2 Қӯринтиён
6:1 Пас, мо, ҳамчун коргарони ҳамроҳи Ӯ, аз шумо хоҳиш мекунем, ки қабул кунед
файзи Худо бар абас нест.
6:2 (Зеро ки мегӯяд: "Ман шунидам, ки туро дар замоне пазируфта шуд ва дар рӯзи
Ман ба ту наҷот додам; инак, вақти мувофиқ аст;
инак, ҳоло рӯзи наҷот аст.)
6:3 Дар ҳеҷ чиз ба васваса назанед, то ки хизмат айбдор карда нашавад:
6:4 Аммо дар ҳама чиз худамонро ҳамчун хизматгузорони Худо тасдиқ мекунем, дар бисёр
сабр, дар мусибатҳо, дар ниёзҳо, дар тангиҳо,
6:5 Дар захмҳо, дар зиндонҳо, дар изтиробҳо, дар меҳнат, дар посбонӣ, дар
рӯзадорӣ;
6:6 Бо покӣ, бо дониш, бо пурсабрӣ, бо меҳрубонӣ, аз ҷониби муқаддас
Рӯҳ, бо ишқи бевафо,
6:7 Бо каломи ростӣ, бо қудрати Худо, бо зиреҳи
адолат дар дасти рост ва чап,
6:8 Бо иззат ва нангин, бо овозаи бад ва хушхабар: ҳамчун фиребгарон,
ва аммо дуруст;
6:9 Ҳамчун номаълум, ва ҳанӯз маълум; чунон ки мемирем, ва инак, мо зинда ҳастем; чун
ҷазо дода шуд ва на кушта шуд;
6:10 Ҳамчун ғамгин, вале ҳамеша шодӣ; чун камбағал, вале бисёрро бой мегардонад; чун
чизе надошта бошад ҳам, соҳиби ҳама чиз аст.
6:11 Эй Қӯринтиён, даҳони мо барои шумо кушода аст, дили мо васеъ аст.
6:12 Шумо дар мо танг нестед, балки дар дили худатон танг ҳастед.
6:13 Акнун барои подош дар ҳамин, (Ман ба фарзандони худ мегӯям,) шумо бошед.
низ калон карда шудааст.
6:14 Бо беимонон як юғи яксон нашавед: барои чӣ шарикӣ
Оё адолат бо ноинсофӣ? ва чӣ муошират нуре дорад
бо торикӣ?
6:15 Ва Масеҳ бо Belial чӣ мувофиқат дорад? ё ин ки ӯ чӣ гуна аст
бо кофир имон дорад?
6:16 Ва маъбади Худо бо бутҳо чӣ мувофиқат дорад? зеро ки шумо ҳастед
маъбади Худои Ҳай; чунон ки Худо гуфтааст, дар онҳо сокин хоҳам буд ва
дар онҳо рафтор кунед; ва Ман Худои онҳо хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд.
6:17 Бинобар ин аз миёни онҳо берун оед, ва ҷудо бошед, мегӯяд Худованд,
ва ба чизи нопок даст нарасонед; ва ман туро қабул хоҳам кард,
6:18 Ва барои шумо Падар хоҳед буд, ва шумо писарону духтарони Ман хоҳед буд,
мегӯяд Худованди Қодири Мутлақ.