2 Подшоҳон
10:1 Ва Аҳъоб дар Сомария ҳафтод писар дошт. Ва Еҳу номаҳо навишт ва фиристод
ба Сомария, ба сардорони Изреъил, ба пирон ва ба онҳо
фарзандони Аҳъобро тарбия карда, гуфт:
10:2 Ҳамин ки ин нома ба ту омад, писарони оғои ту ҳастанд
бо шумо, ва бо шумо аробаҳо ва аспҳо ҳастанд, як шаҳри девордор
инчунин ва зиреҳ;
10:3 Ба беҳтарин ва вохӯртарин писарони оғои худ нигоҳ кун ва ӯро ба ҷо овар
тахти падараш, ва барои хонаи оғои худ ҷанг кун.
10:4 Аммо онҳо бағоят тарсиданд ва гуфтанд: «Инак, ду подшоҳ истода натавонистанд».
дар пеши ӯ: Пас чӣ гуна истодаем?
10:5 Ва он ки бар хона буд, ва он ки бар шаҳр буд,
пирон ва тарбиятгирандагони фарзандон низ назди Еҳу фиристода, гуфтанд:
Мо бандагони ту ҳастем ва ҳар он чи ба мо амр кунӣ, ба ҷо меоварем; мо намекунем
ҳар касро подшоҳ кун: он чи дар назари ту хуб аст, бикун.
10:6 Ва бори дуюм ба онҳо нома навишта, гуфт: «Агар аз они Ман бошед,
ва агар ба овози ман гӯш диҳед, сари мардони худро бигиред
Фардо ин дафъа ба Изреъил назди ман биёед. Акнун ба
Писарони подшоҳ, ки ҳафтод нафар буданд, бо бузургони шаҳр буданд,
ки онхоро тарбия кардааст.
10:7 Ва чунин воқеъ шуд, вақте ки нома ба онҳо расид, онҳо гирифтанд
писарони подшоҳро куштанд, ва ҳафтод нафарро куштанд, ва сари онҳоро ба сабад андохтанд,
ва онҳоро ба Изреъил фиристод.
10:8 Ва қосид омада, ба ӯ хабар дода, гуфт: «Онҳо овардаанд».
сарони писарони подшоҳ. Ва гуфт: «Онҳоро дар ду тӯда гузоред».
то саҳар аз дарвоза даромада.
10:9 Ва чунин воқеъ шуд, ки бомдодон берун рафт, ва бархост, ва
ба тамоми мардум гуфт: «Шумо одил бошед; инак, ман бар зидди худ қасди ҷилавгирӣ кардам».
Устод ва Ӯро куштааст; лекин ҳамаи инҳоро кӣ куштааст?
10:10 Акнун бидонед, ки ҳеҷ чиз аз каломи Худо ба замин нахоҳад афтод
Худовандо, ки Худованд дар бораи хонадони Аҳъоб гуфтааст: барои Худованд
он чи ба воситаи бандаи худ Ильёс гуфта буд, ба амал овард.
10:11 Ва Еҳу ҳамаи боқимондаи хонадони Аҳъобро дар Изреъил кушт,
бузургони худ, ва хешовандонаш ва коҳинони ӯ, то даме ки ӯро тарк кард
ягонто намондааст.
10:12 Ва бархоста, рафт ва ба Сомария омад. Ва чунон ки ӯ дар
хона дар роҳ,
10:13 Еҳу бо бародарони Аҳазё, подшоҳи Яҳудо вохӯрда, гуфт:
шумо? Дар ҷавоб гуфтанд: «Мо бародарони Аҳазиё ҳастем; ва мо ба поён меравем
ба фарзандони подшоҳ ва фарзандони малика салом гӯед.
10:14 Ва гуфт: «Онҳоро зинда бигир». Ва онҳоро зинда бурда, куштанд
чоҳи пашмтарошӣ, ҳатто ду ва чил нафар; ҳам ӯро тарк накарданд
хар кадоми онхо.
Юҳанно 10:15 Ва ҳангоме ки аз он ҷо рафт, ӯ бар Еҳӯнадоб ибни Ӯ рӯшан кард
Ракоб ба пешвози ӯ омад, ва ба ӯ салом дода, гуфт: «Оё аз они ту».
дил дуруст аст, чунон ки дили ман бо дили ту аст? Ва Еҳӯнадоб ҷавоб дод: «Ин».
аст. Агар бошад, дасти худро ба ман деҳ. Ва дасти Худро ба вай дод; ва гирифт
ӯро ба ароба савор кард.
10:16 Ва ӯ гуфт: «Бо ман биё, ва ғайрати маро барои Худованд бубин». Ҳамин тавр онҳо сохтанд
ба аробаи худ савор мешавад.
10:17 Ва ҳангоме ки ӯ ба Сомария омад, тамоми он чиро, ки барои Аҳъоб боқӣ монда буд, кушт.
Сомария, то даме ки вайро ба ҳалокат расонд, бар тибқи каломи Худованд:
ки вай ба Ильёс гуфт.
