халқи дигар дода хоҳанд шуд, ва
чашмонашон нигоҳ карда, тамоми рӯз аз ҳасрати онҳо маҳрум хоҳанд шуд; ва
қувват дар дасти ту нахоҳад буд:
28:33 Самараи замини ту ва тамоми меҳнати ту, халқе хоҳад буд, ки ту
медонад, ки нахӯрад; ва ту ҳамеша мазлум ва мазлум хоҳӣ буд;
28:34 Ба тавре ки ту аз дидани чашмони худ девона хоҳӣ шуд, ки
бинед.
28:35 Худованд зонуҳо ва пойҳои туро бо захм мезанад
аз кафи пои ту то болояш
сари ту.
28:36 Худованд туро хоҳад овард, ва подшоҳатро, ки бар ту таъин хоҳӣ кард,
ба миллате, ки на ту ва на падаронат онро мешинохтед; ва он ҷо
ба худоёни дигар, чӯбу санг ибодат хоҳӣ кард.
28:37 Ва ту дар ҳайрат, масал ва лафз хоҳӣ буд,
ҳамаи халқҳоро ба он ҷое ки Худованд туро роҳнамоӣ мекунад.
28:38 Ту тухми бисьёре ба саҳро хоҳӣ бурд, ва фақат ҷамъ хоҳӣ кард
каме дарун; зеро ки малах онро мехӯрад.
28:39 Ту токзорҳо шинон ва онҳоро бипӯшон, вале аз он нахӯр
май нагиред ва ангурро ҷамъ накунед; зеро ки кирмҳо онҳоро хоҳанд хӯрд.
28:40 Дар тамоми соҳилҳои худ дарахтони зайтун хоҳӣ дошт, аммо
худро бо равған тадҳин накунед; зеро зайтуни ту меваи худро хоҳад дод.
28:41 Ту писарон ва духтарон ба дунё хоҳӣ овард, вале аз онҳо баҳра нахоҳӣ гирифт; барои
ба асирӣ хоҳанд рафт.
28:42 Ҳама дарахтони ту ва меваҳои замини туро малах хоҳанд хӯрд.
28:43 Аҷибе ки дар даруни ту аст, аз болои ту хеле баланд хоҳад баромад; ва
ту хеле паст хоҳӣ афтод.
28:44 Ӯ ба ту қарз хоҳад дод, ва ту ба ӯ қарз нахоҳӣ дод;
сар, ва ту дум хоҳӣ буд.
28:45 Ва ҳамаи ин лаънатҳо бар ту хоҳанд омад ва туро таъқиб хоҳанд кард,
ва ба ту бирасад, то нобуд шавӣ; зеро ки ту гӯш надодӣ
ба овози Худованд Худои худ, то ки аҳкоми Ӯ ва аҳкоми Ӯро риоя кунад
фароизҳоеро, ки ба ту фармудааст:
28:46 Ва онҳо бар ту аломате ва мӯъҷиза хоҳанд буд, ва бар ту
тухми то абад.
28:47 Зеро ки ту ба Худованд Худои худ бо шодмонӣ ва бо
шодии дил, барои фаровонии ҳама чиз;
28:48 Бинобар ин, шумо ба душманони худ, ки Худованд мефиристад, хизмат кунед
бар зидди ту, дар гуруснагӣ, дар ташнагӣ, ва дар бараҳнагӣ ва дар муҳтоҷӣ
ва ӯ юғи оҳанро бар гардани ту хоҳад гузошт, то даме ки дошта бошад
туро нобуд кард.
28:49 Худованд халқеро бар зидди ту хоҳад овард, аз дур, аз охири
замин мисли уқоб тез парвоз мекунад; миллате, ки забони ӯро хоҳӣ гуфт
нафаҳмидан;
28:50 Миллате аз рӯи дурушт, ки набояд ба шахсияти он
пиронсол ва ба ҷавонон эҳсон накун;
28:51 Ва ӯ меваи чорпоёни ту ва меваи замини туро хоҳад хӯрд,
то он даме ки ту нобуд шавӣ, ва он ҳам ба ту на ғаллае боқӣ нагузорад,
май, ё равған, ё афзоиши гови ту, ё рамаи гӯсфандони ту, то он даме
туро нобуд кард.
28:52 Ва ӯ туро дар ҳама дарвозаҳои ту муҳосира хоҳад кард, то даме ки баландии ту
деворҳое, ки ба он бовар карда будӣ, дар тамоми замини худ фурӯ хоҳанд рафт; ва ӯ
Туро дар тамоми дарвозаҳои ту дар тамоми замини ту, ки дар он аст, муҳосира хоҳад кард
Худованд Худои ту ба ту ато кардааст.
