2 Самуил
15:1 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Абшолӯм барои ӯ аробаҳо ва аробаҳо тайёр кард
аспҳо ва панҷоҳ нафар аз пешаш давида.
15:2 Ва Абшолӯм барвақт бархоста, дар канори роҳи дарвоза истод;
чунон буд, ки вақте ки ҳар касе, ки ихтилоф дошт, назди подшоҳ меомад
Ва Абшолӯм ӯро хонда, гуфт: «Ту аз кадом шаҳр ҳастӣ?
Ва гуфт: «Бандаи ту аз яке аз сибтҳои Исроил аст».
15:3 Ва Абшолӯм ба ӯ гуфт: «Инак, кори ту хуб ва дуруст аст; аммо
касе нест, ки аз подшоҳ муовин бошад, ки туро бишнавад.
15:4 Абшолӯм боз гуфт: «Кошки ман дар замин довар шуда будам, ки ҳар кас
касе, ки ягон даъво ё сабабе дорад, метавонад назди ман биёяд, ва ман мехостам ӯро иҷро кунам
адолат!
15:5 Ва чунин шуд, ки, вақте ки касе ба назди ӯ омад, то ба ӯ саҷда кунад,
дасташро дароз карда, гирифта, бӯсид.
15:6 Ва Абшолӯм ба тамоми Исроил, ки назди подшоҳ омада буданд, ҳамин тавр рафтор кард
доварӣ: ҳамин тавр Абшолӯм дили мардони Исроилро дуздид.
15:7 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз чиҳил сол, Абшолӯм ба подшоҳ гуфт:
Аз ту илтимос мекунам, бигзор биравам ва назри худро, ки назди Худованд назр кардаам, адо кунам,
дар Хеброн.
15:8 Зеро ки бандаи ту назр карда, вақте ки ман дар Ҷашӯри Сурия будам, назр карда, гуфта буд: "Агар
Худованд маро дар ҳақиқат ба Ерусалим хоҳад овард, ва ман ба он хизмат хоҳам кард
ХУДОВАНД.
15:9 Ва подшоҳ ба ӯ гуфт: «Ба саломатӣ бирав». Вай бархоста, ба сӯи он равона шуд
Хеброн.
15:10 Аммо Абшолӯм ҷосусонро ба тамоми сибтҳои Исроил фиристода, гуфт:
чун садои карнайро бишнавед, бигӯед: «Абшолӯм».
дар Ҳебрӯн подшоҳӣ мекунад.
15:11 Ва бо Абшолӯм дусад нафар аз Ерусалим берун рафтанд
даъват; ва онҳо бо соддагии худ мерафтанд ва ҳеҷ чизро намедонистанд.
15:12 Ва Абшолӯм Аҳитӯфали Ҷилӯнӣ, мушовири Довудро аз
шаҳри худ, ҳатто аз Ҷилӯ, дар ҳоле ки ӯ қурбониҳо меовард. Ва
тавтиъа сахт буд; зеро одамон пай дар пай меафзояд
Абсалом.
15:13 Ва қосид назди Довуд омада, гуфт: «Дилҳои мардуми
Исроил пас аз Абшолӯм аст.
15:14 Ва Довуд ба ҳамаи навкаронаш, ки бо ӯ дар Ерусалим буданд, гуфт:
Бархез ва бигрезем; зеро ки мо дигар аз Абшолӯм раҳо нахоҳем шуд;
ба зудӣ биравед, то ки ногаҳон ба мо бирасад ва бар мо бадӣ наоварад,
ва шаҳрро бо дами шамшер бизанед.
15:15 Ва навкарони подшоҳ ба подшоҳ гуфтанд: «Инак, бандагони ту
омодаам, ки ҳар кореро, ки оғоям подшоҳ таъин кунад, иҷро кунад.
15:16 Ва подшоҳ берун рафт, ва тамоми аҳли байташ аз паи ӯ. Ва подшоҳ
барои нигоҳдории хона даҳ занро, ки каниз буданд, гузоштанд.
15:17 Ва подшоҳ ва тамоми мардум аз ақиби ӯ берун омада, дар як
ҷойе, ки дур буд.
15:18 Ва ҳамаи навкаронаш аз паҳлӯи ӯ мегузаштанд; ва тамоми каритиён, ва
тамоми пелетиён ва тамоми ҷитиён, шашсад нафар, ки омада буданд
пас аз ӯ аз Ҷат, аз пеши подшоҳ гузаштанд.
15:19 Подшоҳ ба Иттаи ҷитӣ гуфт: «Чаро ту низ бо
мо? ба макони худ баргард ва назди подшоҳ бимон, зеро ки ту а
бегона, инчунин бадарға.
