2 Маккаби
14:1 Пас аз се сол ба Яҳудо хабар доданд, ки Димитриюс писари
Селевк, ки аз панохи Триполис бо кувваи бузург даромада ва
флоти баҳрӣ,
14:2 Мамлакатро забт карда, Антиохус ва муҳофизи ӯ Лисиёро кушта буд.
14:3 Ва як Алкимус, ки саркоҳин буд, ва худро палид карда буд
дар айёми бо халқҳо омехта шудани онҳо дидаву дониста, инро дида
ба ҳеҷ ваҷҳ худро наҷот дода наметавонист ва дигар ба муқаддас дастрасӣ надорад
қурбонгоҳ,
14:4 Дар соли саду яку панҷоҳум назди подшоҳ Димитриус омад,
ба ӯ тоҷи тилло ва хурмо ва инчунин аз навдаҳоро тақдим кард
ки дар маъбад ботантана истифода мешуданд, ва ҳамин тавр он рӯз худро нигоҳ дошт
сулх.
14:5 Бо вуҷуди ин, вақте ки имконият пайдо шуд, ки тиҷорати беақлонаи худро идома диҳад ва
ки Димитриюс ба машварат даъват карда, пурсид, ки яҳудиён чӣ гуна истодаанд
гирифтор шуд ва он чиро, ки онҳо ният доштанд, ҷавоб дод:
14:6 Онҳоеро, ки аз яҳудиён ассидиён номиданд, ки сардори онҳо Яҳудо аст
Маккабеус, ҷангро ғизо медиҳад ва фитнаангез аст ва намегузорад, ки дигарон бошанд
дар сулх.
14:7 Аз ин рӯ, ман, ки аз шарафи аҷдодони худ маҳрум шудам, дар назар дорам, ки
коҳинон, ман ҳоло ба ин ҷо омадаам:
14:8 Якум, дар ҳақиқат барои ғамхории бебаҳо ман дар бораи чизҳои марбут ба
подшоҳ; ва дуюм, ҳатто барои он ман нияти некии худамро дорам
хамватанон: зеро тамоми халки мо ба воситаи бадбахтии кам нест
муомилаи бемаслихат бо онхо дар боло гуфта шуд.
14:9 Бинобар ин, эй подшоҳ, чун дид, ки ҳамаи ин чизҳоро медонад, эҳтиёт бош
кишвар ва миллати мо, ки аз ҳар тараф фишор оварда шудааст, мувофиқи
марҳаматеро, ки ту ба ҳама ба зудӣ зоҳир мекунӣ.
14:10 Зеро то даме ки Яҳудо зинда аст, мумкин нест, ки давлат бояд бошад
ором.
14:11 Дар бораи ӯ, балки дигарон аз дӯстони подшоҳ дар ин бора сухан ронда шуд.
ки бар зидди Яҳудо хашмгин шуда буд, Димитриюсро бештар бухур кард.
14:12 Ва дарҳол Никанорро, ки устоди филҳо буд, даъват намуда,
Ӯро ҳоким бар Яҳудо таъин карда, фиристод,
14:13 Ба ӯ фармуд, ки Яҳудоро бикушад ва ҳамроҳонашро пароканда кунад,
ва Алкимусро саркоҳини маъбади бузург гардонад.
14:14 Он гоҳ халқҳое, ки аз Яҳудо аз Яҳудо гурехта буданд, ба Никанор омаданд.
рамаи рамаҳо фикр мекарданд, ки зарар ва мусибатҳои яҳудиёнро онҳо медонанд
некуахволй.
14:15 Ва ҳангоме ки яҳудиён хабари омадани Никанорро шуниданд, ва халқҳо
бар сарашон хок мепартофтанд ва илтиҷо мекарданд
ба он кас, ки халки худро то абад пойдор гардондааст ва хамеша мадад мерасонад
насиби ӯ бо зуҳури ҳузури ӯ.
