2 Қӯринтиён 6:1 Пас, мо, ҳамчун коргарони ҳамроҳи Ӯ, аз шумо хоҳиш мекунем, ки қабул кунед файзи Худо бар абас нест. 6:2 (Зеро ки мегӯяд: "Ман шунидам, ки туро дар замоне пазируфта шуд ва дар рӯзи Ман ба ту наҷот додам; инак, вақти мувофиқ аст; инак, ҳоло рӯзи наҷот аст.) 6:3 Дар ҳеҷ чиз ба васваса назанед, то ки хизмат айбдор карда нашавад: 6:4 Аммо дар ҳама чиз худамонро ҳамчун хизматгузорони Худо тасдиқ мекунем, дар бисёр сабр, дар мусибатҳо, дар ниёзҳо, дар тангиҳо, 6:5 Дар захмҳо, дар зиндонҳо, дар изтиробҳо, дар меҳнат, дар посбонӣ, дар рӯзадорӣ; 6:6 Бо покӣ, бо дониш, бо пурсабрӣ, бо меҳрубонӣ, аз ҷониби муқаддас Рӯҳ, бо ишқи бевафо, 6:7 Бо каломи ростӣ, бо қудрати Худо, бо зиреҳи адолат дар дасти рост ва чап, 6:8 Бо иззат ва нангин, бо овозаи бад ва хушхабар: ҳамчун фиребгарон, ва аммо дуруст; 6:9 Ҳамчун номаълум, ва ҳанӯз маълум; чунон ки мемирем, ва инак, мо зинда ҳастем; чун ҷазо дода шуд ва на кушта шуд; 6:10 Ҳамчун ғамгин, вале ҳамеша шодӣ; чун камбағал, вале бисёрро бой мегардонад; чун чизе надошта бошад ҳам, соҳиби ҳама чиз аст. 6:11 Эй Қӯринтиён, даҳони мо барои шумо кушода аст, дили мо васеъ аст. 6:12 Шумо дар мо танг нестед, балки дар дили худатон танг ҳастед. 6:13 Акнун барои подош дар ҳамин, (Ман ба фарзандони худ мегӯям,) шумо бошед. низ калон карда шудааст. 6:14 Бо беимонон як юғи яксон нашавед: барои чӣ шарикӣ Оё адолат бо ноинсофӣ? ва чӣ муошират нуре дорад бо торикӣ? 6:15 Ва Масеҳ бо Belial чӣ мувофиқат дорад? ё ин ки ӯ чӣ гуна аст бо кофир имон дорад? 6:16 Ва маъбади Худо бо бутҳо чӣ мувофиқат дорад? зеро ки шумо ҳастед маъбади Худои Ҳай; чунон ки Худо гуфтааст, дар онҳо сокин хоҳам буд ва дар онҳо рафтор кунед; ва Ман Худои онҳо хоҳам буд, ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд. 6:17 Бинобар ин аз миёни онҳо берун оед, ва ҷудо бошед, мегӯяд Худованд, ва ба чизи нопок даст нарасонед; ва ман туро қабул хоҳам кард, 6:18 Ва барои шумо Падар хоҳед буд, ва шумо писарону духтарони Ман хоҳед буд, мегӯяд Худованди Қодири Мутлақ.