15:20 Дар ҳоле ки ту дирӯз омадаӣ, оё ман имрӯз туро водор кунам,
бо мо? Чун меравам, ба ҳар ҷое ки мехоҳам, баргард ва худатро баргардон».
бародарон: марҳамат ва ростӣ бо шумо бод.
15:21 Ва Иттай ба подшоҳ ҷавоб дода, гуфт: «Барои ҳаёти Худованд, ва мисли ман
оғо подшоҳ зинда аст, албатта оғоям подшоҳ дар куҷо хоҳад буд,
хоҳ дар мамот ва хоҳ зинда, бандаи Ту дар он ҷо хоҳад буд.
15:22 Ва Довуд ба Иттай гуфт: «Бирав ва аз он убур кун». Ва Иттаи ҷитӣ гузашт
ва тамоми одамонаш ва ҳамаи хурдсолони бо ӯ буданд.
15:23 Ва тамоми кишвар бо овози баланд гиря карданд, ва тамоми мардум гузашт
Худи подшоҳ низ аз дарёи Қидрӯн ва тамоми
одамон ба суи рохи биёбон мегузаштанд.
15:24 Ва инак Содӯқ ва тамоми левизодагон бо ӯ буданд, ки сандуқи
аҳди Худо ва сандуқи Худоро гузоштанд; ва Абьётор рафт
то даме ки тамоми мардум аз шаҳр берун рафтанд.
15:25 Ва подшоҳ ба Содӯқ гуфт: «Санди Худоро ба шаҳр баргардон.
агар дар назари Худованд илтифот пайдо кунам, Ӯ маро боз хоҳад овард,
ва ҳам онро ва ҳам манзили ӯро ба ман нишон деҳ:
15:26 Аммо агар вай чунин гӯяд: "Туро дӯст намедорам"; инак, ман инак, бигзоред
ончунон ки дар назари ӯ писанд ояд, бо ман рафтор кунад.
15:27 Подшоҳ ба Содӯқи коҳин низ гуфт: «Оё ту бино нестӣ? бозгашт
ба шаҳр ба саломатӣ, ва ду писарат бо ту, писарат Аҳимаас ва
Йӯнотон ибни Абьётор.
15:28 Инак, ман дар дашти биёбон хоҳам монд, то даме ки хабар расад
аз шумо барои тасдик кардани ман.
15:29 Ва Содӯқ ва Абьётор сандуқи Худоро боз ба Ерусалим бурданд.
ва дар он ҷо монданд.
15:30 Ва Довуд аз болои кӯҳи Зайтун баромад, ва ҳангоми баромаданаш гирист.
ва сарашро пушонда, пойлуч рафт, ва тамоми мардум
бо Ӯ буд, ҳар кас сари худро мепӯшонд, ва онҳо мисли гирякунон боло рафтанд
боло рафтанд.
15:31 Ва касе ба Довуд хабар дода, гуфт: «Аҳитӯфал дар миёни қасди онҳост».
Абсалом. Ва Довуд гуфт: «Худовандо!
Аҳитӯфал ба беақлӣ.
15:32 Ва ҳангоме ки Довуд ба қуллаи кӯҳ расид,
Дар он ҷое ки ӯ Худоро парастиш мекард, инак, Ҳушаи Архитӣ ба пешвози ӯ омад
бо куртааш дарида, замин бар сараш;
15:33 Довуд ба ӯ гуфт: «Агар ту бо ман бигзарӣ, ҷабрдида хоҳӣ буд.
бар ман бор кунед:
15:34 Аммо агар ба шаҳр баргардӣ, ва ба Абшолӯм гӯӣ, ки ман туи ту хоҳам буд.
хизматгор, эй подшоҳ; чунон ки то ҳол хизматгори падарат будам, ҳамон тавр хоҳам буд
алҳол бандаи худ бош; он гоҳ аз барои ман маслиҳати худро мағлуб намо».
Аҳитофел.
15:35 Ва коҳинон Содӯқ ва Абьётор дар он ҷо бо ту нестӣ?
Бинобар ин он хоҳад буд, ки ҳар он чиро, ки аз дарун бишнавӣ
ба хонаи подшоҳ, ту онро ба Содӯқ ва Абьётори коҳинон бигӯй.
15:36 Инак, дар он ҷо ду писари худ, писари Аҳимаас Содӯқро доранд,
ва писари Йӯнотон Абьётор; ва ҳар яке ба воситаи онҳо назди Ман бифиристед
чизе, ки шумо мешунавед.
15:37 Ва дӯсти Ҳушай Довуд ба шаҳр омад, ва Абшолӯм ба шаҳр омад
Ерусалим.