Даниел
1:1 Дар соли сеюми салтанати Еҳӯёқим, подшоҳи Яҳудо омад
Набукаднесар подшоҳи Бобил ба Ерусалим омад ва онро муҳосира кард.
1:2 Ва Худованд Еҳӯёқим, подшоҳи Яҳудо, ба дасти ӯ дод, бо як қисми
зарфҳои хонаи Худо, ки онҳоро ба замини худ бурд
Шинор ба хонаи худои худ; ва зарфҳоро ба дарун овард
хонаи ганҷинаи худои худ.
1:3 Ва подшоҳ ба Ашфаназ, оғои ахтаҳои худ гуфт, ки ӯ
бояд баъзе аз банӣ-Исроил ва насли подшоҳро биёрад,
ва аз мирон;
1:4 Кӯдаконе, ки дар онҳо ҳеҷ айбе набуд, балки некӯкор ва дар ҳама чиз моҳир буданд
хирад ва маккор дар дониш ва дарки илм ва амсоли он
дар онҳо қобилияти истодан дар қасри подшоҳ дошт ва киро метавонистанд
дониш ва забони калдониёнро таълим диҳед.
1:5 Ва подшоҳ ба онҳо хӯроки ҳаррӯзаи гӯшти подшоҳ таъин кард, ва аз
шароб, ки нӯшид: то се сол онҳоро сер кард, ки дар охир
дар назди подшоҳ истода метавонистанд.
1:6 Дар байни онҳо аз банӣ-Яҳудо, Дониёл, Ҳанониё,
Мишоил ва Азариё:
1:7 Ба онҳо мири ахтаҳо номҳо дод, зеро ки ӯ ба Дониёл дод
номи Белташасар; ва ба Ҳанониё, аз Шадрак; ва ба Мишоил,
аз Мешак; ва ба Азарьё аз Абднаҷу.
1:8 Аммо Дониёл дар дили худ ният дошт, ки худро бо он палид накунад
насибе аз гӯшти подшоҳ ва бо шароб, ки ӯ менӯшид;
бинобар ин аз мири ахтахо илтимос кард, ки накунад
худро нопок кунад.
1:9 Акнун Худо Дониёлро ба илтифот ва муҳаббати меҳрубон бо шоҳзода овард
аз хоҷагон.
1:10 Ва мири ахтаҳо ба Дониёл гуфт: «Ман аз оғоям подшоҳ метарсам,
ки гӯшту нӯшокии шуморо таъин кардааст;
чеҳраҳои бадтар аз кӯдаконе, ки аз шумо ҳастанд? пас мешавад
Маро водор мекунед, ки сари маро назди подшоҳ дар хатар гузоред.
1:11 Он гоҳ Дониёл ба Мелзар, ки мири ахтаҳо ӯро таъин карда буд, гуфт
Дониёл, Ҳанониё, Мишоил ва Азариё,
1:12 Бандагони худро санҷед, ман аз ту илтимос мекунам, даҳ рӯз; ва ба мо набз диханд
хӯрдан ва об барои нӯшидан.
1:13 Пас, бигзор чеҳраи мо пеши ту нигарист, ва
чеҳраи кӯдаконе, ки аз қисми гӯшти подшоҳ мехӯранд:
ва чунон ки мебинӣ, бо бандагони худ рафтор кун.
1:14 Пас, дар ин бора ба онҳо розӣ шуд ва даҳ рӯз онҳоро озмоиш кард.
1:15 Ва дар охири даҳ рӯз чеҳраи онҳо зеботар ва фарбеҳтар пайдо шуд
дар ҷисм назар ба ҳамаи кӯдаконе ки насибаи подшоҳро мехӯрданд
гушт.
1:16 Ҳамин тариқ, Мелсар ҳиссаи гӯшт ва шароби онҳоро гирифт
бояд бинӯшад; ва ба онҳо набз дод.
1:17 Дар бораи ин чор фарзанд, Худо ба онҳо дар ҳама чиз дониш ва маҳорат дод
дониш ва ҳикмат; ва Дониёл дар ҳама рӯъёҳо ва ҳикмат буд
орзухо.
1:18 Дар охири айём, ки подшоҳ гуфта буд, ки онҳоро биёрад
дар, он гоҳ мири хоҷасароён онҳоро пеш овард
Набукаднесар.
1:19 Ва подшоҳ бо онҳо гуфтугӯ кард; ва дар байни онҳо ҳеҷ кас монанди он ёфт нашуд
Дониёл, Ҳанониё, Мишоил ва Азарьё, бинобар ин онҳо дар ҳузури
подшоҳ.
1:20 Ва дар ҳама чизҳои ҳикмат ва фаҳмиш, ки подшоҳ пурсид
аз онҳо, даҳ маротиба беҳтар аз ҳамаи ҷодугарон ва
мунаҷҷимон, ки дар тамоми қаламрави ӯ буданд.
1:21 Ва Дониёл то соли якуми ҳукмронии Куруш давом кард.