2 Маккаби
1:1 Эй бародарон, яҳудиёне, ки дар Ерусалим ва дар замини Яҳудо ҳастанд,
ба бародарони яҳудиёне ки дар тамоми Миср ҳастанд, саломатӣ ва орзумандам
сулҳ:
1:2 Худо бар шумо раҳмат кунад ва аҳди Ӯро, ки бо ӯ бастааст, ба ёд оваред
Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб, ходимони содиқи ӯ;
1:3 Ва ба шумо тамоми дилро ато кунед, ки ба Ӯ хизмат кунед ва иродаи Ӯро бо некӣ иҷро кунед
далерӣ ва ақли омода;
1:4 Ва дилҳои худро дар шариат ва аҳкоми Ӯ кушоед, ва ба шумо осоиштагӣ фиристед,
1:5 Ва дуоҳои худро бишнавед, ва бо шумо якдил бошед, ва ҳеҷ гоҳ шуморо тарк накунед
замони душворӣ.
1:6 Ва ҳоло мо дар ин ҷо барои шумо дуо мекунем.
1:7 Вақте ки Диметриус дар давоми сад шашу нӯҳум ҳукмронӣ мекард
соле, ки мо, яҳудиён, ба шумо дар сахтиҳои сахте, ки омад, навиштем
бар мо дар он солҳо, аз он вақт, ки Ёсӯн ва ширкати ӯ
аз сарзамини муқаддас ва подшоҳӣ саркашӣ кард,
1:8 Ва айвонро сӯзонидем ва хуни бегуноҳонро рехт, ва мо ба онон дуо гуфтем
Худовандо, ва шунида шуданд; мо низ қурбонӣ ва орди маҳин меовардем, ва
чарогхоро даргиронда, нонхоро ба пеш гузошт.
1:9 Ва алҳол бубинед, ки шумо иди хаймаҳоро дар моҳи Каслей нигоҳ доред.
1:10 Дар соли ҳаштуми ҳаштум, одамоне, ки дар он буданд
Ерусалим ва дар Яҳудо ва шӯрои пирон ва Яҳудо салом фиристоданд
саломатӣ ба Аристобул, оғои подшоҳ Птолемей, ки аз насли ӯ буд
ба коҳинони тадҳиншуда ва ба яҳудиёне ки дар Миср буданд:
1:11 Ба тавре ки Худо моро аз хатарҳои бузург наҷот дод, мо ба Ӯ шукр мегӯем
чунон ки дар ҷанги зидди подшоҳ буд.
1:12 Зеро ки Ӯ онҳоеро, ки дар дохили шаҳри муқаддас ҷанг мекарданд, берун кард.
1:13 Зеро, вақте ки пешво ба Форс омад, ва лашкар бо ӯ
ба назар маглубнопазир менамуданд, дар маъбади Нанеа бо макру найранг кушта шуданд
аз коҳинон Нанеа.
1:14 Зеро ки Антиохус, гӯё ки вайро ба занӣ гирифтан мехоҳад, ба он ҷо омад ва
рафиконаш, ки бо у буданд, ба номи махр пул гиранд.
1:15 Ва ҳангоме ки коҳинони Нанеа ба роҳ баромаданд, ва ӯ бо як
ширкати хурд ба қутбнамо маъбад, онҳо баста маъбад ҳамчун
ҳамин ки Антиохус ворид шуд:
1:16 Ва кушода дари махфии бом, онҳо санг андохтанд, мисли
раъду барк зада, капитанро зер кард, пора-пора кард, зарба зад
аз сари онҳо ҷудо карда, ба онҳое ки берун буданд, партоед.
1:17 Муборак аст Худои мо дар ҳама чиз, ки осиёнро таслим кардааст.
1:18 Аз ин рӯ, дар ҳоле ки мо ҳоло ният дорем, ки покизаи онро нигоҳ дорем
маъбад дар рӯзи панҷум ва бистуми моҳи Casleu, мо фикр мекардем
зарур аст, ки дар бораи он ба шумо шаҳодат диҳам, то ки шумо низ онро нигоҳ доред
иди хаймахо ва оташ, ки ба мо кай дода шудааст
Немиас қурбонӣ овард, баъд аз он маъбад ва маъбадро сохт
қурбонгоҳ.
