2 Самуил
13:1 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Абшолӯм ибни Довуд ярмарка дошт
хоҳар, ки Тамар ном дошт; ва Амнӯн ибни Довуд вайро дӯст медошт.
13:2 Ва Амнӯн чунон ғамгин шуд, ки барои хоҳараш Томор бемор шуд; барои вай
бокира буд; ва Амнӯн фикр мекард, ки ба вай коре кунад.
13:3 Аммо Амнӯн як дӯсте дошт, ки номаш Юнодоб, ибни Шимъа буд
Бародари Довуд: ва Йӯнодоб марди хеле маккор буд.
13:4 Ва ӯ ба ӯ гуфт: «Чаро ту, ки писари подшоҳ ҳастӣ, аз рӯз такя мекунӣ?
то руз? ба ман намегӯӣ? Ва Амнӯн ба ӯ гуфт: «Ман Томорро дӯст медорам, эй ман».
хоҳари Абшолӯм.
13:5 Ва Йӯнодоб ба ӯ гуфт: «Туро бар бистари худ бихох ва худро бисоз
бемор; ва ҳангоме ки падарат ба дидани ту меояд, ба ӯ бигӯ:
бигзор хоҳарам Тамар биёяд ва ба ман гӯшт бидеҳ ва гӯштро дар ман бипӯшонад
то ки онро бубинам ва аз дасти вай бихӯрам.
13:6 Ва Амнӯн дароз кашид ва худро бемор кард, ва ҳангоме ки подшоҳ омад
Ӯро бубин, — гуфт Амнӯн ба подшоҳ: «Аз ту илтимос, бигзор хоҳари ман Томор бошад».
омада, дар пеши назари ман як-ду кулча тайёр кун, то ки аз вай бихӯрам».
даст.
13:7 Ва Довуд ба хонаи Томор фиристода, гуфт: «Акнун назди бародари худ Амнӯн бирав».
хона кунед ва ба ӯ гӯшт бипӯшонед.
13:8 Ва Томор ба хонаи бародараш Амнӯн рафт; ва у гузошта шуд. Ва
вай орд гирифта, хамир кард ва дар назари ӯ кулча кард ва кард
тортҳоро пухтан.
13:9 Ва кӯзаро гирифта, пеши Ӯ рехт; вале у рад кард
бихӯред. Ва Амнӯн гуфт: «Ҳамаи одамонро аз ман берун кунед». Ва онҳо ҳар дафъа берун мерафтанд
одам аз у.
13:10 Ва Амнӯн ба Томор гуфт: «Гӯштро ба ҳуҷра биёр, то ман
аз дасти худ бихӯр. Ва Томор кулчаҳои тайёркардаашро гирифт, ва
онҳоро ба ҳуҷраи назди бародараш Амнӯн овард.
13:11 Ва ҳангоме ки вай онҳоро барои хӯрдан назди Ӯ овард, вай вайро гирифт ва
ба вай гуфт: «Эй хоҳарам, биё, бо ман бихобе».
13:12 Ва вай ба вай ҷавоб дод: «Не, бародарам, маро маҷбур накун; барои чунин нест
бояд дар Исроил коре кард: ин аблаҳиро накун.
13:13 Ва ман, расвоии худро ба куҷо равам? ва дар бораи ту бошад
мисли яке аз аблаҳони Исроил бошед. «Пас, аз ту илтимос мекунам, ки ба ӯ сухан гӯй».
подшоҳ; зеро ки вай маро аз ту дареғ намедорад.
13:14 Аммо ӯ ба овози вай гӯш надод, балки қавитар аз он буд
вай маҷбур кард ва бо ӯ хобид.
13:15 Ва Амнӯн аз вай бағоят нафрат кард; то ки нафрате, ки бо он нафрат дошт
вай бузургтар аз муҳаббате буд, ки ӯро дӯст медошт. Ва Амнӯн гуфт
ба вай: «Бархез, бирав».
13:16 Ва вай ба ӯ гуфт: «Ҳеҷ сабаб нест: ин бадӣ дар фиристодани ман нест».
бузургтар аз он чи ту ба ман кардӣ. Аммо ӯ намехост
ба вай гӯш диҳед.
13:17 Он гоҳ ӯ ғуломи худро, ки ба ӯ хизмат мекард, даъват карда, гуфт: «Ҳоло бигузор».
ин занро аз пеши ман берун кун ва дарро аз паси ӯ кӯфт.
13:18 Ва дар бар вай ҷомаи гуногунранг дошт, зеро ки бо чунин ҷомаҳо
духтарони подшоҳ бокира буданд. Баъд хизматгораш
берун овард ва дарро аз пасаш маҳкам кард.
13:19 Ва Томор бар сари вай хокистар гузошт, ва ҷомаи худро аз рангҳои гуногун дарид
ки бар вай буд ва дасташро бар сараш гузошта, гиря мекард.
