Такрори Шариат 14:1 Шумо фарзандони Худованд Худои худ ҳастед; худро набуред, ва барои мурдагон дар миёни чашмони худ бемӯй накун. 14:2 Зеро ки ту халқи муқаддас барои Худованд Худои худ ҳастӣ, ва Худованд Туро баргузидаам, то ки халқи хосе бошӣ, аз ҳама халқҳо ки дар руи замин мебошанд. 14:3 Ту ҳеҷ чизи зишт нахӯр. 14:4 Инҳоянд ҳайвонҳое, ки шумо онҳоро бихӯред: гов, гӯсфанд ва гов буз, 14:5 Харгӯш, ва гӯсфанд, ва оҳуи беда, ва бузи ваҳшӣ, ва пигарг ва барзагови ваҳшӣ ва камозор. 14:6 Ва ҳар ҳайвони ваҳшӣ, ки ноёро ҷудо мекунад, ва пораро ба ду мечаспад чангол карда, дар байни хайвонхо кав мекашад, то ки шумо бихӯред. 14:7 Бо вуҷуди ин, аз онҳо нахӯред, ки аз он кафшакунандагон ва ё аз онҳо ононе, ки наёи донаро тақсим мекунанд; мисли шутур, харгӯш ва харгӯш кони: зеро онҳо каф мехӯранд, аммо нахро тақсим намекунанд; бинобар ин онхо барои шумо наҷисанд. 14:8 Ва хукҳо, азбаски он туёро аз ҳам ҷудо мекунад, аммо каф намехӯрад, барои шумо наҷис аст: аз гӯшти онҳо нахӯред ва ба онҳо даст нарасонед ҷасади мурда. 14:9 Инҳоро аз ҳар он чи дар об аст, хоҳед хӯрд: ҳар он чи қанот дорад, ва тарозуро бихӯред: 14:10 Ва он чиро, ки қанот ва пулак надорад, нахӯред; наҷис аст ба шумо. 14:11 Аз ҳамаи паррандагони пок шумо хоҳед хӯрд. 14:12 Аммо инҳоянд, ки шумо аз онҳо нахӯред: уқоб ва уқоб оссифраг ва оспрай, 14:13 Ва лӯхтак, ва кирмак ва мурғ пас аз ҷинсаш, 14:14 Ва ҳар зоғ аз рӯи намуди худ, 14:15 Ва бум, ва шохи шаб, ва коға, ва шохин пас аз ӯ меҳрубон, 14:16 Умбури хурдакак ва буғи бузург ва қувон, 14:17 Ва пеликан, ва уқоби гиер ва корморант, 14:18 Ва лайлак, ва гӯсфанд мувофиқи ҷинсаш, ва лоғаш, ва бат. 14:19 Ва ҳар хазандае, ки парвоз мекунад, барои шумо наҷис аст; хӯрдан. 14:20 Аммо аз ҳамаи мурғони пок шумо метавонед бихӯред. 14:21 Аз он чи аз худ мемирад, нахӯред: онро бидиҳед ба ғарибе ки дар дарвозаи ту аст, то бихӯрад; ё ту онро ба аҷнабиён бифурӯшед, зеро ки шумо барои Худованд халқи муқаддас ҳастед Худои ту. Ту кӯдакро дар шири модар набинӣ. 14:22 Ту дар ҳақиқат тамоми ҳосили насли худро, ки киштзор аст, даҳяк хоҳӣ дод. сол аз сол ба вучуд меоварад. 14:23 Ва ту ба ҳузури Худованд Худои худ, дар ҷое ки Ӯ интихоб кун, ки исми Ӯро дар он ҷо гузорад, даҳяки ҷуворимакка, шароби ту ва аз равғани ту, ва нахустзодаҳои рамаҳои ту ва гӯсфандони ту; ки ту ҳамеша аз Худованд Худои худ тарсиданро ёд гир. 14:24 Ва агар роҳ барои ту тӯлонӣ бошад, ба тавре ки ту қодир нестӣ, ки бардоштан он; ё агар макон аз ту хеле дур бошад, ки Худованд Худои ту хоҳад кард интихоб кун, ки исми Ӯро дар он ҷо гузорад, вақте ки Худованд Худоят туро баракат дод; 14:25 Пас онро ба пул табдил хоҳӣ дод ва пулро дар дасти худ бибанд, ва ба он ҷое ки Худованд Худои ту баргузида бошад, биравад; 14:26 Ва ту ин пулро ба ҳар чизе ки ҷони ту мехоҳад, бидеҳ, барои гов, ё барои гӯсфанд, ё барои май, ё барои нӯшокии сахт, ё барои ҳар он чи ҷонат бихоҳад, ва дар он ҷо ба ҳузури Худованд бихӯр Худои ту, ва ту ва аҳли байти ту шодӣ хоҳӣ кард, 14:27 Ва левизодагон, ки дар дохили дарвозаҳои ту аст; Ӯро тарк накун; барои Ӯ бо ту насибе ва мерос надорад. 14:28 Дар охири се сол ту тамоми даҳяки худро ба даст хоҳӣ дод. ҳамон сол зиёд карда, онро дар дохили дарвозаҳои худ гузор: 14:29 Ва левизода, (чунки ӯ бо ту насибе ва мерос надорад) ва ғариб ва ятим ва бевазане ки дар дохили туст дарвозаҳо хоҳанд омад, ва бихӯранд ва сер хоҳанд шуд; ки Худованд Худои туст дар тамоми кори дасти худ, ки мекунӣ, баракат диҳад.