2 Самуил
2:1 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Довуд аз Худованд пурсида, гуфт:
Оё ман ба ягон шаҳрҳои Яҳудо равам? Ва Худованд ба ӯ гуфт
вай, боло рав. Ва Довуд гуфт: «Ба куҷо равам? Ва гуфт: «То».
Хеброн.
2:2 Ва Довуд ва ду занаш Аҳнӯам низ ба он ҷо рафтанд
Изреъилӣ ва зани Абиҷайли Ноболи кармелӣ.
2:3 Ва одамонашро, ки бо ӯ буданд, Довуд ба воя расонд, ҳар яке бо худ
хонадон: ва дар шаҳрҳои Ҳебрӯн сокин буданд.
2:4 Ва мардони Яҳудо омаданд, ва дар он ҷо Довудро ба подшоҳӣ тадҳин карданд
хонаи Яҳудо. Ва ба Довуд хабар дода, гуфтанд: «Ин одамон аз он ҷост».
Ёбиш-Ҷилъод онҳо буданд, ки Шоулро дафн карданд.
2:5 Ва Довуд қосидон назди мардуми Ёбишҷилъод фиристода, гуфт:
ба онҳо: «Муборак аст аз Худованд, ки ин эҳсонро ба онҳо зоҳир кардаед».
оғои ту, ҳатто ба Шоул, ва ӯро дафн карданд.
2:6 Ва акнун Худованд ба шумо эҳсон ва ростиро нишон медиҳад, ва ман низ хоҳам кард
Ин некиро ба шумо ҷазо диҳед, зеро ин корро кардаед.
2:7 Бинобар ин, бигзор дастҳои шумо қавӣ бошад, ва далер бошед, зеро
оғои шумо Шоул мурдааст, ва хонадони Яҳудо низ маро тадҳин кардаанд
подшоҳ бар онҳо.
2:8 Аммо Абнир ибни Нер, сардори лашкари Шоул, Ишбӯшетро гирифт
писари Шоул буд ва ӯро назди Маҳанаим овард;
2:9 Ва ӯро бар Ҷилъод ва бар Ашӯриён ва бар Изреъил подшоҳ кард,
ва бар Эфроим ва бар Биньёмин ва бар тамоми Исроил.
2:10 Писари Ишбӯшет Шоул, вақте ки подшоҳ шудан гирифт, чилсола буд
Исроил, ва ду сол подшоҳӣ карданд. Аммо хонадони Яҳудо аз ақиби Довуд рафтанд.
2:11 Ва замоне ки Довуд дар Ҳебрӯн бар хонадони Яҳудо подшоҳ буд
хафт солу шаш мох.
2:12 Ва Абнир ибни Нир, ва навкарони Ишбӯшет ибни
Шоул аз Маҳанаим ба Ҷибъӯн рафт.
2:13 Ва Юоб ибни Саруё ва навкарони Довуд берун омада,
дар назди ҳавзи Ҷибъӯн ҷамъ омаданд;
як тарафи хавз ва тарафи дигар дар тарафи дигари хавз.
2:14 Ва Абнир ба Юоб гуфт: «Бигзор ҷавонон алҳол бархоста, пеши мо бозӣ кунанд».
Ва Юоб гуфт: «Бигзор онҳо бархезанд».
2:15 Ва бархоста, аз рӯи шумораи дувоздаҳ аз Биньёмин, ки аз он ҷо гузаштанд
аз они Ишбӯшет ибни Шоул ва дувоздаҳ аз навкарони ӯ
Довуд.
2:16 Ва онҳо ҳар яке аз рафиқи худро дастгир карданд, ва шамшери худро андохт
дар паҳлӯи ҳамтои худ; Пас, онҳо якҷоя афтоданд;
Ҳелкатҳазсурим, ки дар Ҷибъӯн аст, ном дошт.
2:17 Ва он рӯз ҷанги сахте буд; ва Абнир латукӯб карда шуд, ва
мардони Исроил, пеши навкарони Довуд.
2:18 Ва дар он ҷо се писари Саруё буданд: Юоб ва Абишой, ва
Асоил: ва Асоил мисли ҷӯги ваҳшӣ сабук буд.
2:19 Ва Асоил Абнирро таъқиб кард; ва ҳангоми рафтан ба тарафи рост нагашт
на ба тарафи чап аз паи Абнир.
2:20 Ва Абнир ба қафо нигоҳ карда, гуфт: «Осоил ҳастӣ? Ва у
ҷавоб дод: ман.
2:21 Ва Абнир ба ӯ гуфт: «Туро ба тарафи рост ё чапат гардон,
ва яке аз ҷавононро бигир ва зиреҳи ӯро бигир. Аммо
Асоил аз паи ӯ рӯй нагардонд.
2:22 Ва Абнир боз ба Асоил гуфт: «Аз ақиби ман дур шав».
Чаро туро ба замин бизанам? пас чӣ гуна ман бояд истодагарӣ кунам
рӯи ман ба бародарат Юоб?
2:23 Бо вуҷуди ин ӯ рад карданро рад кард; бинобар ин, Абнир бо ақибмондаи
найза ба зери қабурғаи панҷум зад, ки найза аз пас баромад
ӯ; ва дар он ҷо афтода, дар ҳамон ҷо мурд
Мегузаранд, ки ҳар кӣ ба ҷое омаданд, ки Асоил афтод ва мурд
истод.
2:24 Юоб ва Абишой низ аз ақиби Абнир рафтанд; ва офтоб ғуруб кард
онҳо ба теппаи Аммо, ки дар пеши роҳ дар пеши Ҷиё воқеъ аст, расиданд
аз биёбони Ҷибъӯн.
2:25 Ва банӣ-Биньёмин аз паси Абнир ҷамъ шуданд,
ва як лашкар шуд ва дар болои теппае истод.
2:26 Ва Абнир ба Юоб нидо карда, гуфт: «Оё шамшер то абад фурӯ хоҳад бурд?
Оё намедонӣ, ки дар охират талхӣ хоҳад буд? чанд муддат
Оё пеш аз он ки мардумро бигӯӣ, ки аз паи онҳо бозгарданд?
бародарон?
2:27 Ва Юоб гуфт: «Ба ҳаёти Худо, агар сухане намегуфтӣ,
пагохй мардум аз паи бародари худ баромада буданд.
Юоб 2:28 Ва Юоб карнай навохт, ва тамоми мардум истода, онҳоро таъқиб карданд.
баъд аз Исроил дигар на ҷангид ва на онҳо.
2:29 Ва Абнир ва одамонаш тамоми он шаб дар дашт сайр карданд, ва
аз Урдун гузашта, аз тамоми Битрӯн гузашта, ба он ҷо расиданд
Маҳанаим.
Юоб 2:30 Ва Юоб аз ақиби Абнир баргашт, ва ҳамаро ҷамъ кард
мардум якҷоя буданд, аз навкарони Довуд нуздаҳ нафар намерасид
Асахел.
2:31 Аммо навкарони Довуд бар Биньёмин ва одамони Абнир зарба заданд,
ба тавре ки сесаду шаст нафар одамон мурданд.
2:32 Ва Осоилро бардошта, дар қабри падараш дафн карданд,
ки дар Байт-Лаҳм буд. Ва Юоб ва одамонаш тамоми шаб рафтанд, ва онҳо
бегоҳирӯзӣ ба Ҳебрӯн омад.