28:53 Ва ту меваи ҷисми худ, гӯшти писарони худро бихӯр
ва аз духтарони ту, ки Худованд Худоят ба ту додааст, дар
муҳосира ва дар тангӣ, ки душманони ту бо он азоб хоҳанд кашид
ту:
28:54 Ба тавре ки марде, ки дар миёни шумо нарм ва хеле нозук аст, чашмаш
нисбат ба бародараш ва ба зани синаи худ бад хоҳад буд, ва
ба бақияи фарзандони худ, ки вай бояд тарк кунад:
28:55 То ба ҳеҷ яке аз онҳо гӯшти фарзандони худро надиҳад
ки вайро бихӯрад, зеро ки дар муҳосира ва дар он чизе ӯро тарк накардааст
тангӣ, ки душманонат туро дар тамоми ту ба танг хоҳанд овард
дарвозахо.
28:56 Зани нозук ва нозук дар миёни шумо, ки ба саёҳат намеояд
кафи пои худро барои нозукӣ ва
меҳрубонӣ, чашми вай ба шавҳари синааш бад хоҳад буд, ва
ба писараш ва ба духтараш,
28:57 Ва ба сӯи ҷавони вай, ки аз миёни пойҳои вай берун меояд, ва
барои фарзандони худ, ки вай хоҳад зоид, зеро ки онҳоро барои он хоҳад хӯрд
Дар муҳосира ва тангдастӣ, ки аз ту дорӣ, пинҳонӣ аз ҳама чиз ниёз дорӣ
Душман туро дар дарҳоят танг хоҳад кард.
28:58 Агар шумо нахоҳед, ки ҳамаи суханони ин шариатро риоя кунед
ки дар ин китоб навишта шудааст, то ки аз ин ҷалол ва даҳшатовар битарсӣ
номи Худованд Худои ту;
28:59 Он гоҳ Худованд балоҳои туро аҷоиб хоҳад кард, ва балоҳои туро
тухмҳо, ҳатто балоҳои азим, ва давомнокии тӯлонӣ ва бемориҳои дарднок,
ва давомнокии дароз.
28:60 Ва Ӯ тамоми бемориҳои Мисрро, ки ту меоварӣ, бар ту хоҳад овард
метарсид; ва ба ту часпиданд.
28:61 Ҳамчунин ҳар беморӣ ва ҳар бало, ки дар китоб навишта нашудааст
аз ин шариат Худованд онҳоро бар ту хоҳад овард, то даме ки бошӣ
нобуд карда шуд.
28:62 Ва шумо кам боқӣ хоҳед монд, дар ҳоле ки шумо мисли ситорагон будед
осмон барои бисёриҳо; зеро ки ту ба овози онон итоат намекардӣ
Худованд Худои ту.
28:63 Ва воқеъ хоҳад шуд, ки, чунон ки Худованд аз шумо шодӣ кард, ки ба шумо амал кунад
некӣ ва шуморо афзун гардонад; Пас, Худованд аз ту шодӣ хоҳад кард, то ки нобуд созад
ва туро ботил гардонад; ва шумо аз замин канда хоҳанд шуд
замине, ки ба он ҷо меравӣ, то ки онро тасарруф кунӣ.
28:64 Ва Худованд туро дар миёни тамоми мардум пароканда хоҳад кард, аз як канори он
замин то ба дигараш; ва дар он ҷо худоёни дигарро ибодат хоҳӣ кард,
ки на ту ва на падаронат чӯбу сангро медонистӣ.
28:65 Ва дар миёни ин халқҳо ҳеҷ осоние нахоҳӣ ёфт, ва ягона
пои ту ором ёб, вале Худованд дар он ҷо туро ларзон хоҳад дод
дил ва нокомии чашмҳо ва ғам
28:66 Ва ҷони ту пеши ту дар шак хоҳад буд. ва аз рӯз битарсед
ва шаб, ва ҳеҷ кафолати ҳаёти ту нахоҳанд дошт;
28:67 Бомдодон бигӯй: «Эй кош, рост мебуд». ва ҳатто ту
бигӯяд: «Эй кош, субҳ мебуд! аз тарси дили ту
ки аз он метарсанд, ва аз дидани чашмони худ, ки ту метарси
бинад.
28:68 Ва Худованд туро бо қаиқҳо ба Миср боз хоҳад овард
ки дар бораи он ба ту гуфтам, ки дигар онро нахоҳӣ дид; ва дар он ҷо шумо».
ба душманони шумо ба канизону канизон фурӯхта хоҳанд шуд, на мард
туро мехарад.