Такрори Шариат
14:1 Шумо фарзандони Худованд Худои худ ҳастед; худро набуред,
ва барои мурдагон дар миёни чашмони худ бемӯй накун.
14:2 Зеро ки ту халқи муқаддас барои Худованд Худои худ ҳастӣ, ва Худованд
Туро баргузидаам, то ки халқи хосе бошӣ, аз ҳама халқҳо
ки дар руи замин мебошанд.
14:3 Ту ҳеҷ чизи зишт нахӯр.
14:4 Инҳоянд ҳайвонҳое, ки шумо онҳоро бихӯред: гов, гӯсфанд ва гов
буз,
14:5 Харгӯш, ва гӯсфанд, ва оҳуи беда, ва бузи ваҳшӣ, ва
пигарг ва барзагови ваҳшӣ ва камозор.
14:6 Ва ҳар ҳайвони ваҳшӣ, ки ноёро ҷудо мекунад, ва пораро ба ду мечаспад
чангол карда, дар байни хайвонхо кав мекашад, то ки шумо бихӯред.
14:7 Бо вуҷуди ин, аз онҳо нахӯред, ки аз он кафшакунандагон ва ё аз онҳо
ононе, ки наёи донаро тақсим мекунанд; мисли шутур, харгӯш ва харгӯш
кони: зеро онҳо каф мехӯранд, аммо нахро тақсим намекунанд; бинобар ин онхо
барои шумо наҷисанд.
14:8 Ва хукҳо, азбаски он туёро аз ҳам ҷудо мекунад, аммо каф намехӯрад,
барои шумо наҷис аст: аз гӯшти онҳо нахӯред ва ба онҳо даст нарасонед
ҷасади мурда.
14:9 Инҳоро аз ҳар он чи дар об аст, хоҳед хӯрд: ҳар он чи қанот дорад, ва
тарозуро бихӯред:
14:10 Ва он чиро, ки қанот ва пулак надорад, нахӯред; наҷис аст
ба шумо.
14:11 Аз ҳамаи паррандагони пок шумо хоҳед хӯрд.
14:12 Аммо инҳоянд, ки шумо аз онҳо нахӯред: уқоб ва уқоб
оссифраг ва оспрай,
14:13 Ва лӯхтак, ва кирмак ва мурғ пас аз ҷинсаш,
14:14 Ва ҳар зоғ аз рӯи намуди худ,
14:15 Ва бум, ва шохи шаб, ва коға, ва шохин пас аз ӯ
меҳрубон,
14:16 Умбури хурдакак ва буғи бузург ва қувон,
14:17 Ва пеликан, ва уқоби гиер ва корморант,
14:18 Ва лайлак, ва гӯсфанд мувофиқи ҷинсаш, ва лоғаш, ва
бат.
14:19 Ва ҳар хазандае, ки парвоз мекунад, барои шумо наҷис аст;
хӯрдан.
14:20 Аммо аз ҳамаи мурғони пок шумо метавонед бихӯред.
14:21 Аз он чи аз худ мемирад, нахӯред: онро бидиҳед
ба ғарибе ки дар дарвозаи ту аст, то бихӯрад; ё ту
онро ба аҷнабиён бифурӯшед, зеро ки шумо барои Худованд халқи муқаддас ҳастед
Худои ту. Ту кӯдакро дар шири модар набинӣ.
14:22 Ту дар ҳақиқат тамоми ҳосили насли худро, ки киштзор аст, даҳяк хоҳӣ дод.
сол аз сол ба вучуд меоварад.
14:23 Ва ту ба ҳузури Худованд Худои худ, дар ҷое ки Ӯ
интихоб кун, ки исми Ӯро дар он ҷо гузорад, даҳяки ҷуворимакка, шароби ту ва
аз равғани ту, ва нахустзодаҳои рамаҳои ту ва гӯсфандони ту; ки
ту ҳамеша аз Худованд Худои худ тарсиданро ёд гир.
14:24 Ва агар роҳ барои ту тӯлонӣ бошад, ба тавре ки ту қодир нестӣ, ки бардоштан
он; ё агар макон аз ту хеле дур бошад, ки Худованд Худои ту хоҳад кард
интихоб кун, ки исми Ӯро дар он ҷо гузорад, вақте ки Худованд Худоят туро баракат дод;
14:25 Пас онро ба пул табдил хоҳӣ дод ва пулро дар дасти худ бибанд,
ва ба он ҷое ки Худованд Худои ту баргузида бошад, биравад;
14:26 Ва ту ин пулро ба ҳар чизе ки ҷони ту мехоҳад, бидеҳ,
барои гов, ё барои гӯсфанд, ё барои май, ё барои нӯшокии сахт, ё барои
ҳар он чи ҷонат бихоҳад, ва дар он ҷо ба ҳузури Худованд бихӯр
Худои ту, ва ту ва аҳли байти ту шодӣ хоҳӣ кард,
14:27 Ва левизодагон, ки дар дохили дарвозаҳои ту аст; Ӯро тарк накун; барои
Ӯ бо ту насибе ва мерос надорад.
14:28 Дар охири се сол ту тамоми даҳяки худро ба даст хоҳӣ дод.
ҳамон сол зиёд карда, онро дар дохили дарвозаҳои худ гузор:
14:29 Ва левизода, (чунки ӯ бо ту насибе ва мерос надорад) ва
ғариб ва ятим ва бевазане ки дар дохили туст
дарвозаҳо хоҳанд омад, ва бихӯранд ва сер хоҳанд шуд; ки Худованд Худои туст
дар тамоми кори дасти худ, ки мекунӣ, баракат диҳад.