14:16 Пас, бо фармони мириҳазор онҳо дарҳол аз он ҷо дур шуданд
аз он ҷо омада, ба шаҳри Дессау наздик шуд.
14:17 Ва Шимъӯн, бародари Яҳудо, бо Никанор ба ҷанг ҳамроҳ шуда буд, аммо буд
аз хомӯшии ногаҳонии душманонаш то андозае нороҳат шуд.
14:18 Бо вуҷуди ин, Никанор, шунидани мардонагии онҳо, ки бо онҳо буданд,
Яҳудо ва далерӣ, ки онҳо бояд барои кишвари худ мубориза баранд,
ҷуръат накунед, ки ин масъаларо бо шамшер бисанҷед.
14:19 Бинобар ин Посидониюс, Теодот ва Маттатияро фиристод, то
сулх.
14:20 Ҳамин тавр, вақте ки онҳо дар бораи он маслиҳати тӯлонӣ гирифтанд, ва мириҳазор
мардумро аз он огоҳ кард ва зоҳир шуд, ки онҳо
ҳама якдилона ба аҳдҳо розӣ шуданд,
14:21 Ва рӯзе таъин карданд, ки бо ҳам ҷамъ шаванд; ва ҳангоме ки рӯз
омада, барои яке аз онҳо курсиҳо гузоштанд,
14:22 Лудас одамони мусаллаҳро дар ҷойҳои мувофиқ ҷойгир кард, то ки хиёнат накунад
душманон бояд ногаҳон амал кунанд: бинобар ин онҳо сулҳҷӯёна карданд
конференция.
14:23 Акнун Никанор дар Ерусалим сукунат дошт, ва ҳеҷ осебе нарасонд, балки
одамоне, ки ба наздаш меомаданд.
14:24 Ва ӯ намехост, ки Яҳудоро аз назари худ дур кунад, зеро ки Ӯро дӯст медорад
одам аз дилаш
14:25 Ӯ низ аз ӯ илтимос кард, ки зан гирифта, фарзанд ба дунё оварад;
ором буд ва як қисми ин ҳаётро гирифт.
14:26 Аммо Алкимус муҳаббатеро, ки дар байни онҳо буд, дарк карда,
аҳдҳое, ки баста шуда буданд, назди Димитриюс омада, ба ӯ гуфтанд
Никанор ба давлат таъсири хуб надод; барои он таъин карда буд
Яҳудо, хоин ба мулки худ, вориси подшоҳ шавад.
14:27 Подшоҳ ба хашм омада, бо айбҳои
одами шариртарин, ба Никанор навишта буд, ки вай бисёр буд
аз аҳдҳо норозӣ шуда, ба ӯ фармуд, ки бифиристад
Маккабеус дар асир ба Антиёхия шитоб кард.
14:28 Вақте ки ин сухан ба Никанор расид, ӯ дар худ хеле дар ҳайрат афтод,
ва ғамгинона қабул кард, ки чизҳоеро, ки буданд, бекор кунад
розй шуд, ки мард ягон айб надорад.
14:29 Аммо азбаски ҳеҷ коре бар зидди подшоҳ набуд, ӯ ба вақти худ нигоҳ мекард
ки ин корро бо сиёсат анчом дихад.
14:30 Бо вуҷуди ин, Маккабеус дид, ки Никанор чиркин шудан гирифт
ба вай, ва аз ӯ сахттар аз одаташ,
фахмид, ки ин гуна рафтори турш аз некй нест, чамъ шуд
якчоя на чанде аз одамони худ ва худро аз Никанор дур кард.
14:31 Аммо дигаре, чун медонист, ки сиёсати Яҳудо ба ӯ хеле монеъ шуд,
ба маъбади бузург ва муқаддас омада, ба коҳинон фармуд, ки
қурбониҳои муқаррарии худро меоварданд, то ки он мардро ба Ӯ раҳо кунанд.
