Такрори Шариат
16:1 Моҳи Абибро риоя кунед, ва фисҳро барои Худованд Худои худ нигоҳ доред.
зеро ки Худованд Худоят туро дар моҳи Абиб берун овард
Миср шабона.
16:2 Пас шумо фисҳро барои Худованд Худои худ қурбонӣ кунед,
гӯсфанд ва рама дар ҷое ки Худованд баргузидааст
номи ӯро дар он ҷо гузоред.
16:3 Бо он нони хамиртурушро нахӯр; ҳафт рӯз бихӯр
бо он нони фатир, ҳатто нони андӯҳ; барои ту
аз сарзамини Миср шитобон берун омад, то битавонӣ
рӯзеро, ки аз замини Миср берун омадаӣ, ба ёд овар
рӯзҳои ҳаёти ту.
16:4 Ва нони хамиртуруши дар тамоми ҳудуди ту бо ту дида нахоҳад шуд
ҳафт рӯз; ва ҳеҷ чиз аз ҷисм, ки ту мекунӣ
қурбонии рӯзи аввал бегоҳ, тамоми шаб то саҳар бимонанд.
16:5 Дар ҳеҷ як аз дарвозаҳои худ фисҳро қурбонӣ накун
Худованд Худоят ба ту ато мекунад:
16:6 Аммо дар ҷое ки Худованд Худои ту баргузида, номи Ӯро гузорад
дар он ҷо фисҳро бегоҳӣ, дар поёни фаромадан қурбонӣ хоҳӣ кард
аз офтоб, дар мавсиме, ки аз Миср берун омадаӣ.
16:7 Ва ту онро бирён ва дар ҷое ки Худованд Худои ту бихӯр
интихоб хоҳад кард, ва ту саҳар баргашта, ба хаймаҳои худ бирав».
16:8 Шаш рӯз нони фатир бихӯр, ва дар рӯзи ҳафтум
Барои Худованд Худои худ ҷамъомади тантанавӣ бош; дар он ҳеҷ кор накун.
16:9 Ҳафт ҳафта барои ту ҳисоб хоҳӣ кард: ба шумор кардани ҳафт ҳафта шурӯъ кунед
аз хамон вакте, ки досро ба чуворимакка меандозй.
16:10 Ва ту иди ҳафтаҳоро барои Худованд Худои худ бо
хироҷ аз ҳадияи ихтиёрии дасти худ, ки ба он бидеҳ
Худованд Худои ту, чунон ки Худованд Худоят туро баракат додааст;
16:11 Ва ту ба ҳузури Худованд Худои худ шодӣ хоҳӣ кард, ту ва писарат, ва
духтари ту ва канизи ту ва канизи ту ва левизода
ки дар дохили дарвозаҳои туст, ва ғариб ва ятим ва ятим
бевазанеро, ки дар миёни шумо ҳастанд, дар маконе ки Худованд Худои шумост
интихоб кард, ки номи худро дар он ҷо гузорад.
16:12 Ва ту дар хотир дорӣ, ки ту дар Миср ғулом будӣ;
ин қоидаҳоро риоя ва иҷро кунад.
16:13 Пас аз он ҳафт рӯз иди хаймаҳоро риоя намо.
дар ҷуворимакка ва майи ту ҷамъ овардааст;
16:14 Ва ту ва ту ва писарат ва ту дар ҷашни худ шодӣ хоҳӣ кард.
духтар, ва канизи ту, ва канизи ту, ва левизода
ғариб, ятим ва бевазане ки дар дохили дарвозаи ту ҳастанд.
16:15 Ҳафт рӯз барои Худованд Худои худ як ҷашни тантанавӣ барпо намо.
ҷое ки Худованд баргузида бошад, зеро ки Худованд Худои ту баракат хоҳад дод
ту дар тамоми аъмоли дастат афзун шавӣ,
бинобар ин ту ҳатман шодӣ хоҳӣ кард.
16:16 Дар як сол се маротиба ҳамаи писаронат ба ҳузури Худованд Худои худ ҳозир шаванд
дар ҷое ки вай интихоб кунад; дар иди фатир,
ва дар иди ҳафтаҳо ва дар иди хаймаҳо; ва онҳо
ба ҳузури Худованд холӣ нахоҳад омад;
16:17 Ҳар кас ба қадри имкон, мувофиқи баракати худ диҳад
Худованд Худои ту, ки ба ту ато кардааст.
16:18 Туро дар ҳамаи дарвозаҳои худ, ки
Худованд Худои ту ба ту дар тамоми сибтҳои ту ато мекунад, ва онҳо доварӣ хоҳанд кард
мардум бо ҳукми одилона.
16:19 Ту доварӣ накун; одамонро низ эҳтиром накун
тӯҳфа бигиред: зеро тӯҳфа чашмони ҳакимонро кӯр мекунад ва онҳоро гумроҳ мекунад
суханони одилон.
16:20 Он чиро, ки ҳама аз рӯи адолат аст, пайравӣ кун, то ки зинда шавӣ,
ва заминеро, ки Худованд Худоят ба ту медиҳад, мерос гиред.
16:21 Ту дар наздикии қурбонгоҳи
Худованд Худои худ, ки туро ба вуҷуд оварӣ.
16:22 Ва ҳеҷ сурате барои худ насоз; ки Худованд Худои ту нафрат дорад.