2 Самуил
23:1 Инҳо суханони охирини Довуд хоҳанд буд. Довуд ибни Йисой гуфт: ва
марде, ки ба боло эҳьё шудааст, тадҳиншудаи Худои Яъқуб ва
забурнависи ширини Исроил гуфт:
23:2 Рӯҳи Худованд ба воситаи ман сухан гуфт, ва каломи Ӯ дар забони ман буд.
23:3 Худои Исроил гуфт: «Сахри Исроил ба ман гуфт: «Он ки ҳукмфармост».
бар одамон бояд одил бошанд ва аз тарси Худо ҳукмронӣ кунанд.
23:4 Ва ӯ мисли нури субҳ хоҳад буд, вақте ки офтоб тулӯъ мекунад, ҳатто а
субҳ бе абрҳо; чун алафи нарм аз замин мебарояд
бо нури равшан пас аз борон.
23:5 Гарчанде ки хонаи ман дар назди Худо чунин нест; вале вай бо ман як
аҳди ҷовидонӣ, ки дар ҳама чиз муқаррар шудааст, ва амин аст, зеро ки ҳамааш ҳамин аст
наҷоти ман ва тамоми хоҳишҳои ман, гарчанде ки Ӯ онро афзоиш надиҳад.
23:6 Аммо писарони иблис ҳамаашон мисли хорҳо хоҳанд буд,
зеро онҳоро бо даст гирифтан мумкин нест:
23:7 Аммо касе, ки ба онҳо ламс кунад, бояд бо оҳан ва асо девор дошта бошад
аз найза; ва дар ҳамон оташ комилан сӯзонда хоҳанд шуд
ҷой.
23:8 Инҳоянд номҳои мардони тавоно, ки Довуд доштанд: Тахмониён
дар курсии нишаст, сардор дар байни капитанҳо; Адино низ ҳамин тавр буд
Изнит: ӯ найзаи худро бар ҳаштсад нафар бардошт, ки онҳоро якто куштааст
вақт.
Подшоҳон 23:9 Ва баъд аз ӯ Элъозор ибни Додо аҳоҳӣ, яке аз се нафар буд
ҷанговарон бо Довуд, вақте ки онҳо ба фалиштиён, ки дар он ҷо буданд
барои ҷанг ҷамъ шуданд, ва мардони Исроил рафтанд;
23:10 Ва бархоста, фалиштиёнро зарба зад, то даме ки дасташ хаста шуд, ва
даст ба шамшер занед, ва Худованд ғалабаи бузурге ба даст овард
рӯз; ва мардум танҳо барои ғорат кардан аз паси ӯ баргаштанд.
23:11 Ва баъд аз ӯ Шаммо ибни Аҷии Ҳарорӣ буд. Ва
Фалиштиён дар як лашкар ҷамъ шуданд, ки дар он ҷо як порае буд
замин пур аз наск буд, ва мардум аз фалиштиён гурехтанд.
23:12 Аммо ӯ дар миёнаи замин истода, онро муҳофизат кард ва
Фалиштиён: ва Худованд ғалабаи бузурге ба даст овард.
Юҳанно 23:13 Ва се нафар аз он сӣ сардор фурӯд омада, ба назди Довуд омаданд
вақти даравро то ғори Адулом, ва лашкари фалиштиён
дар водии Рафоим ӯрду заданд.
Подшоҳон 23:14 Ва Довуд дар анбор буд, ва посбонии фалиштиён
баъд дар Байт-Лаҳм.
23:15 Ва Довуд орзу карда, гуфт: «Эй кош, касе аз об ба ман нӯшид».
аз чоҳи Байт-Лаҳм, ки назди дарвоза аст!
23:16 Ва се марди тавоно лашкари фалиштиёнро шикастанд, ва
аз чоҳи Байт-Лаҳм, ки назди дарвоза буд, об бароварда, гирифт
ва ба Довуд овард, вале ӯ намехост, ки аз он бинӯшад,
балки онро барои Худованд рехт.
23:17 Ва ӯ гуфт: «Аз ман дур бош, эй Худованд, ки ин корро кунам;
ин хуни мардоне, ки ҷони худро зери хатар гузоштанд?
бинобар ин вай намехост, ки онро бинӯшад. Ин се чиз тавоно кард
мардон.
23:18 Ва Абишой, бародари Юоб, ибни Саруё, сардори миёни
се. Ва найзаи худро бар сесад нафар бардошта, онҳоро кушт,
ва дар байни се ном дошт.
23:19 Оё ӯ аз се нафар гиромитараш набуд? бинобар ин ӯ сардори онҳо буд;
вале вай ба се чои аввал нарасид.
23:20 Ва Баноё ибни Еҳӯёдо, писари марди далер, аз Кабсеил,
ки бисьёр аъмол карда буд, ду марди шермонанди Мӯобро кушт;
Ва дар вақти боридани барф шерро дар миёни чоҳ кушт:
23:21 Ва ӯ як мисриро, ки марди солим буд, кушт; ва мисрӣ дар
дасти ӯ; вале вай бо асо назди вай фуромада, найза канда
аз дасти мисрӣ бароварда, ӯро бо найзаи худ кушт.
23:22 Ин корҳоро Баноё ибни Еҳӯёдо кард, ва дар байни онҳо ном дошт
се марди тавоно.
23:23 Ӯ аз сӣ нафар иззатмандтар буд, аммо ба аввалин нарасид
се. Ва Довуд ӯро бар посбонони худ таъин кард.
23:24 Асоил бародари Юоб яке аз сӣ нафар буд; Элҳонон писари
Додо аз Байт-Лаҳм,
23:25 Шаммои ҳародӣ, Эликаи ҳародӣ,
23:26 Ҳелези Палтӣ, Иро ибни Иккеши Текӯӣ,
23:27 Абиезери Анетӯтӣ, Мабуннайи Ҳушатӣ,
23:28 Салмӯн аҳоҳӣ, Маҳараи нетофотӣ,
Юҳанно 23:29 Ҳелеб ибни Баъно, аз нетофотӣ, Иттой ибни Рибой аз
Ҷибъаи банӣ-Биньёмин,
23:30 Баноёи пиратонӣ, Ҳиддай аз ҷӯйҳои Гааш,
23:31 Абиалбӯни арбатӣ, Азмавети барҳумӣ,
23:32 Эльёббаи шаалбонӣ, аз писарони Ёшен, Йӯнотон,
23:33 Шаммои Ҳарорӣ, Аҳиям ибни Шарори Ҳарорӣ,
23:34 Элифалет ибни Аҳасбой, ибни Маакотӣ, Элиоми писар
аз Аҳитӯфели Ҷилӯнӣ,
23:35 Ҳизраи кармелинӣ, Паараи ҳакамӣ,
23:36 Иҷол ибни Нотони Сӯбоҳ, Бани Ҷодӣ,
23:37 Зелеки аммӯнӣ, Наҳари баэрӯтӣ, силоҳбардори писари Юоб
аз Саруё,
23:38 Иро аз итритӣ, Гареб аз итритӣ,
23:39 Уриёи Ҳиттӣ: ҳамагӣ сию ҳафт нафар.