2 Самуил
3:1 Дар байни хонадони Шоул ва хонадони Довуд ҷанги тӯлонӣ буд.
вале Довуд торафт қавитар мегашт, ва хонадони Шоул мумӣ мешуд
заифтар ва заифтар.
3:2 Ва барои Довуд писарон дар Ҳебрӯн таваллуд шуданд, ва нахустзодаи ӯ Амнӯн буд
Аҳиноам изреъилӣ;
3:3 Ва дуюмаш, Килеоб, аз Абиҷайл, зани Ноболи кармелӣ; ва
сеюм, Абшолӯм ибни Мако, духтари Талмай, подшоҳи он
Гешур;
3:4 Ва чорум, Адониё ибни Ҳаҷҷит; ва панҷум — Шафатьё
писари Абитол;
3:5 Ва шашум, Итреам, аз ҷониби зани Эгло Довуд. Инҳо аз Довуд таваллуд шудаанд
дар Хеброн.
3:6 Ва ин воқеъ шуд, дар ҳоле ки ҷанг байни хонадони Шоул ва
хонадони Довуд, ки Абнир худро барои хонадони онҳо қавӣ гардонд
Шоул.
3:7 Ва Шоул суррияе дошт, ки номаш Ризфо, духтари Оё буд.
ва Ишбӯшет ба Абнир гуфт: «Барои чӣ ту назди ман даромадӣ».
канизи падар?
3:8 Ва Абнир аз суханони Ишбӯшет бағоят хашмгин шуда, гуфт: «Оё ман ҳастам?
сари саг, ки имрӯз бар зидди Яҳудо ба хона эҳсон мекунад
Падари ту Шоулро ба бародаронаш ва ба дӯстони худ додааст, вале на
туро ба дасти Довуд супурд, ки имрӯз ба ман супориш медиҳӣ
айби ин зан аст?
3:9 Ҳамчунин Худо ба Абнир, ва бештар аз он, ба истиснои он ки Худованд қасам хӯрдааст
«Эй Довуд, ман бо ӯ ҳамин тавр мекунам;
3:10 Барои тарҷума кардани салтанат аз хонаи Шоул ва барпо кардани он
тахти Довуд бар Исроил ва бар Яҳудо, аз Дон то Беэр-Шобаъ.
3:11 Ва ӯ натавонист ба Абнир чизе ҷавоб диҳад, зеро аз ӯ метарсид.
3:12 Ва Абнир аз номи ӯ назди Довуд қосидон фиристода, гуфт:
замин? «Бо ман аҳд баста, ва инак, дасти Ман хоҳад буд».
бо ту бош, то тамоми Исроилро назди ту биёрад.
3:13 Ва гуфт: «Хуб; Ман бо ту аҳд хоҳам кард, аммо як чизро дорам
аз ту талаб кун, яъне: чеҳраи маро нахоҳӣ дид, магар ту аввал
духтари Микал Шоулро биёр, вақте ки барои дидани рӯи ман меоӣ.
3:14 Ва Довуд қосидон назди Ишбӯшет писари Шоул фиристода, гуфт: «Маро раҳо кун».
зани ман Михал, ки ман бо ман барои сад пусти сунъии
Филиштиён.
3:15 Ва Ишбӯшет фиристода, ӯро аз шавҳараш, ҳатто аз Фалтиил гирифт
писари Лаиш.
3:16 Ва шавҳараш ҳамроҳи вай гирякунон аз пушти вай сӯи Баҳурим рафт. Баъд
Абнир ба ӯ гуфт: «Бирав, баргард». Ва ӯ баргашт.
3:17 Ва Абнир бо пирони Исроил гуфтугӯ карда, гуфт: «Шумо ҷустуҷӯ кардаед».
зеро ки Довуд дар гузашта бар шумо подшоҳ буд;
3:18 Пас, акнун ин корро кунед, зеро ки Худованд дар бораи Довуд сухан ронда, гуфтааст: "Ба даст"
аз бандаи Худ Довуд қавми Худ Исроилро аз дасти онҳо наҷот хоҳам дод
Фалиштиён ва аз дасти ҳамаи душманонашон.
3:19 Ва Абнир низ ба гӯши Биньёмин сухан гуфт, ва Абнир низ ба назди онҳо рафт
дар Ҳебрӯн ба гӯши Довуд ҳар он чи ба назари Исроил писанд омад, бигӯед, ва
ки ба тамоми хонадони Биньёмин хуш омад.
3:20 Ва Абнир ва бист нафар бо ӯ назди Довуд ба Ҳебрӯн омад. Ва Довуд
Абнир ва одамонеро, ки бо ӯ буданд, зиёфат дод.