1:19 Зеро, вақте ки падарони моро ба Форс бурданд, коҳинони он вақт
диндорон оташи қурбонгоҳро пинҳонӣ гирифта, дар ҷои холӣ пинҳон карданд
аз чоҳе, ки бе об, дар он ҷо боварӣ нигоҳ дошта, ба тавре ки ҷои буд
ба ҳама мардон номаълум аст.
1:20 Пас аз солҳои зиёд, вақте ки ин ба Худо писанд омад, Намиёс, ки аз ҷониби Худо фиристода шуд
подшоҳи Форс насли он коҳинонро, ки пинҳон шуда буданд, фиристод
ба оташ, вале чун ба мо гуфтанд, оташе наёфтанд, ҷуз ғафс
об;
1:21 Он гоҳ ба онҳо фармуд, ки онро кашида, биёранд; ва вақте ки
қурбониҳо гузошта шуданд, Неемия ба коҳинон фармуд, ки пошидани он
ҳезум ва чизҳои бо об гузошташуда.
1:22 Вақте ки ин ба амал омад, ва вақт фаро расид, ки офтоб дурахшид, ки пештар
дар абр пинҳон шуда буд, оташи бузурге фурӯзон шуд, ба тавре ки ҳар кас
тааҷҷуб кард.
1:23 Ва коҳинон дуо карданд, вақте ки қурбонӣ мехӯрд, ман мегӯям:
коҳинон ва ҳамаи дигарон, Йӯнотон ибтидо ва дигарон
ба он ҷавоб дод, чунон ки Немиёс.
1:24 Ва дуо ҳамин тавр буд; Эй Худованд, Худованд Худо, Офаридгори ҳама
чизҳое, ки тарсонанд ва қавӣ, ва одил ва раҳим ҳастанд, ва
Подшоҳи ягона ва меҳрубон,
1:25 Ягона бахшандаи ҳама чиз, ягона одил, қодир ва ҷовидонӣ,
Ту, ки Исроилро аз ҳар мусибат раҳоӣ додӣ, ва баргузидаӣ
падаронро тақдис кунед:
1:26 Қурбониро барои тамоми қавми худ Исроил қабул кун, ва худро нигоҳ дор
насибе дошта бошед ва онро муқаддас гардонед.
1:27 Онҳоеро, ки аз мо пароканда шудаанд, ҷамъ кунед, онҳоро раҳо кунед
дар байни халқҳо хизмат кунед, ба онҳое ки хору нафрат доранд, нигоҳ кунед,
ва халқҳо бидонанд, ки Ту Худои мо ҳастӣ.
1:28 Онҳоеро, ки ба мо зулм мекунанд, ҷазо деҳ ва бо ифтихор ба мо ситам мекунанд.
1:29 Қавми худро дар ҷои муқаддаси худ бишинонед, чунон ки Мусо гуфтааст.
1:30 Ва коҳинон таронаҳои шукргузорӣ мекарданд.
1:31 Ва ҳангоме ки қурбонӣ тамом шуд, Намиёс ба об амр фармуд, ки
монда буд, ки ба болои сангхои бузург рехта шавад.
1:32 Вақте ки ин кор анҷом ёфт, шӯъле афрӯхт, аммо онро фурӯ бурд
нуре, ки аз қурбонгоҳ дурахшид.
1:33 Пас, вақте ки ин воқеа маълум шуд, ба подшоҳи Форс гуфта шуд, ки дар
ҷое, ки коҳинон дар он ҷо оташро пинҳон карда буданд
об пайдо шуд, ва Ниемиё бо он қурбониҳо пок кардааст.
Подшоҳон 1:34 Подшоҳ, пас аз озмоиши он маконро муқаддас сохт
масъала.
1:35 Ва подшоҳ ҳадяҳои зиёде гирифт, ва аз онҳо ба онҳое ки худаш буд, дод
каноатманд мегардонд.
1:36 Ва Намиёс ин чизро Нафтор номид, ки ба қадри он ки гуфтан мумкин аст, а
поксозӣ: вале бисёр одамон онро Нефӣ меноманд.