2 Вақоеънома
32:1 Пас аз ин ва таъсиси он, Санҳериб подшоҳи
Ашшур омада, ба Яҳудо даромад, ва дар муқобили девор ӯрду заданд
шаҳрҳо, ва фикр мекард, ки онҳо барои худ ғолиб.
32:2 Ва ҳангоме ки Ҳизқиё дид, ки Санҳериб омадааст, ва ҳаст
ният дошт, ки бар зидди Ерусалим ҷанг кунад,
32:3 Ӯ бо сарварони худ ва мардони худ машварат кард, то обҳоро боздорад
аз чашмаҳое, ки берун аз шаҳр буд, ба Ӯ кӯмак карданд.
32:4 Пас, мардуми бисьёре ҷамъ омаданд, ки ҳамаро боздоштанд
фаввораҳо ва ҷӯйе, ки аз миёни замин мегузашт, мегуфт:
Чаро подшоҳони Ашшур омада, оби зиёд пайдо кунанд?
32:5 Ва Ӯ худро қавӣ гардонд, ва тамоми девори харобшударо бино кард,
ва онро то манораҳо ва девори дигар берун бароварда, таъмир кард
Милло дар шаҳри Довуд, ва тирҳо ва сипарҳои фаровон сохт.
32:6 Ва ӯ сардорони ҷанг бар мардум таъин, ва онҳоро ҷамъ
дар кучаи дарвозаи шахр ба у мурочиат карда, бо рохат сухан ронд
онҳо мегӯянд,
32:7 Қавӣ ва далер бош, барои подшоҳи он натарс ва натарс
на Ашшур, на барои тамоми издиҳоми бо Ӯ, зеро ки боз ҳам зиёдтар аст
бо мо нисбат ба ӯ:
32:8 Бо Ӯ бозуи ҷисм аст; аммо Худованд Худои мо бо мост, ки ба мо мадад расонад,
ва дар чангхои мо мубориза баранд. Ва мардум дар болои он истироҳат карданд
суханони Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо.
Подшоҳон 32:9 Баъд аз ин Санҳериб подшоҳи Ашшур хизматгорони худро ба назди онҳо фиристод
Ерусалим, (вале худи ӯ бо тамоми қудраташ Лохишро муҳосира кард
бо ӯ,) ба Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо ва ба тамоми Яҳудо, ки дар он буданд
Ерусалим, гуфт:
32:10 Подшоҳи Ашшур Санҳериб чунин мегӯяд: «Ба куҷо таваккал мекунед, ки
дар муҳосираи Ерусалим бимонед?
32:11 Оё Ҳизқиё шуморо водор намекунад, ки худро аз гуруснагӣ бимиред.
ва ташнагӣ гуфта: "Худованд Худои мо моро аз даст раҳо хоҳад кард"
аз подшоҳи Ашшур?
32:12 Оё ҳамон Ҳизқиё баландиҳо ва қурбонгоҳҳои худро набурдааст?
ва ба Яҳудо ва Ерусалим амр фармуда, гуфт: «Дар пеши як кас саҷда кунед».
қурбонгоҳ ва бар он бухур сӯзондан?
32:13 Шумо намедонед, ки ман ва падаронам бо ҳамаи мардуми дигар чӣ кор кардаем
замин? худоёни халқҳои он кишварҳо бо ҳар роҳ метавонистанд
заминҳои онҳоро аз дасти ман озод кунанд?
32:14 Дар байни ҳамаи худоёни он халқҳо, ки падарони ман буданд, кист
тамоман хароб шуда, метавонист халки худро аз дасти ман халос кунад, ки
Оё Худои шумо метавонад шуморо аз дасти ман раҳо кунад?
32:15 Пас, акнун бигзор Ҳизқиё шуморо фирефта накунад ва ба ин бовар накунед
ва то ҳол ба ӯ имон наоваред, зеро ки ҳеҷ як халқ ё салтанате худое набуд
қодир аст, ки халқи худро аз дасти Ман ва аз дасти Ман раҳо кунад
Падарон: чӣ қадар камтар Худои шумо шуморо аз дасти Ман раҳо хоҳад кард?
32:16 Ва навкарони ӯ боз ҳам бештар зидди Худованд Худо ва бар зидди Ӯ сухан мегуфтанд
ғулом Ҳизқиё.
32:17 Ӯ ҳамчунин номаҳо навишт, то бар Худованд Худои Исроил дашном диҳад ва сухан гӯяд
бар зидди ӯ гуфта, мегуфт: "Чунон ки худоёни халқҳои дигар кишварҳо надоранд"
қавми худро аз дасти Ман раҳоӣ дод, Худои онҳо ин тавр нахоҳад шуд
Ҳизқиё халқи худро аз дасти ман раҳоӣ медиҳад.
