Аъмол
14:1 Ва воқеъ шуд, ки дар Иқуния, ҳардуи онҳо якҷоя ба даруни дарё даромаданд
куништи яҳудиён ва чунон мегуфтанд, ки шумораи зиёди ҳарду
Яҳудиён ва юнониён низ имон оварданд.
14:2 Аммо яҳудиёни беимон ғайрияҳудиёнро барангехта, ба андешаи худ қарор доданд.
ба бародарон зарари бад расонд.
14:3 Пас, муддати тӯлонӣ монданд, ки дар Худованд, ки ато кардааст, далерона сухан ронданд
ба каломи файзи Ӯ шаҳодат дод ва ба ӯ аломот ва мӯъҷизот бахшид
бо дасти онхо ичро карда шаванд.
14:4 Аммо мардуми шаҳр аз ҳам ҷудо шуданд, ва як қисми онҳо бо яҳудиён нигоҳ доштанд.
ва бо ҳаввориён ҷудо шавед.
14:5 Ва ҳангоме ки ҳуҷум ҳам аз ғайрияҳудиён ва ҳам аз ҷониби халқҳо ба амал омад
Яҳудиён бо ҳокимони худ, то ки аз онҳо истифода баранд ва сангсор кунанд,
14:6 Онҳо аз он огоҳ шуда, ба Лустра ва Дарба, шаҳрҳои
Ликония ва ба минтақае, ки гирду атроф воқеъ аст:
14:7 Ва дар он ҷо Инҷилро мавъиза карданд.
14:8 Ва дар Лустра марде нишаста буд, ки пойҳояш нотавон буд
маъюб аз батни модар, ки ҳеҷ гоҳ роҳ нарафтааст:
14:9 Ӯ сухани Павлусро шунид, ки Ӯро бодиққат нигоҳ карда, дарк мекард
ки ӯ имон дошт, ки шифо ёбад,
14:10 Бо овози баланд гуфт: «Бар пои худ рост биист». Ва ӯ ҷаҳид ва
роҳ мерафт.
14:11 Ва мардум он чиро, ки Павлус кардааст, диданд, овози худро баланд карданд.
Дар нутқи Ликаония гуфта буд: «Худоҳо дар қаъри мо назди мо фуруд омадаанд».
монанд ба мардон.
14:12 Ва Барнабборо Юпитер номиданд; ва Павлус, Меркурий, зеро ки ӯ буд
сухангӯи сардор.
14:13 Пас коҳини Юпитер, ки дар пеши шаҳри онҳо буд, говҳоро овард
ва гулчанбарҳо ба дарвозаҳо меоварданд ва мехостанд бо он қурбонӣ кунанд
одамон.
14:14 Вақте ки ҳаввориён, Барнаббо ва Павлус инро шуниданд, онҳо худро ба иҷора гирифтанд
либос пушид ва дар миёни мардум давида, фарьёд зада,
14:15 Ва гуфт: «Эй оғоён! Чаро ин корҳоро мекунед? Мо ҳам мардони ҳамсон ҳастем
бо шумо ҳавасҳо дошта бошед ва ба шумо мавъиза кунед, ки аз онҳо рӯй гардонед
барои Худои Ҳай, ки осмон ва замин ва баҳрро офарид, ботил аст,
ва ҳама чизҳое, ки дар он ҳастанд:
14:16 Он ки дар замонҳои гузашта ҳамаи халқҳоро маҷбур карда буд, ки бо роҳҳои худ рафтор кунанд.
14:17 Бо вуҷуди ин, ӯ худро дар кори неки худ бе шоҳид нагузошт,
ва ба мо аз осмон борон ва фаслҳои пурсамар дод, ки дилҳои моро пур кард
бо таом ва шодмонй.
14:18 Ва бо ин суханон онҳо мардумро, ки доштанд, боздоштанд
ба онҳо қурбонӣ накардааст.
14:19 Ва баъзе яҳудиён аз Антиёхия ва Икония ба он ҷо омаданд
мардумро бовар кунонд ва Павлусро сангсор карда, аз шаҳр берун кашид.
гумон мекард, ки вай мурдааст.
14:20 Аммо, вақте ки шогирдон дар гирди Ӯ истода буданд, Ӯ бархоста,
ба шаҳр омад, ва рӯзи дигар ӯ бо Барнаббо ба Дарба рафт.
14:21 Ва ҳангоме ки онҳо ба он шаҳр башорат доданд ва ба бисёр одамон таълим доданд,
боз ба Лустра ва Икония ва Антиёхия баргаштанд,
14:22 Ҷонҳои шогирдонро тасдиқ намуда, онҳоро насиҳат дод, ки дар он ҷо идома диҳанд
имон, ва ки мо бояд бо мусибатҳои зиёд ба он дохил шавем
салтанати Худо.
14:23 Ва ҳангоме ки онҳо дар ҳар калисо пиронро таъин карданд ва дуо карданд
рӯза гирифта, онҳоро ба Худованде, ки ба Ӯ имон оварда буданд, супурд.
14:24 Ва баъд аз он ки аз тамоми Писидия гузаштанд, ба Памфилия омаданд.
14:25 Ва ҳангоме ки онҳо каломро дар Перҷа мавъиза карданд, ба он фуромаданд
Атталия:
14:26 Ва аз он ҷо ба Антиёхия шино карданд, ки аз он ҷо ба онҳо тавсия дода шуда буд
файзи Худо барои коре, ки онҳо анҷом доданд.
14:27 Ва ҳангоме ки онҳо омада, калисоро ҷамъ карданд, онҳо
ҳар он чиро, ки Худо бо онҳо карда буд, ва чӣ тавр Ӯ дарро кушод
дари имон ба рӯи ғайрияҳудиён.
14:28 Ва дар он ҷо муддати дароз бо шогирдон монданд.