2 Тимотиюс
3:1 Ин ҳам бидонед, ки дар рӯзҳои охир замонҳои хатарнок фаро хоҳад расид.
3:2 Зеро ки одамон дӯстдори нафси худ, тамаъҷӯ, фахрфурӯш, мағрур,
куфр, нофармон ба падару модар, носипос, нопок,
3:3 Бе муҳаббати табиӣ, оташбасҳо, айбдоркунандагони бардурӯғ, беэътиноӣ,
бераҳм, нафрат аз некиён,
3:4 Хиёнаткорон, сарбаланд, олиҷаноб, дӯстдорони лаззат бештар аз дӯстдорони
Худо;
3:5 Доштани шакли парҳезгорӣ, вале инкор кардани қудрати он: аз чунин
рӯйгардон.
3:6 Зеро ки аз инҳоянд, ки ба хонаҳо медароянд ва ба асирӣ мебаранд
занони аблаҳ, ки пур аз гуноҳҳо буданд, бо ҳавасҳои гуногун ронда шудаанд,
3:7 Ҳамеша омӯхта, ва ҳеҷ гоҳ наметавонад ба дониши ростӣ биёяд.
3:8 Чӣ тавре ки Янн ва Ямбрис ба Мусо муқобилат карданд, онҳо низ ба Мусо муқобилат мекунанд
Ҳақиқат: одамони ақли фосид, дар имон мазамматанд.
3:9 Аммо онҳо дигар пеш нахоҳанд рафт, зеро ки аблаҳии онҳо ошкор хоҳад шуд
ба ҳамаи одамон, чунон ки аз они онҳо низ буд.
3:10 Аммо шумо таълимоти маро, тарзи ҳаёт, мақсад ва имонро пурра медонед,
сабр, садақа, сабр,
3:11 Таъқибот ва мусибатҳое, ки дар Антиёхия, дар Икония,
Листра; Ман ба чӣ гуна таъқибот дучор шудам, лекин аз ҳамаи онҳо Худованд
маро таслим кард.
3:12 Бале, ва ҳамаи онҳое ки дар Исои Масеҳ худотарс зиндагӣ мекунанд, уқубат хоҳанд кашид
таъқиб.
3:13 Аммо одамони бад ва фиребгарон бадтар ва бадтар хоҳанд шуд, фиребгар ва
фирефта шудан.
3:14 Аммо шумо дар он чи омӯхтаед ва дар он будед, давом диҳед
бовар кун, ки ту онҳоро аз кӣ омӯхтаӣ;
3:15 Ва аз кӯдакӣ шумо Навиштаҳои муқаддасро медонед, ки ҳастанд
қодир аст, ки туро хирадманд гардонад, то ки ба воситаи имоне ки дар Масеҳ аст, наҷот ёбад
Исо.
3:16 Ҳама Навиштаҳо бо илҳоми илҳоми Худо дода шудаанд ва барои онҳо фоиданок аст
таълимот, барои мазаммат, барои ислоҳ, барои ҳидоят ба адолат;
3:17 То ки марди Худо комил бошад ва ба ҳама некиҳо муҷаҳҳаз бошад
кор мекунад.