2 Самуил 13:1 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Абшолӯм ибни Довуд ярмарка дошт хоҳар, ки Тамар ном дошт; ва Амнӯн ибни Довуд вайро дӯст медошт. 13:2 Ва Амнӯн чунон ғамгин шуд, ки барои хоҳараш Томор бемор шуд; барои вай бокира буд; ва Амнӯн фикр мекард, ки ба вай коре кунад. 13:3 Аммо Амнӯн як дӯсте дошт, ки номаш Юнодоб, ибни Шимъа буд Бародари Довуд: ва Йӯнодоб марди хеле маккор буд. 13:4 Ва ӯ ба ӯ гуфт: «Чаро ту, ки писари подшоҳ ҳастӣ, аз рӯз такя мекунӣ? то руз? ба ман намегӯӣ? Ва Амнӯн ба ӯ гуфт: «Ман Томорро дӯст медорам, эй ман». хоҳари Абшолӯм. 13:5 Ва Йӯнодоб ба ӯ гуфт: «Туро бар бистари худ бихох ва худро бисоз бемор; ва ҳангоме ки падарат ба дидани ту меояд, ба ӯ бигӯ: бигзор хоҳарам Тамар биёяд ва ба ман гӯшт бидеҳ ва гӯштро дар ман бипӯшонад то ки онро бубинам ва аз дасти вай бихӯрам. 13:6 Ва Амнӯн дароз кашид ва худро бемор кард, ва ҳангоме ки подшоҳ омад Ӯро бубин, — гуфт Амнӯн ба подшоҳ: «Аз ту илтимос, бигзор хоҳари ман Томор бошад». омада, дар пеши назари ман як-ду кулча тайёр кун, то ки аз вай бихӯрам». даст. 13:7 Ва Довуд ба хонаи Томор фиристода, гуфт: «Акнун назди бародари худ Амнӯн бирав». хона кунед ва ба ӯ гӯшт бипӯшонед. 13:8 Ва Томор ба хонаи бародараш Амнӯн рафт; ва у гузошта шуд. Ва вай орд гирифта, хамир кард ва дар назари ӯ кулча кард ва кард тортҳоро пухтан. 13:9 Ва кӯзаро гирифта, пеши Ӯ рехт; вале у рад кард бихӯред. Ва Амнӯн гуфт: «Ҳамаи одамонро аз ман берун кунед». Ва онҳо ҳар дафъа берун мерафтанд одам аз у. 13:10 Ва Амнӯн ба Томор гуфт: «Гӯштро ба ҳуҷра биёр, то ман аз дасти худ бихӯр. Ва Томор кулчаҳои тайёркардаашро гирифт, ва онҳоро ба ҳуҷраи назди бародараш Амнӯн овард. 13:11 Ва ҳангоме ки вай онҳоро барои хӯрдан назди Ӯ овард, вай вайро гирифт ва ба вай гуфт: «Эй хоҳарам, биё, бо ман бихобе». 13:12 Ва вай ба вай ҷавоб дод: «Не, бародарам, маро маҷбур накун; барои чунин нест бояд дар Исроил коре кард: ин аблаҳиро накун. 13:13 Ва ман, расвоии худро ба куҷо равам? ва дар бораи ту бошад мисли яке аз аблаҳони Исроил бошед. «Пас, аз ту илтимос мекунам, ки ба ӯ сухан гӯй». подшоҳ; зеро ки вай маро аз ту дареғ намедорад. 13:14 Аммо ӯ ба овози вай гӯш надод, балки қавитар аз он буд вай маҷбур кард ва бо ӯ хобид. 13:15 Ва Амнӯн аз вай бағоят нафрат кард; то ки нафрате, ки бо он нафрат дошт вай бузургтар аз муҳаббате буд, ки ӯро дӯст медошт. Ва Амнӯн гуфт ба вай: «Бархез, бирав». 13:16 Ва вай ба ӯ гуфт: «Ҳеҷ сабаб нест: ин бадӣ дар фиристодани ман нест». бузургтар аз он чи ту ба ман кардӣ. Аммо ӯ намехост ба вай гӯш диҳед. 13:17 Он гоҳ ӯ ғуломи худро, ки ба ӯ хизмат мекард, даъват карда, гуфт: «Ҳоло бигузор». ин занро аз пеши ман берун кун ва дарро аз паси ӯ кӯфт. 13:18 Ва дар бар вай ҷомаи гуногунранг дошт, зеро ки бо чунин ҷомаҳо духтарони подшоҳ бокира буданд. Баъд хизматгораш берун овард ва дарро аз пасаш маҳкам кард. 13:19 Ва Томор бар сари вай хокистар гузошт, ва ҷомаи худро аз рангҳои гуногун дарид ки бар вай буд ва дасташро бар сараш гузошта, гиря мекард. 