Даниел
3:1 Подшоҳ Набукаднесар ҳайкали тиллоро сохт, ки баландиаш буд
шаст зироъ, ва фарохии он шаш зироъ;
дашти Дура, дар музофоти Бобул.
3:2 Пас, Набукаднесар подшоҳ фиристод, то миронро ҷамъ кунад
ҳокимон, ва сардорон, доварон, хазинадорон,
машваратчиён, шерифҳо ва тамоми ҳокимони вилоятҳо биёянд
ба бахшоиши ҳайкал, ки Набукаднесар подшоҳ гузошта буд.
3:3 Пас аз он мирон, ҳокимон, ва миридон, доварон,
хазинадорон, мушовирон, шерифҳо ва ҳамаи ҳокимон
вилоятҳо, барои бахшидани тасвир, ки ҷамъ омаданд
Набукаднесар подшоҳ барпо карда буд; ва онҳо дар пеши ҳайкали он истода буданд
Набукаднесар барпо карда буд.
3:4 Он гоҳ муждадиҳанда бо овози баланд нидо дод: «Ба шумо фармуда шудааст, эй мардум, халқҳо,
ва забонҳо,
3:5 Дар он вақт шумо садои карнет, най, барфа, халтаро мешунавед,
забур, дувоздаҳ ва ҳар гуна мусиқӣ, шумо афтода, саҷда мекунед
ҳайкали тиллоие, ки Набукаднесар подшоҳ гузоштааст:
3:6 Ва ҳар кӣ наафтад ва саҷда кунад, ҳамон соат андохта хоҳад шуд
ба миёни танӯри сӯзон.
3:7 Бинобар ин, дар он вақт, вақте ки тамоми мардум садои
карнет, най, арфа, халта, забур ва ҳама навъҳои мусиқӣ, ҳама
мардум, миллатҳо ва забонҳо афтода, саҷда мекарданд
ҳайкали тиллоие, ки Набукаднесар подшоҳ гузошта буд.
3:8 Бинобар ин, дар он вақт баъзе калдониён наздик омада, онҳоро айбдор карданд
яҳудиён.
3:9 Онҳо сухан ронда, ба подшоҳ Набукаднесар гуфтанд: «Эй подшоҳ, то абад зинда бош».
3:10 Ту, эй подшоҳ, фармон додаӣ, ки ҳар кӣ бишнавад
садои карнет, най, арфа, халта, забур ва дулкам, ва
ҳама гуна мусиқиҳо афтода, ба ҳайкали тиллоӣ саҷда хоҳанд кард:
3:11 Ва ҳар кӣ наафтад ва саҷда кунад, то дарун андохта шавад
миёни танӯри сӯзон.
3:12 Баъзе яҳудиён ҳастанд, ки ту онҳоро бар корҳои динҳо таъин кардаӣ
вилояти Бобил, Шадрах, Мешак ва Абднаҷу; ин одамон, эй подшоҳ,
Туро намешиносанд: онҳо худоёни туро намепарастанд ва тиллоро намепарастанд
тасвире, ки шумо онро насб кардаед.
3:13 Ва Набукаднесар дар хашм ва ғазаби худ фармуд, ки Шадракро биёрад,
Мешак ва Абднаҷу. Он гоҳ ин одамонро ба назди подшоҳ оварданд.
3:14 Набукаднесар ба онҳо сухан ронда, гуфт: «Оё ин дуруст аст, эй Шадрак!
Мешак ва Абднаҷу, худоёни маро ибодат накунед ва тиллоро парастиш накунед
тасвире, ки ман насб кардам?
3:15 Акнун, агар шумо омода бошед, ки дар кадом вақт садои карнетро бишнавед,
най, арфа, халта, забур, дувоздаҳ ва ҳар гуна мусиқӣ,
шумо афтода, ба ҳайкали сохтаам саҷда мекунед; хуб: аммо агар шумо
парастиш накунед, дар ҳамон соат дар миёни оташ андохта хоҳед шуд
кӯраи оташ; ва кист он Худо, ки шуморо аз дасти ман раҳоӣ диҳад?
даст?
