2 Самуил
20:1 Ва дар он ҷо як марди коҳил, ки Сабо ном дошт, воқеъ шуд.
писари Бикрӣ, ки аз Биньёмин буд, ва ӯ карнай навохта, гуфт: «Мо
на дар Довуд ҳиссае дорем, на мо мерос дар писари Йисой: ҳама
одам ба хаймаҳои худ, эй Исроил.
20:2 Ва ҳар як исроилӣ аз ақиби Довуд баромада, Саборо пайравӣ карданд
писари Бикрӣ, вале мардуми Яҳудо аз Урдун ба подшоҳи худ тааллуқ доранд
ҳатто ба Ерусалим.
20:3 Ва Довуд ба хонаи худ дар Ерусалим омад; ва подшоҳ даҳ нафарро гирифт
суррияҳои худро, ки барои нигоҳдории хона гузошта буд, занон карда, ба онҳо гузошт
дар палата буданд ва ба онҳо хӯрок медоданд, вале ба назди онҳо надаромаданд. Пас, онҳо хомӯш шуданд
то рӯзи маргашон дар бевагӣ зиндагӣ мекарданд.
Подшоҳон 20:4 Ва подшоҳ ба Амос гуфт: «Мардуми Яҳудоро дар се се нафар барои ман ҷамъ кун».
рӯзҳо, ва ту дар ин ҷо ҳозир бош.
20:5 Пас, Амоса барои ҷамъ кардани мардуми Яҳудо рафт;
вақти муқарраршударо, ки ӯро таъин карда буд.
20:6 Ва Довуд ба Абишой гуфт: «Акнун Сабо ибни Бикрӣ моро боз ҳам бештар хоҳад кард».
бадтар аз Абшолӯм аст; бандагони оғои худро бигир ва аз паи
мабодо шаҳрҳои девордор ӯро бигирад ва аз мо гурезад.
Подшоҳон 20:7 Ва аз ақиби ӯ одамони Юоб, ва каритиён ва касон берун рафтанд
Пелетиён ва тамоми мардони тавоно ва аз Ерусалим берун омада, ба сӯи
Сабо ибни Бихриро таъқиб кунед.
Юҳанно 20:8 Вақте ки онҳо дар назди санги бузурге ки дар Ҷибъӯн аст, буданд, Амосо пештар рафт
онхо. Ва ҷомаи Юоб, ки дар бар карда буд, бар ӯ баста буд, ва
бар он камарбанд бо шамшер ба камараш дар ғилоф баста буд
аз он; ва ҳангоме ки ӯ берун рафт, он берун шуд.
Юоб 20:9 Ва Юоб ба Амосо гуфт: «Эй бародарам, саломат ҳастӣ? Ва Юоб гирифт
Амасаро аз ришаш бо дасти рост бибӯсад.
20:10 Аммо Амосо ба шамшере ки дар дасти Юоб буд, аҳамият надод, ва ӯ зарба зад.
бо он дар қабурғаи панҷум андохт ва рӯдаҳояшро ба замин рехт,
ва дигар ӯро назад; ва ӯ мурд. Ва Юоб ва бародараш Абишой
Сабо ибни Бихриро таъқиб карданд.
20:11 Ва яке аз одамони Юоб назди ӯ истода, гуфт: «Касе ки Юобро дӯст медорад,
ва ҳар кӣ барои Довуд аст, бигзор вай аз ақиби Юоб биравад.
20:12 Ва Амасса дар миёни шоҳроҳ ба хун ғарқ шуд. Ва вақте ки
одам дид, ки тамоми мардум истоданд, Амасаро аз он берун кард
роҳро ба саҳро кашед, ва чун дид, бар вай матои партоед
ҳар касе, ки аз назди ӯ меомад, дар ҷои худ меистод.
20:13 Вақте ки Ӯро аз роҳ берун карданд, тамоми мардум аз паи онҳо рафтанд
Юоб, то ки Сабо ибни Бикриро таъқиб кунад.
20:14 Ва ӯ тамоми сибтҳои Исроилро давр зада, то Ҳобил ва ба
Байтмахо ва тамоми Бериён, ва онҳо ҷамъ омаданд, ва
низ аз паси ӯ рафт.
20:15 Ва онҳо омада, ӯро дар Ҳобил аз Байтмако муҳосира карданд, ва
соҳили муқобили шаҳр буд, ва он дар хандақ меистод; ва тамоми мардум
Онҳое ки бо Юоб буданд, деворро лату кӯб карданд, то онро хароб кунанд.
20:16 Он гоҳ зани доно аз шаҳр фарьёд зад: «Гӯш кунед, бишнавед; бигӯ, ки ба ту дуо мекунам,
ба Юоб: «Ба ин ҷо наздик шав, то ки бо ту сухан гӯям».
20:17 Ва ҳангоме ки Ӯ ба вай наздик шуд, зан гуфт: «Оё ту Юоб ҳастӣ? Ва
ҷавоб дод: «Ман вай ҳастам». Ба вай гуфт: «Суханони худро бишнав».
каниз. Ва ӯ ҷавоб дод: «Мешунавам».
20:18 Он гоҳ вай ба сухан баромада, гуфт: «Онҳо одат карда буданд, ки дар замонҳои қадим сухан мегуфтанд:
Ба Ҳобил ҳатман машварат хоҳанд кард, ва кор ба ҳамин тариқ анҷом ёфт.
20:19 Ман яке аз онҳое ҳастам, ки дар Исроил сулҳҷӯ ва мӯътамад ҳастанд; шумо ҷустуҷӯ мекунед
барои несту нобуд кардани шаҳр ва модар дар Исроил;
мероси Худованд?
Юоб 20:20 Ва Юоб дар ҷавоб гуфт: «Дур аст, аз ман дур бошад, то бикунам».
фурӯ бурдан ё нобуд кардан.
20:21 Гап дар сари он нест, балки марде аз кӯҳи Эфроим, Сабо ибни
Бичри ба ном, Даст бардошт бар шоҳ, ҳатто бар зид
Довуд: танҳо ӯро таслим кун, ва ман аз шаҳр меравам. Ва зан
ба Юоб гуфт: «Инак, сари ӯ ба сӯи ту аз болои девор андохта хоҳад шуд».
20:22 Он гоҳ зан бо ҳикмати худ назди тамоми мардум рафт. Ва онҳо буриданд
сари Сабо ибни Бикрӣ, ва онро ба Юоб парто. Ва у
карнай навохтанд, ва онҳо аз шаҳр ба нафақа баромаданд, ҳар кас ба хаймаи худ.
Ва Юоб ба Ерусалим назди подшоҳ баргашт.
20:23 Ва Юоб бар тамоми лашкари Исроил буд, ва Баноё ибни он
Еҳӯёдо бар каритиён ва бар фалетиён буд:
Юҳанно 20:24 Ва Адорам бар боҷҳо буд, ва Еҳӯшофот ибни Аҳилуд
сабткунанда:
20:25 Ва Шева котиб буд, ва Содӯқ ва Абьётор коҳин буданд.
Юҳанно 20:26 Ва Иро, ки ёрирӣ буд, сарвари Довуд буд.