2 Тимотиюс 3:1 Ин ҳам бидонед, ки дар рӯзҳои охир замонҳои хатарнок фаро хоҳад расид. 3:2 Зеро ки одамон дӯстдори нафси худ, тамаъҷӯ, фахрфурӯш, мағрур, куфр, нофармон ба падару модар, носипос, нопок, 3:3 Бе муҳаббати табиӣ, оташбасҳо, айбдоркунандагони бардурӯғ, беэътиноӣ, бераҳм, нафрат аз некиён, 3:4 Хиёнаткорон, сарбаланд, олиҷаноб, дӯстдорони лаззат бештар аз дӯстдорони Худо; 3:5 Доштани шакли парҳезгорӣ, вале инкор кардани қудрати он: аз чунин рӯйгардон. 3:6 Зеро ки аз инҳоянд, ки ба хонаҳо медароянд ва ба асирӣ мебаранд занони аблаҳ, ки пур аз гуноҳҳо буданд, бо ҳавасҳои гуногун ронда шудаанд, 3:7 Ҳамеша омӯхта, ва ҳеҷ гоҳ наметавонад ба дониши ростӣ биёяд. 3:8 Чӣ тавре ки Янн ва Ямбрис ба Мусо муқобилат карданд, онҳо низ ба Мусо муқобилат мекунанд Ҳақиқат: одамони ақли фосид, дар имон мазамматанд. 3:9 Аммо онҳо дигар пеш нахоҳанд рафт, зеро ки аблаҳии онҳо ошкор хоҳад шуд ба ҳамаи одамон, чунон ки аз они онҳо низ буд. 3:10 Аммо шумо таълимоти маро, тарзи ҳаёт, мақсад ва имонро пурра медонед, сабр, садақа, сабр, 3:11 Таъқибот ва мусибатҳое, ки дар Антиёхия, дар Икония, Листра; Ман ба чӣ гуна таъқибот дучор шудам, лекин аз ҳамаи онҳо Худованд маро таслим кард. 3:12 Бале, ва ҳамаи онҳое ки дар Исои Масеҳ худотарс зиндагӣ мекунанд, уқубат хоҳанд кашид таъқиб. 3:13 Аммо одамони бад ва фиребгарон бадтар ва бадтар хоҳанд шуд, фиребгар ва фирефта шудан. 3:14 Аммо шумо дар он чи омӯхтаед ва дар он будед, давом диҳед бовар кун, ки ту онҳоро аз кӣ омӯхтаӣ; 3:15 Ва аз кӯдакӣ шумо Навиштаҳои муқаддасро медонед, ки ҳастанд қодир аст, ки туро хирадманд гардонад, то ки ба воситаи имоне ки дар Масеҳ аст, наҷот ёбад Исо. 3:16 Ҳама Навиштаҳо бо илҳоми илҳоми Худо дода шудаанд ва барои онҳо фоиданок аст таълимот, барои мазаммат, барои ислоҳ, барои ҳидоят ба адолат; 3:17 То ки марди Худо комил бошад ва ба ҳама некиҳо муҷаҳҳаз бошад кор мекунад.