3:16 Шадрах, Мешак ва Абднаҷу ба подшоҳ ҷавоб дода, гуфтанд: «Эй
Набукаднесар, мо дар ин бора ба ту ҷавоб намедиҳем.
3:17 Агар ин тавр бошад, Худои мо, ки мо Ӯро ибодат мекунем, қодир аст, ки моро аз он наҷот диҳад
танӯри сӯзон, ва моро аз дасти ту раҳо хоҳад кард, эй подшоҳ.
3:18 Аммо агар не, ба ту маълум бошад, эй подшоҳ, мо ба ту хизмат нахоҳем кард.
худоёнро напарастед ва ба ҳайкали тиллоие, ки гузоштаед, саҷда накунед.
3:19 Он гоҳ Набукаднесар пур аз хашм буд, ва симои ӯ
ба муқобили Шадрак, Мешак ва Абднаҷу тағйир ёфт;
фармуд, ки танӯрро ҳафт маротиба бештар аз он гарм кунанд
гарм кардан лозим буд.
3:20 Ва ӯ ба зӯртарин мардоне, ки дар лашкари ӯ буданд, фармон дод, ки банданд
Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро, ва онҳоро дар оташи сӯзон бипартоед
танӯр.
3:21 Он гоҳ ин одамон дар ҷомаҳои худ баста буданд, ки дар ҷомаҳои худ, ва кулоҳҳои худ,
ва дигар либосҳои онҳо, ва дар миёни оташ андохта шуданд
кӯраи оташин.
3:22 Бинобар ин, зеро фармони подшоҳ фаврӣ буд, ва танӯр
алангаи оташ он одамонеро, ки бар гирифта буданд, ба ҳалокат расонд
Шадрах, Мешак ва Абднаҷу.
3:23 Ва ин се мард, Шадрах, Мешак ва Абднаҷу, баста афтоданд.
ба миёни танӯри сӯзон.
3:24 Ва подшоҳ Набукаднесар дар ҳайрат монд ва шитобон бархост, ва
сухан ронда, ба машваратчиёни худ гуфт: «Оё мо се нафарро баста напартофтем».
дар миёни оташ? Онҳо ба подшоҳ ҷавоб дода, гуфтанд: «Дуруст аст,
Эй подшоҳ.
3:25 Ӯ дар ҷавоб гуфт: «Инак, ман чор марди озодро мебинам, ки дар миёни
оташ аст ва ба онҳо ҳеҷ осебе нест. ва шакли чорум монанди он аст
Писари Худо.
3:26 Ва Набукаднесар ба даҳони кӯраи сӯзон наздик шуд,
ва сухан ронда, гуфт: «Шадрах, Мешак ва Абднаҷу, эй бандагони
Худои таъоло, берун биё ва ба ин ҷо биё. Сипас Шадрак, Мешак ва
Абеднаго, аз миёни оташ баромад.
3:27 Ва мирон, ҳокимон ва сардорон ва машваратчиёни подшоҳ,
ҷамъ шуда, ин одамонро дид, ки баданашон оташ дошт
на қудрат доштанд, на як мӯйи сари онҳо, на ҷомаашон
тагьир наёфтааст, на буи оташ аз болои онхо гузашта буд.
3:28 Ва Набукаднесар сухан ронда, гуфт: «Муборак аст Худои Шадрак!
Мешак ва Абднаҷу, ки фариштаи Худро фиристода, фариштаи Худро таслим кардааст
хизматгороне, ки ба ӯ бовар карда, каломи подшоҳро дигар кардаанд, ва
баданҳои худро таслим карданд, то ки ба ҳеҷ худое ибодат накунанд ва парастиш накунанд,
ҷуз Худои худашон.
3:29 Бинобар ин ман фармон медиҳам, ки ҳар як қавм, миллат ва забон,
ки бар зидди Худои Шадрак, Мешак ва Мешак сухани бад мегӯянд
Абеднаҷу пора-пора карда, хонаҳои онҳо сохта хоҳад шуд
пору: зеро ки Худои дигаре нест, ки пас аз ин наҷот диҳад
навъ.
3:30 Ва подшоҳ Шадрак, Мешак ва Абднаҷуро дар вилоят баланд бардошт.
аз Бобил.