14:32 Ва ҳангоме ки онҳо қасам хӯрданд, ки гуфта наметавонанд, ки он мард кист, куҷост
ҷустуҷӯ,
14:33 Ӯ дасти рости Худро сӯи маъбад дароз карда, қасам хӯрд
«Агар Яҳудоро ба асирӣ нарасонед, ман хоҳам гузошт».
ин маъбади Худо ҳатто бо замин, ва Ман онро вайрон хоҳам кард
қурбонгоҳ созед ва маъбади намоёнро барои Бахс созед.
14:34 Пас аз ин суханон ӯ рафт. Баъд коҳинон дастҳои худро боло бардоштанд
сӯи осмон рафта, аз Ӯ, ки ҳамеша муҳофизи онҳо буд, илтиҷо карданд
миллат, ба ин тарз мегӯянд;
14:35 Ту, эй Парвардигори ҳама чиз, ки ба ҳеҷ чиз эҳтиёҷ надорад, аз ин хушнуд будӣ
маъбади маскани Ту дар миёни мо бошад;
14:36 Пас, алҳол, эй Худованди муқаддаси тамоми қудсият, ин хонаро то абад нигоҳ доред
беайб, ки ба наздикӣ пок шуда буд, ва ҳар даҳони ноинсофро бас кунед.
14:37 Дар он ҷо назди Никанор як Разис, ки яке аз пирони
Ерусалим, дустдори хамватанони худ ва одами хеле хуб хабардор аст, ки
зеро ки меҳрубонии Ӯ падари яҳудиён номида шуд.
14:38 Зеро ки дар замонҳои пеш, вақте ки онҳо бо худ омехта набуданд
Эй ғайрияҳудиён, вай ба яҳудӣ айбдор карда шуда буд ва далерона дини худро зери хатар гузошт
ҷисм ва ҳаёт бо тамоми ҷидду ҷаҳд барои дини яҳудиён.
14:39 Ҳамин тавр, Никанор, бо хоҳиши эълон кардани нафрате, ки ба яҳудиён дошт, фиристод.
зиёда аз панҷсад марди ҷангӣ ӯро бигиранд:
14:40 Зеро ки ӯ фикр мекард, ки ӯро гирифта ба яҳудиён зарари зиёд расонад.
14:41 Ва ҳангоме ки мардум мехостанд бурҷро гирифта, сахт шикастанд
ба дари берун даромад ва фармуд, ки оташ оварда шавад, то ки онро фурӯзон кунад
ки тайёр буд, ки аз ҳар тараф гирифта шаванд, ба шамшери ӯ афтод;
14:42 Бартар аз он ки мардона мурданро интихоб кунед, аз он ки ба дасти онҳо афтед
бадкор, ба таври дигар таҳқир карда шавад, ба истиснои таваллуди олиҷаноби ӯ:
14:43 Аммо пазмон зарбаи ӯ тавассути шитоб, мардум низ дар дохил мешитобанд
дархо, далерона ба суи девор давид ва худро мардонавор ба поён партофт
дар байни ғафси онҳо.
14:44 Аммо онҳо ба зудӣ баргардонида, ва фосила дод, Ӯ афтод
миёнаи чои холй.
14:45 Бо вуҷуди ин, дар ҳоле ки ҳанӯз даруни ӯ нафасе буд, ки даргиронда буд
хашмгин шуда, бархост; ва агар хуни ӯ мисли ҷӯраҳои об ҷорӣ мешуд,
ва захмҳои ӯ сахт буд, вале ӯ аз миёни он давид
тӯда; ва бар санги нишеб истода,
14:46 Вақте ки хунаш тамом шуд, рӯдаҳои худро канда, ва
онҳоро ба ду дасташ гирифта, болои мардум партофта, нидо дод
бар Худованди ҳаёт ва рӯҳ, то ки онҳоро аз нав баргардонад, ҳамин тавр
вафот кард.