3:21 Ва Абнир ба Довуд гуфт: «Ман бархоста, меравам ва ҳамаро ҷамъ хоҳам кард».
Исроил ба оғоям подшоҳ, то ки бо ту паймон банданд, ва
то бар он чи дилат мехоҳад, подшоҳӣ кунӣ. Ва Довуд
Абнирро фиристод; ва ӯ оромона рафт.
3:22 Ва инак, навкарони Довуд ва Юоб аз таъқиби лашкар омаданд,
ва бо онҳо ғанимати бузурге оварданд, аммо Абнир бо Довуд дар он ҷо набуд
Ҳеброн; зеро ки вайро гусел карда буд ва ба саломатй рафт.
3:23 Вақте ки Юоб ва тамоми лашкаре ки бо ӯ буданд, омаданд, ба Юоб гуфтанд:
«Абнир ибни Нир назди подшоҳ омад, ва ӯро фиристод».
дур шуд, ва ӯ ба саломатӣ рафт.
3:24 Ва Юоб назди подшоҳ омада, гуфт: «Чӣ кор кардаӣ? Инак, Абнир
назди ту омад; Чаро вайро ҷавоб додӣ, ва ӯ солим аст?
рафт?
3:25 Ту Абнир ибни Нерро мешиносӣ, ки вай барои фиреб додани ту омада,
баромадан ва даромадани худро бидонед, ва ҳар он чи мекунед, бидонед.
3:26 Ва Юоб аз назди Довуд берун омад, вай аз ақиби Абнир қосидон фиристод,
ки ӯро аз чоҳи Сиро баргардонд, аммо Довуд инро намедонист.
3:27 Ва ҳангоме ки Абнир ба Ҳебрӯн баргашт, Юоб ӯро дар назди дарвоза бурд.
ки бо вай оромона гап занад ва дар он чо зери кабургаи панчум занад, ки
барои хуни бародараш Асоил мурд.
3:28 Пас аз он, Довуд инро шунид, гуфт: «Ман ва подшоҳии ман ҳастем».
аз хуни Абнир ибни Ӯ то абад дар ҳузури Худованд бегуноҳ
Нер:
3:29 Бигзор он бар сари Юоб ва бар тамоми хонадони падараш бимонад; ва бигзоред
Аз хонадони Юоб касе, ки мушкиле дорад, ё ин ки он чизеро гум намекунад
махавӣ, ё он ки ба асо такя мекунад, ё он ки ба шамшер меафтад, ё
ки нон намерасад.
3:30 Ва Юоб ва бародараш Абишой Абнирро куштанд, зеро ки ӯ онҳоро кушта буд.
бародар Асоил дар Ҷибъӯн дар ҷанг.
3:31 Ва Довуд ба Юоб ва ба тамоми қавме ки бо ӯ буданд, гуфт: «Ренд».
либосҳои худро бигиред, ва камари камар бандед, ва ба ҳузури Абнир навҳа кунед. Ва
Худи шоҳ Довуд аз паи қабр рафт.
3:32 Ва Абнирро дар Ҳебрӯн дафн карданд, ва подшоҳ овози худро баланд карда,
дар сари қабри Абнир гирист; ва тамоми мардум гиря карданд.
Подшоҳон 3:33 Ва подшоҳ барои Абнир нола карда, гуфт: «Оё Абнир мисли аблаҳ мурд?
3:34 Дастҳои ту баста набуданд, ва пойҳои ту занҷирбанд набуданд, мисли одам
ба пеши одамони шарир меафтад, он қадар бадбахтӣ. Ва тамоми мардум гиря карданд
боз бар ӯ.
3:35 Ва ҳангоме ки тамоми мардум омаданд, то Довудро бихӯранд, то ҳанӯз хӯрок хӯрад
рӯз, Довуд қасам хӯрда, гуфт: «Худо бо ман чунин рафтор кунед, ва агар бичашам, боз ҳам зиёдтар».
нон, ё дигар, то ғуруби офтоб.
3:36 Ва тамоми мардум инро пай бурданд, ва ин ба онҳо писанд омад, чунон ки дар ҳар сурат
подшоҳ тамоми мардумро шод кард.
3:37 Зеро ки тамоми қавм ва тамоми Исроил дарк карданд, ки он рӯз аз он нест
подшоҳ барои куштани Абнир ибни Нир.
3:38 Ва подшоҳ ба навкарони худ гуфт: «Шумо намедонед, ки подшоҳе ҳаст
ва имрӯз дар Исроил одами бузурге афтод?
3:39 Ва ман имрӯз нотавон ҳастам, гарчанде ки подшоҳи тадҳиншуда; ва ин одамон писарони
Саруё бар ман сахт аст: Худованд ба бадкор мукофот хоҳад дод
аз рӯи бадӣ.