Аъмол
17:1 Вақте ки онҳо аз Амфиполис ва Аполлония гузаштанд, ба он ҷо расиданд
Таслӯникӣ, ки дар он синагогаи яҳудиён буд:
17:2 Ва Павлус, чунон ки рафтораш буд, ва се рӯзи шанбе назди онҳо даромад
бо онҳо аз Навиштаҳо муҳокима карда,
17:3 Кушодан ва даъво кардан, ки Масеҳ бояд азоб кашид ва эҳьё шавад
боз аз мурдагон; ва ин Исоест, ки Ӯро ба шумо мавъиза мекунам
Масеҳ.
17:4 Ва баъзе аз онҳо имон оварда, бо Павлус ва Сило шарик шуданд; ва аз
шумораи зиёди юнониёни диндор ва аз занони сардор шумораи ками онҳо.
17:5 Аммо яҳудиёне, ки имон наоварда буданд, бо ҳасад бурданд ва баъзеро назди онҳо гирифтанд
одамони бадахлоқро гирифта, як даста ҷамъ карда, ҳамаро гузоштанд
шаҳр ба шӯр омада, ба хонаи Ёсӯн ҳамла карданд ва хостанд, ки биёранд
онхоро ба назди мардум.
17:6 Ва чун наёфтанд, Ёсӯн ва баъзе бародаронро ба назди худ ҷалб карданд
ҳокимони шаҳр, гиря мекунанд, Инҳо, ки ҷаҳонро чаппа кардаанд
ба ин ҷо низ фуруд омадаанд;
17:7 Ӯро Ёсӯн қабул кардааст, ва ҳамаи инҳо бар хилофи фармонҳои Ӯ рафтор мекунанд
Қайсар гуфт, ки подшоҳи дигаре ҳаст, як Исо.
17:8 Ва мардум ва ҳокимони шаҳрро шунида, ба изтироб афтоданд
ин чизҳо.
17:9 Ва ҳангоме ки аз Ёсӯн ва дигаре эмин шуданд, иҷозат доданд
мераванд.
17:10 Ва бародарон дарҳол Павлус ва Силоро шабона фиристоданд
Бирия, ки ба он ҷо меомаданд, ба куништгоҳи яҳудиён даромаданд.
17:11 Инҳо аз онҳое, ки дар Таслӯникӣ буданд, дар он чи ки гирифтанд, олиҷанобтар буданд
каломро бо камоли омодагӣ ва ҳар рӯз Навиштаҳоро тафтиш мекард,
ки оё ин чизҳо чунин буданд.
17:12 Бинобар ин бисёре аз онҳо имон оварданд; инчунин аз занони бошараф, ки буданд
Юнонҳо ва аз мардон, на кам.
17:13 Аммо вақте ки яҳудиёни Таслӯникӣ медонистанд, ки каломи Худост
Павлусро дар Бирия мавъиза мекарданд, ба он ҷо низ омада, мардумро ба шӯр меоварданд
одамон.
17:14 Ва дарҳол бародарон Павлусро фиристоданд, то ки ба назди онҳо биравад
баҳр: лекин Сило ва Тимотиюс ҳанӯз дар он ҷо мемонанд.
17:15 Ва роҳбарони Павлус ӯро ба Афина бурданд
ба Сило ва Тимотиюс амр фармуд, ки бо тамоми суръат назди Ӯ биёянд,
рафтанд.
17:16 Ва ҳангоме ки Павлус дар Афина мунтазири онҳо буд, рӯҳаш дар вай ба ҷунбиш омад.
Чун дид, ки шаҳр комилан ба бутпарастӣ мубаддал шудааст.
17:17 Бинобар ин Ӯ дар куништ бо яҳудиён ва бо яҳудиён баҳс мекард
одамони диндор ва ҳар рӯз дар бозор бо онҳое ки бо ӯ вохӯрданд.
