2 Самуил
6:1 Боз Довуд ҳамаи баргузидагон аз Исроил, сӣ нафарро ҷамъ овард
ҳазор.
6:2 Ва Довуд бархоста, бо тамоми қавме ки бо ӯ буданд, равона шуд
Баал аз Яҳудо, то ки сандуқи Худоро, ки номаш аст, аз он ҷо барорад
ки бо номи Худованди лашкарҳо, ки дар байни онҳо сокин аст, хонда шудааст
карубиён.
6:3 Ва онҳо сандуқи Худоро бар аробаи нав гузоштанд ва аз он берун оварданд
хонадони Абинадоб, ки дар Ҷибъо буд, ва Уззо ва Аҳиё, писарони онҳо
Абинадаб, аробаи навро каш.
6:4 Ва онро аз хонаи Абинадоб, ки дар Ҷибъа буд, бурданд.
ҳамроҳи сандуқи Худо, ва Аҳиё пешопеши сандуқ рафт.
6:5 Ва Довуд ва тамоми хонадони Исроил ба ҳузури Худованд бар ҳама бозӣ карданд
тарзи асбобҳои аз чӯби арча сохташуда, ҳатто дар арфа ва ғайра
Забурҳо, ва бар тембрҳо, ва барҳо ва санҷҳо.
6:6 Ва ҳангоме ки онҳо ба хирмангоҳи Нохон омаданд, Уззо дасти худро дароз кард.
ба сандуқи Худо рафта, онро гирифт; зеро ки барзаговхо онро чунбонданд.
6:7 Ва хашми Худованд бар Уззо аланга зад; ва Худо ӯро зад
он ҷо барои хатои худ; ва дар он ҷо назди сандуқи Худо мурд.
6:8 Ва Довуд ба хашм омад, зеро ки Худованд бар Уззо рахна карда буд.
ва он ҷоро то имрӯз Перезузо номид.
6:9 Ва Довуд он рӯз аз Худованд тарсид, ва гуфт: «Кишти чӣ гуна хоҳад буд».
аз Худованд назди ман меояд?
6:10 Пас, Довуд намехост, ки сандуқи Худовандро барои ӯ ба шаҳр бардорад
Довуд, вале Довуд онро ба хонаи Убидӯдом бурд
Гиттит.
6:11 Ва сандуқи Худованд дар хонаи Обиддоми Ҷиттӣ боқӣ монд
се моҳ, ва Худованд Ӯбидӯмро ва тамоми аҳли байташ баракат дод.
6:12 Ва ба подшоҳ Довуд хабар дода шуда, гуфт: «Худованд хонаи онҳоро баракат додааст».
Обиддом ва ҳар он чи ба ӯ тааллуқ дорад, ба хотири сандуқи Худо.
Ва Довуд рафта, сандуқи Худоро аз хонаи Обидӯдом баровард
бо шодӣ ба шаҳри Довуд.
6:13 Ва ин тавр шуд, ки ҳангоме ки бардорандагони сандуқи Худованд шаш нафар рафтанд
кадам зада, барзагову фарбеххоро курбон кард.
6:14 Ва Довуд бо тамоми қувваи худ ба ҳузури Худованд рақс мекард; ва Довуд буд
бо эфоди катон камарбанд.
6:15 Ва Довуд ва тамоми хонадони Исроил сандуқи Худовандро бо онҳо бардоштанд
доду фарьёд ва бо садои карнай.
6:16 Ва ҳангоме ки сандуқи Худованд ба шаҳри Довуд омад, Микал Шоул
духтараш аз тиреза нигарист ва шоҳ Довудро дид, ки ҷаҳида ва рақс мекунад
ба ҳузури Худованд; ва дар дили худ аз ӯ нафрат дошт.
6:17 Ва онҳо сандуқи Худовандро оварданд, ва онро дар ҷои худ гузоштанд
Дар миёни хаймаи муқаддас, ки Довуд барои он бино карда буд, ва Довуд қурбонӣ кард
қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ ба ҳузури Худованд.
6:18 Ва ҳангоме ки Довуд қурбонии сӯхтаниро ба анҷом расонд ва
қурбониҳои осоиштагӣ оварда, мардумро ба исми Худованди лашкарҳо баракат дод.
6:19 Ва Ӯ дар байни тамоми қавм, ҳатто дар байни тамоми мардуми
Исроил, инчунин ба занон, мисли мардон, ба ҳар кас як кулча нон, ва а
пораи гӯшти хуб ва як шароби май. Ҳамин тавр, тамоми мардум рафтанд
хар кас ба хонаи худ.
6:20 Ва Довуд баргашт, то хонадони худро баракат диҳад. Ва Микал духтари
Шоул ба пешвози Довуд баромада, гуфт: «Чӣ қадар ҷалоле буд подшоҳи он
Исроил имрӯз, ки имрӯз худро дар пеши назари канизон пӯшонд
аз бандагони худ, чунон ки яке аз одамони бехирад бешармона фош мекунад
худаш!
6:21 Ва Довуд ба Микал гуфт: «Ин ба ҳузури Худованд буд, ки маро баргузид».
пеши падарат ва пеши тамоми хонадони ӯ маро сардор таъин кунад
қавми Худованд, бар Исроил; бинобар ин ман дар пеши Худо бозӣ хоҳам кард
ХУДОВАНД.
6:22 Ва ман боз ҳам зишттар аз ин хоҳам буд, ва дар худам поймол хоҳам шуд
ва аз канизон, ки дар бораи онҳо гуфтаӣ, аз онҳо хоҳанд буд
Маро эҳтиром мекунанд.
6:23 Бинобар ин Микал духтари Шоул то рӯзи таваллудаш фарзанд надошт
марг.