2 Подшоҳон
6:1 Ва писарони анбиё ба Элишоъ гуфтанд: «Инак, он ҷо».
он ҷое ки назди ту сокин ҳастем, барои мо танг аст.
6:2 Биёед, ба Ӯрдун биравем, ва аз он ҷо ҳар кас як чӯберо бигирем,
ва дар он ҷо барои худ маконе созем, ки дар он сокин шавем. Ва ӯ ҷавоб дод:
Бирав ту.
6:3 Ва яке гуфт: «Қаноат кун, ва бо бандагони худ бирав». Ва у
ҷавоб дод: меравам.
6:4 Пас, Ӯ бо онҳо рафт. Ва ҳангоме ки ба Урдун омаданд, ҳезум буриданд.
6:5 Аммо вақте ки касе чӯберо мебурд, сари табар ба об афтод, ва ӯ
фарьёд зада гуфт: «Вой, устод! зеро он қарз гирифта буд.
6:6 Ва марди Худо гуфт: «Он куҷо афтод? Ва ба ӯ ҷойро нишон дод. Ва
чӯберо бурида, дар он ҷо андохт; ва оҳан шино мекард.
6:7 Бинобар ин гуфт: «Онро ба назди худ бибар». Ва дасташро дароз карда, гирифт
он.
6:8 Он гоҳ подшоҳи Сурия бар зидди Исроил ҷанг кард, ва бо ӯ машварат кард
ғуломон мегуфтанд: "Дар фалон ҷой ӯрдугоҳи ман хоҳад буд".
6:9 Ва марди Худо назди подшоҳи Исроил фиристода, гуфт: «Эҳтиёт бошед».
аз чунин ҷой намегузарӣ; зеро ки суриягиҳо ба он ҷо фуромадаанд.
6:10 Ва подшоҳи Исроил ба ҷое ки марди Худо ба ӯ гуфта буд, фиристод
ва ӯро огоҳ карда, на як бор ва на ду бор худро дар он ҷо наҷот дод.
6:11 Бинобар ин дили подшоҳи Сурия аз ин ба дард афтод
чиз; ва ғуломони худро ҷеғ зада, ба онҳо гуфт: «Оё хабар намедиҳед».
Ман кадоме аз мо барои подшоҳи Исроил аст?
6:12 Ва яке аз навкаронаш гуфт: «Ҳеҷ кас, эй оғоям, подшоҳ, балки Элишоъ,
набие ки дар Исроил аст, ба подшоҳи Исроил суханонеро мегӯяд
ту дар хобгоҳи худ сухан мегӯӣ.
6:13 Ва гуфт: «Бирав ва ҷосусӣ кун, то ки ӯро бифиристам». Ва
Ба вай гуфта шуда, гуфтанд: «Инак, вай дар Дӯтон аст».
6:14 Бинобар ин ӯ ба он ҷо аспҳо ва аробаҳо ва лашкари бузург фиристод
шабона омада, шаҳрро давр заданд.
6:15 Ва ҳангоме ки бандаи одами Худо барвақт бархоста, берун рафт,
инак, лашкар бо аспҳо ва аробаҳо шаҳрро иҳота кард. Ва
ғуломаш ба ӯ гуфт: «Вой, оғои ман! чи тавр кунем?
6:16 Ӯ дар ҷавоб гуфт: «Натарс, зеро онҳое ки бо мо ҳастанд, аз онҳо зиёдтаранд».
ки бо онхо бошад.
6:17 Ва Элишоъ дуо карда, гуфт: «Худовандо!
дидан мумкин. Ва Худованд чашмони ҷавонро кушод; ва дид: ва,
инак, кӯҳ пур аз аспҳо ва аробаҳои оташ гирдогирд буд
Элишоъ.
6:18 Ва ҳангоме ки онҳо назди ӯ фуромаданд, Элишоъ ба Худованд дуо карда, гуфт:
Илтимос, ин мардумро бо кӯрӣ занед. Ва онҳоро бо зарба зад
кӯрӣ мувофиқи каломи Элишоъ.
6:19 Ва Элишоъ ба онҳо гуфт: «Ин роҳ нест, ин ҳам нест».
