2 Самуил 2:1 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Довуд аз Худованд пурсида, гуфт: Оё ман ба ягон шаҳрҳои Яҳудо равам? Ва Худованд ба ӯ гуфт вай, боло рав. Ва Довуд гуфт: «Ба куҷо равам? Ва гуфт: «То». Хеброн. 2:2 Ва Довуд ва ду занаш Аҳнӯам низ ба он ҷо рафтанд Изреъилӣ ва зани Абиҷайли Ноболи кармелӣ. 2:3 Ва одамонашро, ки бо ӯ буданд, Довуд ба воя расонд, ҳар яке бо худ хонадон: ва дар шаҳрҳои Ҳебрӯн сокин буданд. 2:4 Ва мардони Яҳудо омаданд, ва дар он ҷо Довудро ба подшоҳӣ тадҳин карданд хонаи Яҳудо. Ва ба Довуд хабар дода, гуфтанд: «Ин одамон аз он ҷост». Ёбиш-Ҷилъод онҳо буданд, ки Шоулро дафн карданд. 2:5 Ва Довуд қосидон назди мардуми Ёбишҷилъод фиристода, гуфт: ба онҳо: «Муборак аст аз Худованд, ки ин эҳсонро ба онҳо зоҳир кардаед». оғои ту, ҳатто ба Шоул, ва ӯро дафн карданд. 2:6 Ва акнун Худованд ба шумо эҳсон ва ростиро нишон медиҳад, ва ман низ хоҳам кард Ин некиро ба шумо ҷазо диҳед, зеро ин корро кардаед. 2:7 Бинобар ин, бигзор дастҳои шумо қавӣ бошад, ва далер бошед, зеро оғои шумо Шоул мурдааст, ва хонадони Яҳудо низ маро тадҳин кардаанд подшоҳ бар онҳо. 2:8 Аммо Абнир ибни Нер, сардори лашкари Шоул, Ишбӯшетро гирифт писари Шоул буд ва ӯро назди Маҳанаим овард; 2:9 Ва ӯро бар Ҷилъод ва бар Ашӯриён ва бар Изреъил подшоҳ кард, ва бар Эфроим ва бар Биньёмин ва бар тамоми Исроил. 2:10 Писари Ишбӯшет Шоул, вақте ки подшоҳ шудан гирифт, чилсола буд Исроил, ва ду сол подшоҳӣ карданд. Аммо хонадони Яҳудо аз ақиби Довуд рафтанд. 2:11 Ва замоне ки Довуд дар Ҳебрӯн бар хонадони Яҳудо подшоҳ буд хафт солу шаш мох. 2:12 Ва Абнир ибни Нир, ва навкарони Ишбӯшет ибни Шоул аз Маҳанаим ба Ҷибъӯн рафт. 2:13 Ва Юоб ибни Саруё ва навкарони Довуд берун омада, дар назди ҳавзи Ҷибъӯн ҷамъ омаданд; як тарафи хавз ва тарафи дигар дар тарафи дигари хавз. 2:14 Ва Абнир ба Юоб гуфт: «Бигзор ҷавонон алҳол бархоста, пеши мо бозӣ кунанд». Ва Юоб гуфт: «Бигзор онҳо бархезанд». 2:15 Ва бархоста, аз рӯи шумораи дувоздаҳ аз Биньёмин, ки аз он ҷо гузаштанд аз они Ишбӯшет ибни Шоул ва дувоздаҳ аз навкарони ӯ Довуд. 2:16 Ва онҳо ҳар яке аз рафиқи худро дастгир карданд, ва шамшери худро андохт дар паҳлӯи ҳамтои худ; Пас, онҳо якҷоя афтоданд; Ҳелкатҳазсурим, ки дар Ҷибъӯн аст, ном дошт. 2:17 Ва он рӯз ҷанги сахте буд; ва Абнир латукӯб карда шуд, ва мардони Исроил, пеши навкарони Довуд. 2:18 Ва дар он ҷо се писари Саруё буданд: Юоб ва Абишой, ва Асоил: ва Асоил мисли ҷӯги ваҳшӣ сабук буд. 2:19 Ва Асоил Абнирро таъқиб кард; ва ҳангоми рафтан ба тарафи рост нагашт на ба тарафи чап аз паи Абнир. 2:20 Ва Абнир ба қафо нигоҳ карда, гуфт: «Осоил ҳастӣ? Ва у ҷавоб дод: ман. 2:21 Ва Абнир ба ӯ гуфт: «Туро ба тарафи рост ё чапат гардон, ва яке аз ҷавононро бигир ва зиреҳи ӯро бигир. Аммо Асоил аз паи ӯ рӯй нагардонд. 2:22 Ва Абнир боз ба Асоил гуфт: «Аз ақиби ман дур шав». Чаро туро ба замин бизанам? пас чӣ гуна ман бояд истодагарӣ кунам рӯи ман ба бародарат Юоб? 2:23 Бо вуҷуди ин ӯ рад карданро рад кард; бинобар ин, Абнир бо ақибмондаи найза ба зери қабурғаи панҷум зад, ки найза аз пас баромад ӯ; ва дар он ҷо афтода, дар ҳамон ҷо мурд Мегузаранд, ки ҳар кӣ ба ҷое омаданд, ки Асоил афтод ва мурд истод. 2:24 Юоб ва Абишой низ аз ақиби Абнир рафтанд; ва офтоб ғуруб кард онҳо ба теппаи Аммо, ки дар пеши роҳ дар пеши Ҷиё воқеъ аст, расиданд аз биёбони Ҷибъӯн. 2:25 Ва банӣ-Биньёмин аз паси Абнир ҷамъ шуданд, ва як лашкар шуд ва дар болои теппае истод. 2:26 Ва Абнир ба Юоб нидо карда, гуфт: «Оё шамшер то абад фурӯ хоҳад бурд? Оё намедонӣ, ки дар охират талхӣ хоҳад буд? чанд муддат Оё пеш аз он ки мардумро бигӯӣ, ки аз паи онҳо бозгарданд? бародарон? 2:27 Ва Юоб гуфт: «Ба ҳаёти Худо, агар сухане намегуфтӣ, пагохй мардум аз паи бародари худ баромада буданд. Юоб 2:28 Ва Юоб карнай навохт, ва тамоми мардум истода, онҳоро таъқиб карданд. баъд аз Исроил дигар на ҷангид ва на онҳо. 2:29 Ва Абнир ва одамонаш тамоми он шаб дар дашт сайр карданд, ва аз Урдун гузашта, аз тамоми Битрӯн гузашта, ба он ҷо расиданд Маҳанаим. Юоб 2:30 Ва Юоб аз ақиби Абнир баргашт, ва ҳамаро ҷамъ кард мардум якҷоя буданд, аз навкарони Довуд нуздаҳ нафар намерасид Асахел. 2:31 Аммо навкарони Довуд бар Биньёмин ва одамони Абнир зарба заданд, ба тавре ки сесаду шаст нафар одамон мурданд. 2:32 Ва Осоилро бардошта, дар қабри падараш дафн карданд, ки дар Байт-Лаҳм буд. Ва Юоб ва одамонаш тамоми шаб рафтанд, ва онҳо бегоҳирӯзӣ ба Ҳебрӯн омад.