Аъмол
25:1 Вақте ки Фестус ба вилоят омад, пас аз се рӯз сууд кард
аз Қайсария то Ерусалим.
25:2 Он гоҳ саркоҳин ва сардорони яҳудиён ба ӯ хабар доданд
Павлус ва аз ӯ илтимос кард:
25:3 Ва бар ӯ илтифот хост, то ӯро ба Ерусалим бифиристад,
интизори куштани ӯ буданд.
25:4 Аммо Фестус ҷавоб дод, ки Павлус бояд дар Қайсария нигоҳ дошта шавад ва ӯ низ
худаш ба зудӣ ба он ҷо мерафт.
25:5 Пас, бигзор онҳо, ки аз миёни шумо қодиранд, бигзор бо ман фуруд оянд.
ва ин шахсро айбдор кунед, агар дар вай ягон бадӣ бошад.
25:6 Ва ҳангоме ки дар миёни онҳо зиёда аз даҳ рӯз монд, ба сӯи он фуруд омад
Қайсария; ва рӯзи дигар дар курсии доварӣ нишаста ба Павлус фармуд
оварда шавад.
25:7 Ва ҳангоме ки Ӯ омад, яҳудиёне ки аз Ерусалим омада буданд, истоданд
гирдогирд карда, бар зидди Павлус шикоятҳои бисьёр ва сахт меоварданд
исбот карда натавонистанд.
25:8 Дар ҳоле ки ӯ барои худ ҷавоб дод: «На бар зидди шариати яҳудиён,
Ман на бар зидди маъбад ва на бар зидди қайсар касеро васваса накардаам
умуман чизе.
25:9 Аммо Фестус, ки мехост ба яҳудиён лаззат барад, ба Павлус ҷавоб дод ва гуфт:
Оё ту ба Ерусалим меравӣ, ва пеш аз ин дар он ҷо доварӣ хоҳанд шуд
ман?
25:10 Павлус гуфт: «Ман дар курсии доварии қайсар меистам, ки дар он ҷо бояд бошам.
«Ман ба яҳудиён ҳеҷ гуноҳе накардаам, чунон ки ту хуб медонӣ».
25:11 Зеро, агар ман ҷинояткор бошам, ё коре карда бошам, ки сазовори марг шуда бошам,
аз мурдан даст накашед, лекин агар ҳеҷ яке аз ин чизҳо набошад
Маро айбдор кунед, ҳеҷ кас наметавонад маро ба дасти онҳо таслим кунад. Ман ба қайсар муроҷиат мекунам.
25:12 Фестус, вақте ки бо шӯрои пирон машварат кард, ҷавоб дод: «Оё ту
ба қайсар муроҷиат кард? назди қайсар меравӣ».
25:13 Пас аз чанд рӯз подшоҳ Ағрипос ва Бернико ба Қайсария омаданд, то
салом ба Фестус.
25:14 Ва чанд рӯз дар он ҷо буданд, Фестус сабаби Павлусро эълон кард
ба подшоҳ гуфт: «Шахсе аз Феликс дар асир мондааст;
25:15 Вақте ки ман дар Ерусалим будам, саркоҳинон ва пирони
Яҳудиён ба ман хабар доданд, ки мехостанд бар вай доварӣ кунанд.
25:16 Дар ҷавоби онҳо гуфтам: «Одати румиён таслим кардани касе нест».
одам бояд бимирад, пеш аз он ки айбдоршаванда айбдоршавандагонро ба рӯяш рӯбарӯ кунад
рӯ ба рӯ мешавад ва иҷозатнома дорад, ки барои худ дар бораи ҷинояти содиршуда ҷавоб диҳад
бар зидди ӯ.
25:17 Бинобар ин, вақте ки онҳо ба ин ҷо расиданд, бетаъхир фардо ман
ба курсии доварӣ нишаст ва фармуд, ки он мардро берун оваранд.
25:18 Вакте ки айбдоркунандагон бар зидди Ӯ бархостанд, ҳеҷ гуна иттиҳоме наоварданд.
чизҳое, ки ман гумон мекардам:
25:19 Аммо баъзе саволҳои зидди ӯ аз хурофоти худ, ва аз
як Исо, ки мурда буд ва Павлус тасдиқ кард, ки зинда аст.
25:20 Ва азбаски ман ба чунин саволҳо шубҳа доштам, аз ӯ пурсидам, ки оё?
Ӯ ба Ерусалим мерафт ва дар он ҷо доварӣ карда мешавад.
25:21 Аммо вақте ки Павлус хоҳиш кард, ки ба гӯши Август нигоҳ дошта шавад,
Ман фармудам, ки ӯро нигоҳ доранд, то ки ӯро назди қайсар бифиристам.
25:22 Он гоҳ Агриппа ба Фестус гуфт: «Ман ҳам мехостам сухани ин мардро бишнавам». Ба
Фардо, гуфт ӯ, вайро мешунавӣ.
25:23 Ва фардо, вақте ки Агриппа ва Берника бо шукӯҳи азим омаданд,
ва бо мириҳазорон ба ҷои шунавоӣ даромаданд, ва
ки бо амри Фестус сардорони шаҳр Павлусро оварданд
ба пеш.
25:24 Ва Фестус гуфт: «Подшоҳ Ағрипос ва ҳамаи одамоне, ки дар ин ҷо ҳузур доранд».
мо ин шахсро мебинед, ки тамоми анбӯҳи яҳудиён дар бораи ӯ муомила кардаанд
Ҳам дар Ерусалим ва ҳам дар ин ҷо бо ман фарьёд зад, ки набояд ин корро кунад
дигар зиндагӣ кунед.
25:25 Аммо вақте ки ман фаҳмидам, ки ӯ ҳеҷ кори сазовори марг накардааст, ва он
худаш ба Август мурочиат кардааст, ман карор додам, ки уро фиристам.
25:26 Дар бораи онҳо чизе надорам, ки ба оғои худ бинависам. Барои ҳамин ман дорам
Ӯро пеши ту, махсусан пеши ту, эй подшоҳ Ағрипос, берун овард,
ки пас аз имтиҳон ман метавонистам чизе нависам.
25:27 Зеро ба назарам беақл аст, ки як маҳбусро фиристодан, на ҳамроҳи
чиноятхоеро, ки ба мукобили у гузошта шудаанд, нишон медиханд.