Аъмол
27:1 Ва ҳангоме ки муайян карда шуд, ки мо бояд ба Италия шино кунем, онҳо
Павлус ва чанд маҳбуси дигарро ба Юлиус ном касе супурд
мирисад аз дастаи Август.
27:2 Ва ба як киштии Адрамит даромада, ба он савор шудем, ки маънои онро дорад
соҳилҳои Осиё; як Аристарх, ки аз мақдунии Таслӯникӣ буд, ҳаст
бо мо.
27:3 Ва рӯзи дигар мо ба Сидӯн расидем. Ва Юлиус хушмуомила илтимос кард
Павлусро эълон кард ва ба ӯ иҷозат дод, ки назди дӯстонаш равад, то худро тароват диҳад.
27:4 Ва ҳангоме ки мо аз он ҷо оғоз кардем, мо зери Кипр шино кардем, зеро
бодхо мухолиф буданд.
27:5 Ва ҳангоме ки мо аз баҳри Қилиқия ва Памфилия шино кардем,
Мира, шаҳри Ликия.
27:6 Дар он ҷо мирисад киштии Искандарияро ёфт, ки ба Итолиё мерафт;
ва моро дар он ҷо гузошт.
27:7 Ва ҳангоме ки чанд рӯз оҳиста-оҳиста шино кардем, ва камёфт ба он ҷо омадем
ба муқобили Книдус, ки бод ба мо осеб нарасонд, мо дар зери Крит шино кардем
бар зидди Salmone;
27:8 Ва, базӯр аз он гузашта, ба ҷое расид, ки Ярмарка номида мешавад
паноҳгоҳҳо; Дар наздикии он шаҳри Ласеа воқеъ буд.
27:9 Ва ҳангоме ки вақти зиёд сарф шуда буд, ва вақте ки киштӣ ҳоло хатарнок буд,
зеро ки рӯза аллакай гузашта буд, Павлус онҳоро насиҳат дод:
27:10 Ва ба онҳо гуфт: «Ҷаҳон, ман медонам, ки ин сафар бо зарар хоҳад буд
ва на танхо ба консанта ва киштй, балки ба хаёти мо хам зарари калон расонд.
27:11 Бо вуҷуди ин мирисад ба оғо ва соҳиби он бовар кард
киштӣ, бештар аз он чизе ки Павлус гуфта буд.
27:12 Ва азбаски паноҳгоҳ барои зимистонгузаронӣ мувофиқ набуд, қисми бештари он
Маслиҳат дода шуд, ки аз он ҷо низ бираванд, агар бо ягон роҳе ба даст оянд
Финика ва дар он ҷо ба зимистон; ки паноҳгоҳи Крит аст ва воқеъ аст
ба самти ҷанубу ғарб ва шимолу ғарб.
27:13 Ва ҳангоме ки боди ҷанубӣ нарм вазид, ба гумони он ки онҳо ба даст овардаанд
Ҳадафи худро аз он ҷо гум карда, аз наздикии Крит шино карданд.
27:14 Аммо дере нагузашта бар зидди он шамоли тундбоде бархост, ки даъват
Евроклидон.
27:15 Ва ҳангоме ки киштӣ банд шуд ва ба шамол тоб оварда натавонист, мо
бигзор вай ронда шавад.
27:16 Ва дар зери ҷазирае, ки Клауда ном дорад, давида, мо бисёр доштем
коре, ки бо киштӣ меояд:
27:17 Ва ҳангоме ки ба савор шуданд, ёриҳоро истифода бурда, камарбанди киштӣ карданд;
ва аз тарси он ки онҳо ба реги ғарқ нашаванд, бодбонро пахш кунанд ва
чунон ронда шуданд.
27:18 Ва рӯзи дигар моро сахт тундбод ба ларза овард
киштӣ сабук кард;
27:19 Ва рӯзи сеюм, мо бо дастони худ кандакориро берун кардем
киштй.
27:20 Ва ҳангоме ки на офтоб ва на ситорагон дар рӯзҳои бисёр пайдо шуданд, ва на хурд
тӯфон бар мо фидо, тамоми умед, ки мо бояд наҷот ёбад, он гоҳ аз байн бурда шуд.
27:21 Аммо пас аз парҳези тӯлонӣ Павлус дар миёни онҳо истода, ва
гуфт: «Эй оғоён, шумо бояд ба гапи ман гӯш медодед, ва аз он даст намекашидед».
Крит, ва ба даст овардани ин зарар ва талафот.
