2 Маккаби
3:1 Ва ҳангоме ки дар шаҳри муқаддас бо тамоми осоиштагӣ сокин буд, ва шариат
хеле хуб нигоҳ дошта шуд, аз сабаби парҳезгории Ониёи саркоҳин ва
нафрати ӯ аз бадӣ,
3:2 Чунин воқеъ шуд, ки ҳатто подшоҳон ин маконро эҳтиром мекарданд, ва
маъбадро бо тӯҳфаҳои беҳтарини худ бузургтар мекунанд;
3:3 Ба дараҷае, ки Селевк аз Осиё тамоми хароҷотро аз ҳисоби даромади худ бардошт
мансуб ба хидмати қурбониҳо.
3:4 Аммо як Шимъӯн аз сибти Биньёмин, ки ҳоким таъин карда шуд
маъбад, бо саркоҳин дар бораи бетартибӣ дар шаҳр баҳс кард.
3:5 Ва ҳангоме ки ӯ натавонист Ониосро мағлуб кунад, ӯро ба назди писари Аполлониюс дод.
Фрази, ки он вақт ҳокими Селосирия ва Финика буд,
3:6 Ва ба ӯ гуфт, ки ганҷинаи дар Ерусалим пур аз маблағи беохир аст
пул, ба тавре ки шумораи зиёди сарвати онҳо, ки ба он дахл надошт
хисоби курбонихо, бешумор буд ва ин имконпазир буд
ки ҳамаро ба дасти подшоҳ оварад.
3:7 Ва ҳангоме ки Апӯллониюс назди подшоҳ омад, ва ба ӯ пулро нишон дод
ки дар ин бора ба ӯ гуфта шуда буд, подшоҳ Ҳелиодорусро хазинадори худ интихоб кард ва
бо фармонаш фиристод, ки пули пешбинншударо ба вай биёрад.
3:8 Ҳамин тавр, Ҳелиодорус ба сафар баромад. дар зери ранги боздид аз
шаҳрҳои Селосирия ва Финика, балки барои иҷрои фармони подшоҳ
максад.
3:9 Ва ҳангоме ки ӯ ба Ерусалим омад, ва ӯро хушмуомила қабул карданд
саркоҳини шаҳр ба ӯ гуфт, ки аз чӣ маълумот дода шудааст
пул дода, гуфт, ки барои чӣ омадааст ва пурсид, ки оё ин чизҳост?
дар хакикат чунин буданд.
3:10 Он гоҳ саркоҳин ба ӯ гуфт, ки барои он пул ҷамъоварӣ шудааст
кумаки бевазанон ва фарзандони бепадар:
3:11 Ва як қисми он аз они Ҳирканус ибни Тӯбиёс, як марди бузург буд
шаъну шараф, ва на ончунон ки он Шимъӯни шарир нодуруст маълумот дода буд: маблағи он
Ҳамагӣ чорсад талант нуқра ва дусад тилло буд;
3:12 Ва ин тамоман ғайриимкон буд, ки чунин хатоҳо анҷом дода шаванд
ба онҳо, ки онро ба қудсияти ин макон супурда буданд, ва ба
шаъну шараф ва мукаддаси вайроннашавандаи маъбад, ки аз болои хамаи он обруманд аст
дунё.
3:13 Аммо Ҳелиодор, ба сабаби фармони подшоҳ, ки ба ӯ дода буд, гуфт: «Ин».
ба хар хол он бояд ба хазинаи подшох оварда шавад.
3:14 Пас, дар рӯзе, ки ӯ таъин кард, ба ин кор даромад.
бинобар ин дар тамоми шаҳр азоби хурде набуд.
3:15 Аммо коҳинон, дар пеши қурбонгоҳ саҷда мекунанд
сару либоси коҳинон, ки ба осмон даъват карда шуд, ки шариат мебарорад
дар бораи чизҳое, ки ба ӯ дода шудааст, нигоҳ дошт, то ки онҳо эмин нигоҳ дошта шаванд
зеро онҳое ки ӯҳдадор шуда буданд, нигоҳ дошта мешаванд.
3:16 Пас, ҳар кӣ ба чеҳраи саркоҳин нигоҳ мекард, захмдор мешуд
дилаш: барои чеҳрааш ва дигар шудани рангаш изҳор дошт
азоби ботинии хаёлаш.
3:17 Зеро ки он мардро тарс ва даҳшати бадан чунон фаро гирифта буд, ки он
ба онҳое ки ба Ӯ нигоҳ мекарданд, маълум буд, ки ҳоло дар дили ӯ чӣ ғамгин аст
дил.
3:18 Дигарон аз хонаҳои худ гурехта, барои илтиҷои умумӣ давиданд,
зеро он ҷо ба таҳқиромез монанд буд.
3:19 Ва заноне, ки дар зери синаашон палос пӯшида буданд, дар даруни сина зиёд буданд
кучахо ва духтароне, ки дар ran нигох дошта мешуданд, баъзе ба назди дарвозахо ва
баъзехо ба деворхо ва дигарон аз тирезахо ба берун нигох мекарданд.
3:20 Ва ҳама дастҳои худро сӯи осмон дошта, илтиҷо мекарданд.
3:21 Он гоҳ афсӯс мехӯрд, ки одамро бинад, ки афтодани мардумро бинад
ҳар гуна ва тарси он ки саркоҳин дар чунин ранҷу азоб аст.