13:20 Ва бародараш Абшолӯм ба вай гуфт: «Оё бародарат Амнӯн ҳамроҳ буд».
ту? Аммо акнун, хоҳари ман, хомӯш бош; вай бародари туст; эътибор надиҳед
ин чиз. Ҳамин тавр, Томар дар хонаи бародараш Абшолӯм хароб монд.
13:21 Аммо вақте ки подшоҳ Довуд ҳамаи ин чизҳоро шунид, хеле хашмгин шуд.
13:22 Ва Абшолӯм ба бародараш Амнӯн на некӣ гуфт, на бад; зеро
Абшолӯм аз Амнӯн нафрат дошт, зеро ки хоҳараш Томорро маҷбур карда буд.
13:23 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз ду соли пурра, Абшолӯм гӯсфандтарош дошт
Дар Баалҳасур, ки дар канори Эфроим аст; ва Абшолӯм ҳамаро даъват кард
писарони подшоҳ.
13:24 Ва Абшолӯм назди подшоҳ омада, гуфт: «Инак, бандаи ту
гӯсфандтарошӣ; Бигзор подшоҳ ва навкаронаш бо ҳамроҳӣ бираванд
бандаи ту.
Подшоҳон 13:25 Ва подшоҳ ба Абшолӯм гуфт: «Не, писарам, акнун на ҳамаамон биравем, мабодо
Мо дар назди ту вазифадорем. Ва ӯро фишор дод, вале ӯ намеравад,
балки баракат дод.
13:26 Ва Абшолӯм гуфт: «Агар не, бигзор бародарам Амнӯн бо мо биравад».
Подшоҳ ба ӯ гуфт: «Чаро ӯ бо ту биравад?
13:27 Аммо Абшолӯм ӯро маҷбур кард, ки Амнӯн ва тамоми писарони подшоҳро иҷозат диҳад.
бо ӯ.
13:28 Ва Абшолӯм ба хизматгорони худ амр фармуда, гуфта буд: «Ҳоло қайд кунед, ки Амнӯн
дил аз шароб шод мешавад, ва ҳангоме ки ба шумо мегӯям: Амнӯнро бизанед; баъд
ӯро бикушед, натарсед: магар ба шумо амр накардаам? далер бошед ва бошед
диловар.
13:29 Ва навкарони Абшолӯм ба Амнӯн ончунон ки Абшолӯм фармуда буд, карданд.
Ва ҳамаи писарони подшоҳ бархостанд, ва ҳар кас ӯро бар хачири худ бархостанд,
ва гурехт.
13:30 Ва ҳангоме ки онҳо дар роҳ буданд, мужда расид
Довуд гуфт: «Абшолӯм ҳамаи писарони подшоҳро куштааст, ва нест».
яке аз онхо рафт.
13:31 Подшоҳ бархоста, либоси худро дарронд ва бар замин хобид; ва
тамоми хизматгоронаш бо либосашон даррода истода буданд.
13:32 Ва Йӯнодоб ибни Шимъо, бародари Довуд, дар ҷавоб гуфт: «Бигзор
оғои ман гумон накунед, ки онҳо ҳамаи ҷавонони подшоҳро куштаанд
писарон; зеро ки танҳо Амнӯн мурдааст, зеро ки ин бо таъини Абшолӯм аст
аз рузе, ки хохараш Тамарро мачбур кард, муайян карда шудааст.
13:33 Пас, бигзор оғоям подшоҳ ин чизро ба дилаш қабул накунад
гумон кунед, ки ҳамаи писарони подшоҳ мурдаанд, зеро ки танҳо Амнӯн мурдааст.
13:34 Аммо Абшолӯм гурехт. Ва ҷавоне, ки соатдор буд, соаташро боло бардошт
Чашмҳо ва назар андохтанд, ва инак, мардуми бисьёре аз роҳ меомаданд
тарафи теппа дар паси у.
13:35 Ва Йӯнодоб ба подшоҳ гуфт: «Инак, писарони подшоҳ меоянд; мисли ту
гуфт хизматгор, ҳамин тавр аст.
13:36 Ва ҳангоме ки ӯ суханашро ба охир расонд, чунин воқеъ шуд:
инак, писарони подшоҳ омада, овози худро баланд карда, гиря карданд; ва
Подшоҳ ва тамоми навкаронаш сахт гиря карданд.
13:37 Аммо Абшолӯм гурехта, назди Талмай ибни Аммиҳуд, подшоҳи
Гешур. Ва Довуд ҳар рӯз барои писараш мотам мегирифт.
13:38 Ва Абшолӯм гурехт ва ба Ҷашӯр рафт, ва дар он ҷо се сол монд.
13:39 Ва ҷони подшоҳ Довуд мехост, ки назди Абшолӯм биравад, зеро ки ӯ
дар бораи Амнӯн, ки мурда буд, тасаллӣ дод.