17:18 Он гоҳ баъзе файласуфони эпикуриён ва стоикҳо,
бо ӯ вохӯрд. Баъзеҳо гуфтанд: «Ин гапзан чӣ хоҳад гуфт? баъзеи дигар,
Чунин ба назар мерасад, ки вай фиристандаи худоёни бегона аст, зеро ки мавъиза мекард
ба онҳо Исо ва эҳёшавӣ.
17:19 Ва онҳо ӯро гирифта, ба Ареопагус оварданд, ва гуфтанд: «Оё мо медонем».
Ин таълимоти нав, ки ту дар бораи он сухан мегӯӣ, чист?
17:20 Зеро ки ту ба гӯши мо чизҳои аҷибе меоварӣ: мо медонем
бинобар ин ин чизҳо чӣ маъно доранд.
17:21 (Зеро ки ҳамаи афинаиҳо ва бегонагон, ки дар он ҷо буданд, вақти худро сарф мекарданд
дар ҳеҷ чизи дигар, балки ё гуфтан ё шунидани чизи нав.)
17:22 Павлус дар миёни теппаи Миррих истода, гуфт: «Эй мардони Афина!
Ман мефаҳмам, ки шумо дар ҳама чиз аз ҳад зиёд хурофотпарастед.
17:23 Зеро, вақте ки ман аз он ҷо мегузаштам ва ибодатҳои шуморо дидам, қурбонгоҳе ёфтам
ин навиштаҷот, БА ХУДО НОМАЪЛУМ. Пас, шумо киро бехабаред
саҷда кунед, ба шумо мегӯям.
17:24 Худое, ки ҷаҳон ва ҳар чизеро, ки дар он аст, офарид, дар ҳоле ки Ӯ Парвардигор аст
аз осмон ва замин, дар маъбадҳои бо даст сохташуда сокин нест;
17:25 На бо дасти одамон парастиш карда мешавад, гӯё ки ба чизе эҳтиёҷ дорад,
зеро ки Ӯ ба ҳама ҳаёт, нафас ва ҳама чиз медиҳад;
17:26 Ва аз як хун ҳама халқҳои одамонро ба вуҷуд овард, то ки дар ҳама ҷо сокин шаванд
рӯи замин, ва замонҳои пеш аз таъиншуда муайян кардааст, ва
ҳудуди истиқомати онҳо;
17:27 То ки онҳо Худовандро биҷӯянд, шояд дар пайи Ӯ эҳсос кунанд, ва
Ӯро ёбед, гарчанде ки ӯ аз ҳар яки мо дур нест:
17:28 Зеро ки мо дар Ӯ зиндагӣ мекунем, ва ҳаракат мекунем ва ҳастем; чунон ки маълум аст, инчунин
шоирони шумо гуфтаанд: «Зеро ки мо низ насли Ӯ ҳастем».
17:29 Азбаски мо фарзандони Худо ҳастем, набояд фикр кунем
ки худованд ба тилло, нуқра ё санг монанд аст, ки бо санъат канда шудааст
ва дастгоҳи одамӣ.
17:30 Ва замонҳои ин ҷаҳолат Худо чашмак зад; лекин алҳол ба ҳама амр мекунад
мардон дар ҳама ҷо тавба кунанд:
17:31 Зеро ки Ӯ рӯзеро муқаррар кардааст, ки дар он ҷаҳонро доварӣ хоҳад кард
адолат ба воситаи он шахсе ки Ӯ таъин кардааст; ки вай додааст
ба ҳама итминон медиҳад, ки Ӯро аз мурдагон эҳьё кардааст.
17:32 Ва чун шуниданд, ки эҳьёи мурдагон, баъзе масхара карданд: ва
Дигарон гуфтанд: «Дар ин бора боз туро мешунавем».
17:33 Пас Павлус аз миёни онҳо рафт.
17:34 Аммо баъзе касон ба Ӯ майл карданд ва имон оварданд;
Дионисиюи Ареопагит ва зане бо номи Дамарис ва дигарон бо
онхо.