10:18 Ва Еҳу тамоми мардумро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Эй Аҳъоб».
Баал каме хизмат мекард; лекин Еҳу ба вай бисьёр хизмат хоҳад кард.
10:19 Пас, алҳол ҳамаи анбиёи Баал ва ҳамаи бандагони ӯро назди ман бихонед,
ва ҳамаи коҳинонаш; Бигзор ҳеҷ кас бечора набошад, зеро ки ман қурбонии бузурге дорам
ба Баал кардан; ҳар кӣ бихоҳад, зинда нахоҳад монд. Аммо Еҳу
ин корро бо макр, ба хотири он кард, ки ибодаткунандагонро нобуд созад
аз Баал.
10:20 Ва Еҳу гуфт: «Ҷамъомади тантанавӣ барои Баал эълон кунед». Ва эълон карданд
он.
10:21 Ва Еҳу ба тамоми Исроил фиристод, ва ҳамаи парастандагони Баал омаданд,
то ки одаме намонад, ки наомада бошад. Ва онҳо ворид шуданд
хонаи Баал; ва хонаи Баал аз як канори дигар пур буд.
10:22 Ва ӯ ба бар сари ҷома гуфт: "Ҷомаҳои худро барои
тамоми парастандагони Баал. Ва ба онҳо ҷома баровард.
10:23 Ва Еҳу ва Еҳӯнадоб ибни Рекоб ба хонаи Баал рафтанд,
ва ба парастандагони Баал гуфт: «Биҷӯед ва бубинед, ки ҳаст».
Дар ин ҷо бо шумо ҳеҷ кас аз бандагони Худованд нест, балки парастандагони Ӯ
Фақат Баал.
10:24 Ва ҳангоме ки онҳо барои қурбонӣ кардан ва қурбониҳои сӯхтанӣ даромаданд, Еҳу
ҳаштод нафарро аз берун таъин намуда, гуфт: «Агар касе аз мардоне, ки ман дорам».
ба дасти шумо оварда шудааст, раҳо мешавад, ҳар кӣ ӯро раҳо кунад, ҷони ӯ хоҳад буд
барои ҳаёти ӯ бошад.
10:25 Ва ҳангоме ки ӯ қурбонии сӯхтаниро ба анҷом расонд
қурбонӣ, ки Еҳу ба посбонон ва сардорон гуфт: "Дароед ва."
онҳоро бикушед; бигзор касе берун наояд. Ва онҳоро бо канори он мезананд
шамшер; ва посбонон ва сардорон онҳоро берун ронда, ба сӯи он рафтанд
шаҳри хонаи Баал.
10:26 Ва онҳо бутҳоро аз хонаи Баал берун оварда, сӯзонданд
онхо.
10:27 Ва онҳо пайкари Баалро шикастанд, ва хонаи Баалро вайрон карданд,
ва онро то имрӯз ба хона табдил дод.
10:28 Ҳамин тавр Еҳу Баалро аз Исроил нест кард.
10:29 Аммо аз гуноҳҳои Ёробъом ибни Набот, ки Исроилро
гуноҳ, Еҳу аз ақиби онҳо дур нашуд, то ки гӯсолаҳои тиллоӣ, ки
дар Байт-Ил буданд, ва онҳо дар Дон буданд.
10:30 Ва Худованд ба Еҳу гуфт: «Зеро ки ту дар иҷрои корҳои хубе кардаӣ.
он чи дар назари ман дуруст аст ва ба хонаи Аҳъоб кардааст
мувофиқи он чи дар дили ман буд, фарзандони чоруми ту
насл бар тахти Исроил хоҳад нишаст.
10:31 Аммо Еҳу аҳамият надод, ки мувофиқи шариати Худованд Худои Исроил рафтор кунад
тамоми дили худ, зеро ки вай аз гуноҳҳои Ёробъом, ки ба амал оварда буд, дур нашуд
Исроил гуноҳ кунад.
10:32 Дар он айём Худованд ба буридани Исроил шурӯъ кард, ва Ҳазоил онҳоро зад
дар тамоми соҳилҳои Исроил;
10:33 Аз Урдун ба самти шарқ, тамоми замини Ҷилъод, Ҷодиён ва
Реубениён ва менашишиён аз Ароэр, ки дар канори дарёи Арнӯн аст,
ҳатто Ҷилъод ва Бошон.
10:34 Ва боқимондаи аъмоли Еҳу, ва ҳар он чи ӯ карда буд, ва тамоми корҳои вай
Оё онҳо дар китоби солномаҳои подшоҳон навишта нашудаанд?
аз Исроил?
10:35 Ва Еҳу бо падарони худ хобид, ва ӯро дар Сомария дафн карданд. Ва
Ба ҷои ӯ писараш Еҳӯҳоз подшоҳӣ кард.
10:36 Ва вақте ки Еҳу бар Исроил дар Сомария подшоҳӣ кард, бист ва
ҳашт сол.