Юҳанно 32:18 Он гоҳ онҳо бо овози баланд дар суханронии яҳудиён ба мардуми ин кишвар фарьёд заданд
Ерусалимро, ки бар девор буд, то ки онҳоро битарсонад ва ба изтироб оварад;
то ки шаҳрро забт кунанд.
32:19 Ва онҳо бар зидди Худои Ерусалим сухан мегуфтанд, чунон ки бар зидди худоёни Худо
одамони руи замин, ки кори дасти одам буданд.
32:20 Ва барои ҳамин Ҳизқиё подшоҳ ва набӣ Ишаъё ибни
Амоз, дуо кард ва ба осмон гиря кард.
32:21 Ва Худованд фариштаеро фиристод, ки тамоми мардони далерро маҳв кард,
ва сардорон ва сардорон дар ӯрдугоҳи подшоҳи Ашшур. Пас вай
бо шармсорӣ ба сарзамини худ баргашт. Ва ҳангоме ки ӯ ворид шуд
хонаи худои Ӯро, ки аз даруни худ баромада буданд, куштанд
он ҷо бо шамшер.
32:22 Ҳамин тавр Худованд Ҳизқиё ва сокинони Ерусалимро аз дасти
дасти Санҳериб подшоҳи Ашшур ва аз дасти ҳамаи дигарон,
ва ба ҳар сӯ ҳидояташон кард.
32:23 Ва бисьёр касон ҳадяҳо барои Худованд ба Ерусалим оварданд, ва ҳадияҳо ба
Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо: ба тавре ки ӯ дар назари ҳама шӯҳратёр шуд
миллатҳо аз он вақт.
Юҳанно 32:24 Дар он айём Ҳизқиё ба дараҷаи марговар гирифтор шуда, ба Худованд дуо гуфт:
ва ба вай сухан ронда, ба вай аломате дод.
32:25 Аммо Ҳизқиё бар тибқи фоидае, ки ба ӯ дода буд, дигар адо накард;
зеро ки дилаш баланд шуд, бинобар ин бар вай ғазаб омад ва
бар Яҳудо ва Ерусалим.
32:26 Бо вуҷуди он ки Ҳизқиё аз ифтихори дили худ фурӯтан шуд,
ҳам ӯ ва ҳам сокинони Ерусалим, ба тавре ки ғазаби Худованд
дар айёми Ҳизқиё ба сари онҳо нарасид.
32:27 Ва Ҳизқиё дорои сарват ва шӯҳрати аз ҳад зиёд буд, ва ӯ худро ба вуҷуд овард
ганҷҳо барои нуқра ва барои тилло, ва сангҳои қиматбаҳо ва барои
ҳанут ва барои сипарҳо ва барои ҳар гуна ҷавоҳироти хуш;
32:28 Анборҳо низ барои афзоиши ғалла ва шароб ва равған; ва дӯконҳо
барои ҳар гуна ҳайвоноти ваҳшӣ, ва барои рамаҳо.
32:29 Илова бар ин, ба ӯ шаҳрҳо ва дороии гӯсфандон ва говҳо дод
фаровонӣ, зеро ки Худо ба ӯ сарвати зиёде додааст.
32:30 Худи ҳамон Ҳизқиё маҷрои болоии Ҷиҳӯнро қатъ кард, ва
онро рост ба тарафи ғарбии шаҳри Довуд овард. Ва
Ҳизқиё дар тамоми корҳои худ муваффақ буд.
32:31 Аммо дар кори сафирони мирони Бобил,
ки назди Ӯ фиристод, то аз мӯъҷизае ки дар замин рӯй дод, бифаҳмад,
Худо ӯро тарк кард, то ӯро озмоиш кунад, то ҳар он чи дар дилаш буд, бидонад.
32:32 Ва боқимондаи аъмоли Ҳизқиё ва некии ӯ, инак, онҳо
навишта шудааст дар рӯъёи Ишаъёи набӣ, писари Омӯс, ва дар
китоби подшоҳони Яҳудо ва Исроил.
Подшоҳон 32:33 Ва Ҳизқиё бо падарони худ хобид, ва онҳо ӯро дар қабрҳои олӣ дафн карданд.
аз қабрҳои банӣ- Довуд, ва тамоми Яҳудо ва
Сокинони Ерусалим ӯро ҳангоми маргаш эҳтиром карданд. Ва Менашше аз они
писар ба ҷои ӯ подшоҳӣ кард.