2 Самуил 23:1 Инҳо суханони охирини Довуд хоҳанд буд. Довуд ибни Йисой гуфт: ва марде, ки ба боло эҳьё шудааст, тадҳиншудаи Худои Яъқуб ва забурнависи ширини Исроил гуфт: 23:2 Рӯҳи Худованд ба воситаи ман сухан гуфт, ва каломи Ӯ дар забони ман буд. 23:3 Худои Исроил гуфт: «Сахри Исроил ба ман гуфт: «Он ки ҳукмфармост». бар одамон бояд одил бошанд ва аз тарси Худо ҳукмронӣ кунанд. 23:4 Ва ӯ мисли нури субҳ хоҳад буд, вақте ки офтоб тулӯъ мекунад, ҳатто а субҳ бе абрҳо; чун алафи нарм аз замин мебарояд бо нури равшан пас аз борон. 23:5 Гарчанде ки хонаи ман дар назди Худо чунин нест; вале вай бо ман як аҳди ҷовидонӣ, ки дар ҳама чиз муқаррар шудааст, ва амин аст, зеро ки ҳамааш ҳамин аст наҷоти ман ва тамоми хоҳишҳои ман, гарчанде ки Ӯ онро афзоиш надиҳад. 23:6 Аммо писарони иблис ҳамаашон мисли хорҳо хоҳанд буд, зеро онҳоро бо даст гирифтан мумкин нест: 23:7 Аммо касе, ки ба онҳо ламс кунад, бояд бо оҳан ва асо девор дошта бошад аз найза; ва дар ҳамон оташ комилан сӯзонда хоҳанд шуд ҷой. 23:8 Инҳоянд номҳои мардони тавоно, ки Довуд доштанд: Тахмониён дар курсии нишаст, сардор дар байни капитанҳо; Адино низ ҳамин тавр буд Изнит: ӯ найзаи худро бар ҳаштсад нафар бардошт, ки онҳоро якто куштааст вақт. Подшоҳон 23:9 Ва баъд аз ӯ Элъозор ибни Додо аҳоҳӣ, яке аз се нафар буд ҷанговарон бо Довуд, вақте ки онҳо ба фалиштиён, ки дар он ҷо буданд барои ҷанг ҷамъ шуданд, ва мардони Исроил рафтанд; 23:10 Ва бархоста, фалиштиёнро зарба зад, то даме ки дасташ хаста шуд, ва даст ба шамшер занед, ва Худованд ғалабаи бузурге ба даст овард рӯз; ва мардум танҳо барои ғорат кардан аз паси ӯ баргаштанд. 23:11 Ва баъд аз ӯ Шаммо ибни Аҷии Ҳарорӣ буд. Ва Фалиштиён дар як лашкар ҷамъ шуданд, ки дар он ҷо як порае буд замин пур аз наск буд, ва мардум аз фалиштиён гурехтанд. 23:12 Аммо ӯ дар миёнаи замин истода, онро муҳофизат кард ва Фалиштиён: ва Худованд ғалабаи бузурге ба даст овард. Юҳанно 23:13 Ва се нафар аз он сӣ сардор фурӯд омада, ба назди Довуд омаданд вақти даравро то ғори Адулом, ва лашкари фалиштиён дар водии Рафоим ӯрду заданд. Подшоҳон 23:14 Ва Довуд дар анбор буд, ва посбонии фалиштиён баъд дар Байт-Лаҳм. 23:15 Ва Довуд орзу карда, гуфт: «Эй кош, касе аз об ба ман нӯшид». аз чоҳи Байт-Лаҳм, ки назди дарвоза аст! 23:16 Ва се марди тавоно лашкари фалиштиёнро шикастанд, ва аз чоҳи Байт-Лаҳм, ки назди дарвоза буд, об бароварда, гирифт ва ба Довуд овард, вале ӯ намехост, ки аз он бинӯшад, балки онро барои Худованд рехт. 23:17 Ва ӯ гуфт: «Аз ман дур бош, эй Худованд, ки ин корро кунам; ин хуни мардоне, ки ҷони худро зери хатар гузоштанд? бинобар ин вай намехост, ки онро бинӯшад. Ин се чиз тавоно кард мардон. 23:18 Ва Абишой, бародари Юоб, ибни Саруё, сардори миёни се. Ва найзаи худро бар сесад нафар бардошта, онҳоро кушт, ва дар байни се ном дошт. 23:19 Оё ӯ аз се нафар гиромитараш набуд? бинобар ин ӯ сардори онҳо буд; вале вай ба се чои аввал нарасид. 23:20 Ва Баноё ибни Еҳӯёдо, писари марди далер, аз Кабсеил, ки бисьёр аъмол карда буд, ду марди шермонанди Мӯобро кушт; Ва дар вақти боридани барф шерро дар миёни чоҳ кушт: 23:21 Ва ӯ як мисриро, ки марди солим буд, кушт; ва мисрӣ дар дасти ӯ; вале вай бо асо назди вай фуромада, найза канда аз дасти мисрӣ бароварда, ӯро бо найзаи худ кушт. 23:22 Ин корҳоро Баноё ибни Еҳӯёдо кард, ва дар байни онҳо ном дошт се марди тавоно. 23:23 Ӯ аз сӣ нафар иззатмандтар буд, аммо ба аввалин нарасид се. Ва Довуд ӯро бар посбонони худ таъин кард. 23:24 Асоил бародари Юоб яке аз сӣ нафар буд; Элҳонон писари Додо аз Байт-Лаҳм, 23:25 Шаммои ҳародӣ, Эликаи ҳародӣ, 23:26 Ҳелези Палтӣ, Иро ибни Иккеши Текӯӣ, 23:27 Абиезери Анетӯтӣ, Мабуннайи Ҳушатӣ, 23:28 Салмӯн аҳоҳӣ, Маҳараи нетофотӣ, Юҳанно 23:29 Ҳелеб ибни Баъно, аз нетофотӣ, Иттой ибни Рибой аз Ҷибъаи банӣ-Биньёмин, 23:30 Баноёи пиратонӣ, Ҳиддай аз ҷӯйҳои Гааш, 23:31 Абиалбӯни арбатӣ, Азмавети барҳумӣ, 23:32 Эльёббаи шаалбонӣ, аз писарони Ёшен, Йӯнотон, 23:33 Шаммои Ҳарорӣ, Аҳиям ибни Шарори Ҳарорӣ, 23:34 Элифалет ибни Аҳасбой, ибни Маакотӣ, Элиоми писар аз Аҳитӯфели Ҷилӯнӣ, 23:35 Ҳизраи кармелинӣ, Паараи ҳакамӣ, 23:36 Иҷол ибни Нотони Сӯбоҳ, Бани Ҷодӣ, 23:37 Зелеки аммӯнӣ, Наҳари баэрӯтӣ, силоҳбардори писари Юоб аз Саруё, 23:38 Иро аз итритӣ, Гареб аз итритӣ, 23:39 Уриёи Ҳиттӣ: ҳамагӣ сию ҳафт нафар.