Аъмол
28:1 Ва ҳангоме ки онҳо раҳо шуданд, онҳо фаҳмиданд, ки ҷазира ном дорад
Мелита.
28:2 Ва мардуми ваҳшӣ ба мо каме меҳрубонӣ зоҳир карданд, зеро ки онҳо оташ мезаданд
оташ гирифт ва ҳар яки моро аз сабаби борони ҳозира қабул кард ва
аз сабаби хунукй.
28:3 Ва ҳангоме ки Павлус як даста чӯб ҷамъ карда, бар
оташ, мори аз гармо берун омада, ба дасташ часпид.
28:4 Ва ҳангоме ки варварон диданд, ки ҳайвони заҳрнок дар дасти ӯ овезон аст, онҳо
ба якдигар гуфтанд: «Бешубҳа, ин одам қотил аст, гарчанде ки вай».
аз баҳр гурехтааст, аммо интиқом наметавонад зиндагӣ кунад.
28:5 Ва ӯ ҳайвони ваҳширо ба оташ афканд, ва ҳеҷ осебе надид.
28:6 Аммо онҳо назар карданд, ки кай варам мекард, ё меафтад
ногаҳон: вале баъд аз муддати зиёд нигоҳ карда, ҳеҷ осебе надиданд
ба вай, акидаи худро дигар карданд ва гуфтанд, ки вай худо аст.
28:7 Дар ҳамон маҳалла моликияти сардори ҷазира буд,
ки номаш Публиюс буд; ки моро кабул карда, се руз истикомат кард
хушмуомила.
28:8 Ва чунин воқеъ шуд, ки падари Публиюс гирифтори табларза буд ва
Павлус ба назди вай даромада, дуо гуфт ва ҷони худро гузошт
даст ба вай дода, шифо дод.
28:9 Ҳамин тавр, вақте ки ин ба амал омад, дигарон низ, ки дар ҷазира бемориҳо доштанд,
омада, шифо ёфтанд:
28:10 Ӯ низ моро бо ҷалолҳои зиёд ҷалол дод; ва вақте ки мо рафтем, онҳо савор шуданд
мо бо чизҳои зарурӣ.
28:11 Ва пас аз се моҳ мо бо як киштии Искандария, ки дошт, равона шуд
дар чазира, ки аломати он Кастор ва Поллукс буд, зимистонгузаронй кард.
28:12 Ва ба Сиракуз фуруд омада, дар он ҷо се рӯз мондем.
28:13 Ва аз он ҷо мо қутбнамо оварда, ба Региум омадем.
рӯзе шамоли ҷанубӣ вазид ва мо рӯзи дигар ба Путеолӣ омадем:
28:14 Дар он ҷо бародаронро ёфтем ва хостем, ки бо онҳо ҳафт рӯз бимонем.
ва мо ба суи Рум рафтем.
28:15 Ва аз он ҷо, вақте ки бародарон дар бораи мо шуниданд, ба истиқболи мо омаданд
то анҷумани Аппий ва се майхона; Павлус онҳоро дида, вайро дид
Худоро шукр гуфт ва ҷасорат гирифт.
28:16 Ва ҳангоме ки мо ба Рум расидем, мирисад бандиҳоро ба дасти онҳо супурд
Сардори посбонон, аммо Павлус иҷозат дода шуд, ки бо як худаш зиндагӣ кунад
сарбозе, ки ӯро нигоҳ дошт.
28:17 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз се рӯз Павлус сардори лашкарро даъват кард
Яҳудиён бо ҳам ҷамъ омаданд, Ӯ ба онҳо гуфт: «Мардон».
ва бародарон, гарчанде ки ман бар зидди халқ ҳеҷ коре накардаам, ё
урфу одатҳои падарони мо, вале ман аз Ерусалим ба асирӣ таслим шуда будам
дасти румиён.
28:18 Кӣ, вақте ки маро тафтиш карданд, маро раҳо карданд, зеро вуҷуд дошт
сабаби марг дар ман нест.
28:19 Аммо вақте ки яҳудиён бар зидди он сухан мегуфтанд, ман маҷбур шудам, ки муроҷиат кунам
қайсар; на ин ки ман бояд миллати худро айбдор кунам.
28:20 Бинобар ин ман шуморо даъват намудам, то ки шуморо бубинам ва сухан гӯям
бо шумо, зеро ки ман ба умеди Исроил бо ин бастаам
занҷир.
28:21 Ва ба ӯ гуфтанд: «Мо ҳам аз Яҳудо нома нагирифтаем».
Дар бораи ту на ҳеҷ яке аз бародароне ки омада буданд, хабар надоданд ва сухан нагуфтанд
ягон зараре аз ту.
28:22 Вале мо мехоҳем аз ту бишнавем, ки ту чӣ фикр мекунӣ, зеро дар ин бора
мазхаб, мо медонем, ки дар хар чо ба мукобили он сухан меравад.
28:23 Ва ҳангоме ки Ӯро рӯзе таъин карданд, бисьёр касон назди ӯ омаданд, ба хонаи вай
манзил; ба вай дар бораи Малакути Худо фаҳмонд ва шаҳодат дод,
ҳам аз рӯи шариати Мусо ва ҳам аз рӯи шариати Мусо онҳоро ба Исо бовар кунонд
анбиё, аз субҳ то шом.
28:24 Ва баъзеҳо ба суханони гуфташуда бовар карданд, ва баъзе бовар накарданд.
28|25|Ва чун бо якдигар созиш накарданд, пас аз он рафтанд
Павлус як калима гуфт: «Рӯҳулқудсро ба воситаи Ишаъё хуб гуфт».
пайғамбар ба падарони мо,
28:26 Бигӯ: "Назди ин қавм биравед ва бигӯед: "Шунаво хоҳед шунид ва хоҳед шунид"
нафаҳмидан; ва бубинед, хоҳед дид, ва намефаҳмед;
28:27 Зеро ки дили ин қавм ғафс ва гӯшҳошон хира шудааст
мешунаванд ва чашмонашон баста шудааст; мабодо набинанд
чашмонашон ва бо гӯшҳояшон бишнаванд ва бо дили худ фаҳманд,
ва бояд табдил ёбад ва ман онҳоро шифо бахшам.
28:28 Пас, ба шумо маълум аст, ки наҷоти Худо ба сӯи фиристода шудааст
ғайрияҳудиён, ва онҳо онро мешунаванд.
28:29 Ва ҳангоме ки Ӯ ин суханонро гуфт, яҳудиён рафтанд, ва бузург буданд
байни худ фикру мулохиза.
28:30 Ва Павлус ду соли пурра дар хонаи худ сукунат кард ва ҳамаро қабул кард
ки ба назди ӯ даромад,
28:31 Подшоҳии Худоро мавъиза намуда, чизҳои муҳимро таълим диҳед
Исои Масеҳи Худованд, бо боварии комил ҳеҷ кас ӯро манъ намекунад.