3:22 Он гоҳ онҳо Худованди Қодири Мутлақро даъват карданд, ки чизҳои ба онҳо додашударо риоя кунад
ба онҳое, ки онҳоро содир кардаанд, бехатар ва боварӣ ҳосил кунед.
3:23 Бо вуҷуди ин, Ҳелиодорус он чизеро, ки фармуда буд, иҷро кард.
3:24 Ва ҳангоме ки дар он ҷо буд, бо посбонони худ дар бораи ганҷина ҳозир шуд,
Худованди рӯҳҳо ва Сарвари тамоми қудрат, боиси бузургӣ гардид
хаёлот, ба тавре ки ҳама чизҳое, ки бо ӯ медароянд, буданд
аз қудрати Худо дар ҳайрат монданд ва аз ҳуш рафтанд ва сахт тарсиданд.
3:25 Зеро ки ба онҳо аспе зоҳир шуд, ки савораи даҳшатборе дошт.
ва бо пӯшиши хеле зебо оро дода шуда буд, ва ӯ шадидан давида, ба он зарба зад
Гелиодорус бо пойҳои пешинааш, ва ба назар чунин менамуд, ки он ки бар болои пой нишастааст
асп танбаи пурраи тилло дошт.
3:26 Ва боз ду ҷавони дигар ба ҳузури ӯ зоҳир шуданд, ки аз ҷиҳати қувват намоён буданд.
дар зебоӣ ва дар либоси зебо, ки дар ҳар ду дар канори ӯ меистод
тараф; ва ӯро пайваста тозиёна мезад, ва ба ӯ захмҳои бисьёре медод.
3:27 Ва Heliodorus ногаҳон ба замин афтод, ва онро фаро гирифт
торикии азим; лекин онҳое ки бо Ӯ буданд, Ӯро бардошта, гузоштанд
ба ахлот.
3:28 Ҳамин тавр ӯ, ки ба наздикӣ бо қатораи бузург ва бо тамоми посбонони худ омад
ба хазинаи зикршуда, ба худ ёрӣ дода натавониста, анҷом доданд
бо аслиҳаи худ ва ба таври ошкоро қудрати Худоро эътироф карданд.
3:29 Зеро ки ӯ бо дасти Худо сарнагун карда шуд, ва бе ҳама лол хобид
умеди хаёт.
3:30 Аммо онҳо Худовандро ҳамду сано хонданд, ки ба таври мӯъҷиза ҷои худро ҷалол дод.
барои маъбад; ки андаке пештар пур аз тарсу вахм буд, вакте
Худованди Мутаъол зоҳир шуд, пур аз шодӣ ва шодмонӣ шуд.
3:31 Он гоҳ баъзе аз дӯстони Ҳелиодор дарҳол Онияс дуо карданд, ки ӯ
Худои Таолоро даъват мекард, ки ба ӯ ҷони худро ато кунад, ки омода буд
аз арвоҳ даст кашед.
3:32 Аз ин рӯ, саркоҳин гумон мекард, ки мабодо подшоҳ дар ин бора иштибоҳ накунад
аз ҷониби яҳудиён ба Ҳелиодорус баъзе хиёнаткорӣ карда буданд, пешниҳод карданд
бахри саломатии одам курбонй мекунанд.
3:33 Ва ҳангоме ки саркоҳин кафорат мекард, ҳамон ҷавонмардон дар
ҳамон либос пайдо шуда, дар паҳлӯи Ҳелиодорус истода, гуфт: «Доҳ».
Ониёи саркоҳин ташаккури бузурге, ки ба хотири ӯ Худованд аст
ба ту ҳаёт бахшидааст:
3:34 Ва чун аз осмон тозиёна заданд, ба ҳама хабар деҳ.
мардон қудрати бузурги Худо. Ва чун ин суханонро гуфтанд, онҳо
дигар пайдо нашуд.
3:35 Ҳамин тавр, Ҳелиодор, пас аз он ки барои Худованд қурбонӣ овард ва
назрҳои бузурге ба касе ки ҷони худро наҷот дода, ба Ониё салом дода буд, баргашт
бо мизбонаш назди подшоҳ.
3:36 Он гоҳ Ӯ ба ҳамаи одамон дар бораи аъмоли Худои бузург шаҳодат дод, ки Ӯ дошт
бо чашмонаш дидааст.
3:37 Ва ҳангоме ки подшоҳ Ҳелиодорус, ки шояд марди солим бошад, бояд як бор фиристода шавад
боз ба Ерусалим гуфт:
3:38 Агар ту душман ё хиёнаткор дошта бошӣ, ӯро ба он ҷо бифирист, ва ту
Ӯро тозиёна қабул кунед, агар ӯ бо ҷони худ раҳо ёбад, зеро ки дар ин сурат
ҷой, бешубҳа; қудрати махсуси Худо вуҷуд дорад.
3:39 Зеро ки ҳар кӣ дар осмон сокин аст, чашмаш ба он макон аст ва муҳофизат мекунад
он; ва онҳоеро, ки барои озор додани он меоянд, мезанад ва нест мекунад.
3:40 Ва дар бораи Ҳелиодор ва нигоҳдории ганҷҳо,
ба ин навъ афтод.