13:20 Ва бародараш Абшолӯм ба вай гуфт: «Оё бародарат Амнӯн ҳамроҳ буд». ту? Аммо акнун, хоҳари ман, хомӯш бош; вай бародари туст; эътибор надиҳед ин чиз. Ҳамин тавр, Томар дар хонаи бародараш Абшолӯм хароб монд. 13:21 Аммо вақте ки подшоҳ Довуд ҳамаи ин чизҳоро шунид, хеле хашмгин шуд. 13:22 Ва Абшолӯм ба бародараш Амнӯн на некӣ гуфт, на бад; зеро Абшолӯм аз Амнӯн нафрат дошт, зеро ки хоҳараш Томорро маҷбур карда буд. 13:23 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз ду соли пурра, Абшолӯм гӯсфандтарош дошт Дар Баалҳасур, ки дар канори Эфроим аст; ва Абшолӯм ҳамаро даъват кард писарони подшоҳ. 13:24 Ва Абшолӯм назди подшоҳ омада, гуфт: «Инак, бандаи ту гӯсфандтарошӣ; Бигзор подшоҳ ва навкаронаш бо ҳамроҳӣ бираванд бандаи ту. Подшоҳон 13:25 Ва подшоҳ ба Абшолӯм гуфт: «Не, писарам, акнун на ҳамаамон биравем, мабодо Мо дар назди ту вазифадорем. Ва ӯро фишор дод, вале ӯ намеравад, балки баракат дод. 13:26 Ва Абшолӯм гуфт: «Агар не, бигзор бародарам Амнӯн бо мо биравад». Подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чаро ӯ бо ту биравад? 13:27 Аммо Абшолӯм ӯро маҷбур кард, ки Амнӯн ва тамоми писарони подшоҳро иҷозат диҳад. бо ӯ. 13:28 Ва Абшолӯм ба хизматгорони худ амр фармуда, гуфта буд: «Ҳоло қайд кунед, ки Амнӯн дил аз шароб шод мешавад, ва ҳангоме ки ба шумо мегӯям: Амнӯнро бизанед; баъд ӯро бикушед, натарсед: магар ба шумо амр накардаам? далер бошед ва бошед диловар. 13:29 Ва навкарони Абшолӯм ба Амнӯн ончунон ки Абшолӯм фармуда буд, карданд. Ва ҳамаи писарони подшоҳ бархостанд, ва ҳар кас ӯро бар хачири худ бархостанд, ва гурехт. 13:30 Ва ҳангоме ки онҳо дар роҳ буданд, мужда расид Довуд гуфт: «Абшолӯм ҳамаи писарони подшоҳро куштааст, ва нест». яке аз онхо рафт. 13:31 Подшоҳ бархоста, либоси худро дарронд ва бар замин хобид; ва тамоми хизматгоронаш бо либосашон даррода истода буданд. 13:32 Ва Йӯнодоб ибни Шимъо, бародари Довуд, дар ҷавоб гуфт: «Бигзор оғои ман гумон накунед, ки онҳо ҳамаи ҷавонони подшоҳро куштаанд писарон; зеро ки танҳо Амнӯн мурдааст, зеро ки ин бо таъини Абшолӯм аст аз рузе, ки хохараш Тамарро мачбур кард, муайян карда шудааст. 13:33 Пас, бигзор оғоям подшоҳ ин чизро ба дилаш қабул накунад гумон кунед, ки ҳамаи писарони подшоҳ мурдаанд, зеро ки танҳо Амнӯн мурдааст. 13:34 Аммо Абшолӯм гурехт. Ва ҷавоне, ки соатдор буд, соаташро боло бардошт Чашмҳо ва назар андохтанд, ва инак, мардуми бисьёре аз роҳ меомаданд тарафи теппа дар паси у. 13:35 Ва Йӯнодоб ба подшоҳ гуфт: «Инак, писарони подшоҳ меоянд; мисли ту гуфт хизматгор, ҳамин тавр аст. 13:36 Ва ҳангоме ки ӯ суханашро ба охир расонд, чунин воқеъ шуд: инак, писарони подшоҳ омада, овози худро баланд карда, гиря карданд; ва Подшоҳ ва тамоми навкаронаш сахт гиря карданд. 13:37 Аммо Абшолӯм гурехта, назди Талмай ибни Аммиҳуд, подшоҳи Гешур. Ва Довуд ҳар рӯз барои писараш мотам мегирифт. 13:38 Ва Абшолӯм гурехт ва ба Ҷашӯр рафт, ва дар он ҷо се сол монд. 13:39 Ва ҷони подшоҳ Довуд мехост, ки назди Абшолӯм биравад, зеро ки ӯ дар бораи Амнӯн, ки мурда буд, тасаллӣ дод.