27:22 Ва алҳол ман шуморо насиҳат медиҳам, ки рӯҳбаланд бошед, зеро ки ҳеҷ зиёне нахоҳад буд
ҷони ҳар касе, ки дар миёни шумо бошад, ҷуз аз киштӣ.
27:23 Зеро ки ин шаб фариштаи Худо дар назди ман истода буд, ки ман аз они Ӯ ҳастам ва Ӯ
хизмат мекунам,
27:24 Гуфт: «Натарс, Павлус! туро бояд ба ҳузури қайсар оваранд; ва инак, Худо
ҳамаи онҳоеро, ки бо ту шино мекунанд, ба ту додааст.
27:25 Бинобар ин, эй ҷаноб, шод бошед, зеро ман ба Худо имон дорам, ки
чунон ки ба ман гуфта шуда буд.
27:26 Бо вуҷуди ин, мо бояд бар ҷазираи муайян андохта шавем.
27:27 Аммо ҳангоме ки шаби чордаҳум фаро расид, вақте ки моро ба боло ва поён ронданд
Адриа, тақрибан нисфи шаб киштирон гумон карданд, ки ба баъзеҳо наздик шудаанд
кишвар;
27:28 Ва шунавоӣ карданд, ва онро бист қутб ёфтанд, ва ҳангоме ки онҳо рафтанд
андаке дуртар боз садо доданд ва понздах фона ёфтанд.
27:29 Пас аз тарси он, ки мабодо бар сангҳо наафтем, онҳо чаҳор партофтанд
лангар аз қафо берун, ва орзуи рӯз.
27:30 Ва ҳангоме ки киштирон аз киштӣ гурехтанӣ буданд, вақте ки онҳо иҷозат доданд
қаиқро ба баҳр фуроварданд, чунон ки гӯё онҳо меандохтанд
лангар аз пеш,
27:31 Павлус ба мирисад ва сарбозон гуфт: «Магар инҳо дар дарун намонанд».
киштӣ, шумо наҷот дода наметавонед.
27:32 Пас аз он сарбозон ресмонҳои қаиқро буриданд, ва вай биафтад.
27:33 Ва ҳангоме ки рӯз фаро расид, Павлус аз ҳама хоҳиш кард, ки хӯрок хӯранд.
гуфт: «Имрӯз рӯзи чордаҳум аст, ки шумо дар он ҷо истодаед».
чизе нагирифта, рӯза доштанро давом дод.
27:34 Бинобар ин аз шумо илтимос мекунам, ки каме гӯшт бигиред, зеро ин барои саломатии шумост, зеро
аз сари ҳеҷ яки шумо мӯйе намерезад.
27:35 Ва ҳангоме ки ин тавр гуфт, нонро гирифт ва Худоро шукр гуфт
Ва чун пора карда, ба хӯрдан шурӯъ кард.
27:36 Он гоҳ ҳама хушҳол буданд, ва онҳо низ каме гӯшт гирифтанд.
27:37 Ва мо ҳама дар киштӣ дусаду шастдаҳ ҷон будем.
27:38 Ва ҳангоме ки онҳо сер шуданд, қаиқро сабук карда, берун ронданд
гандум ба баҳр.
27:39 Ва ҳангоме ки рӯз шуд, онҳо заминро нашинохтанд;
дарёи муайяне бо соҳил, ки ба он фикр мекарданд, агар он
мумкин аст, ки ба киштӣ тела дода шавад.
27:40 Ва ҳангоме ки лангарҳоро бардоштанд, ба худ ваъда доданд
бахр кард ва бандхои рульро кушо-да, бодбонро ба суи бахр баланд кард
шамол, ва ба сӯи соҳил дод.
27:41 Ва ба ҷое афтоданд, ки ду баҳр ба ҳам мепайвандад, онҳо киштӣ ба соҳил афтоданд;
ва пешона сахт часпида, ҷунбонда монд, вале монеа
кисме бо зуроварии мавчхо шикаста шуд.
27:42 Ва сарбозон маслиҳат карданд, ки асиронро бикушанд, мабодо касе аз онҳо
бояд шино карда, гурезад.
27:43 Аммо мирисад, ки мехост Павлусро наҷот диҳад, онҳоро аз нияташон боздошт.
ва фармуд, ки шиноварӣ аввал худро партоянд
ба баҳр равед ва ба хушкӣ равед:
27:44 Ва дигарон, баъзе дар тахтаҳо, ва баъзе дар пораҳои шикаста аз киштӣ. Ва
Ҳамин тавр воқеъ шуд, ки онҳо ҳама саломат ба хушкӣ гурехтанд.