шаҳр: аз паи Ман биё, ва ман туро назди марде, ки меҷӯӣ, меоварам. Аммо вай
онҳоро ба Сомария бурд.
6:20 Ва ҳангоме ки онҳо ба Сомария омаданд, Элишоъ гуфт:
Худовандо, чашмони ин одамонро кушо, то бубинанд. Ва Худованд кушод
чашмонашон ва диданд; ва инак, онҳо дар миёни онҳо буданд
Самария.
6:21 Ва подшоҳи Исроил ба Элишоъ, вақте ки онҳоро дид, гуфт: «Падарам!
Оё онҳоро мезанам? Оё онҳоро мезанам?
6:22 Ва Ӯ дар ҷавоб гуфт: «Ту онҳоро назан;
киро бо шамшеру камони худ асир кардаӣ? нон гузошт
ва пешопешашон об диҳед, то бихӯранд ва бинӯшанд ва ба назди онҳо бираванд
устод.
6:23 Ва Ӯ барои онҳо ризқи бузург муҳайё кард, ва ҳангоме ки хӯрданд ва
маст буд, онҳоро ҷавоб дод ва онҳо назди оғои худ рафтанд. Ҳамин тавр, гурӯҳҳои
Сурия дигар ба замини Исроил наомад.
6:24 Ва баъд аз ин чунин воқеъ шуд, ки Бенҳадод подшоҳи Сурия ҳамаро ҷамъ овард
лашкари худро бароварда, баромада, Сомарияро муҳосира кард.
6:25 Ва дар Сомария қаҳтии азиме буд, ва инак, онро муҳосира карданд,
то даме ки сари хар ба ҳаштод сиккаи нуқра фурӯхта шуд, ва
чаҳорумин як кабина саргини кабутар ба ивази панҷ сиккаи нуқра.
6:26 Ва ҳангоме ки подшоҳи Исроил аз болои девор мегузашт, фарьёд баланд шуд
зан ба ӯ гуфт: «Эй оғоям, эй подшоҳ, мадад деҳ».
6:27 Ва ӯ гуфт: «Агар Худованд ба ту ёрӣ надиҳад, аз куҷо ман ба ту ёрӣ диҳам? берун
аз ошёнаи анбор, ё берун аз шароб?
6:28 Ва подшоҳ ба вай гуфт: «Туро чӣ шудааст? Вай ҷавоб дод: «Ин».
зан ба ман гуфт: «Писаратро деҳ, то имрӯз ӯро бихӯрем ва мо».
фардо писарамро мехӯрад.
6:29 Пас, мо писарамро ҷӯшонида, хӯрдем, ва ман ба вай гуфтам, ки дар дигараш
Писари худро бидеҳ, то ки ӯро бихӯрем; ва ӯ писари худро пинҳон кардааст.
6:30 Ва чунин воқеъ шуд, ки подшоҳ суханони занро шунид, ки ӯ
либосҳояшро иҷора; ва ӯ аз девор гузашт, ва мардум нигоҳ карданд,
ва инак, дар баданаш палос пӯшида буд.
6:31 Пас ӯ гуфт: «Худо ба ман чунин ва аз ин зиёдтар кунад, агар сари Элишоъ бошад».
писари Шофот имрӯз бар ӯ хоҳад истод.
6:32 Аммо Элишоъ дар хонаи худ нишаст, ва пирон бо ӯ нишастанд; ва подшоҳ
аз пешаш марде фиристод, вале пеш аз он ки фиристода назди ӯ биёяд, гуфт
ба пирон: «Бубинед, ки ин писари қотил чӣ гуна фиристодааст».
сари ман? Инак, ҳангоме ки қосид меояд, дарро баста ва ӯро нигоҳ доред
зуд дар назди дар: магар садои пои устодаш аз пасаш нест?
6:33 Ва ҳангоме ки Ӯ бо онҳо сӯҳбат мекард, инак, фаришта ба назди онҳо фуруд омад
Ӯ гуфт: «Инак, ин бадӣ аз ҷониби Худованд аст; чиро интизор шавам
барои Худованд дигар?