2 Вақоеънома
26:1 Ва тамоми қавми Яҳудо Узиёро, ки шонздаҳсола буд, гирифтанд
ӯро дар хонаи падараш Амасьё подшоҳ кард.
26:2 Ӯ Элӯтро бино кард ва онро ба Яҳудо баргардонд, пас аз он ки подшоҳ бо он хобид
падаронаш.
26:3 Узиё шонздаҳсола буд, вақте ки подшоҳӣ кард, ва подшоҳӣ кард
панҷоҳу ду сол дар Ерусалим. Номи модараш низ Еколиё буд
Ерусалим.
26:4 Ва ӯ он чиро, ки дар назари Худованд буд, ба амал овард, мувофиқи
ҳар он чи падараш Амасьё карда буд.
26:5 Ва ӯ дар айёми Закарё, ки дар фаҳмиш буд, Худоро меҷуст
рӯъёҳои Худо; ва то даме ки ӯ Худовандро меҷуст, Худо ӯро ба ҷо овард
обод гардад.
26:6 Ва ӯ берун рафта, бар зидди фалиштиён ҷанг кард, ва онро шикаст
девори Ҷат, ва девори Ёбне ва девори Ашдод, ва бино карда шуд
шаҳрҳои атрофи Ашдӯд ва дар миёни фалиштиён.
26:7 Ва Худо ба ӯ бар зидди фалиштиён ва бар арабҳо кӯмак кард
ки дар Гурбаал истикомат доштанд ва мехунимхо.
26:8 Ва аммӯниён ба Узиё ҳадяҳо доданд, ва номи ӯ ҳатто дар ҳама ҷо паҳн шуд
ба Миср даромадан; зеро вай басо кувват гирифт.
26:9 Ва Узиё дар Ерусалим дар назди дарвозаи кунҷӣ ва
дарвозаи водӣ ва дар гардиши девор, ва онҳоро мустаҳкам мекард.
26:10 Ва дар биёбон манораҳо сохт, ва чоҳҳои зиёде кофт, зеро ки дошт
чорвои бисьёре, ки чи дар камишзор ва чи дар дашт: токпарварон
ва токдорон дар кӯҳҳо ва дар Кармил, зеро ки Ӯ дӯст медошт
чорводорй.
26:11 Илова бар ин, Узиё лашкари ҷангҷӯёне дошт, ки ба ҷанг рафта буданд
дастаҳо, мувофиқи шумораи ҳисобҳои онҳо, ки бо дасти Яиил
котиб ва Маасиёи ҳоким, зери дасти Ҳанониё, яке аз онҳо
капитанҳои подшоҳ.
26:12 Шумораи тамоми сардорони падарони мардони далерон
ду хазору шашсад нафар буданд.
26:13 Ва дар зери дасти онҳо лашкар буд, ки сесад ҳазору ҳафт
ҳазору панҷсад, ки ҷанг бо қудрати тавоно, ба кӯмак ба
подшоҳ бар зидди душман.
26:14 Ва Узиё дар тамоми лашкарҳо барои онҳо сипар тайёр кард, ва
найзаҳо ва кулоҳҳо, ва галангонҳо, ва камонҳо ва фалаҳонҳо барои партофтан
сангхо.
26:15 Ва дар Ерусалим муҳаррикҳое сохт, ки одамони маккор ихтироъ карда буданд, то дар
манораҳо ва болои қалъаҳо, то тирҳо ва сангҳои бузург бипарронанд.
Ва номи ӯ дар хориҷи дур паҳн шуд; зеро ки ба таври аҷоиб ба ӯ кӯмак карданд, то даме ки ӯ
қавӣ буд.
26:16 Аммо, вақте ки ӯ қавӣ шуд, дилаш ба ҳалокати худ боло рафт, зеро
вай бар зидди Худованд Худои худ таҷовуз карда, ба маъбади Худо даромад
Худованд то бар қурбонгоҳи бухур бухур месӯзонад.
26:17 Ва Азариёи коҳин ва ҳаштод коҳинон аз ақиби ӯ даромаданд
аз Худованд, ки мардони далер буданд:
26:18 Ва онҳо ба Узиё подшоҳ муқобилат карда, ба ӯ гуфтанд:
ба ту, эй Узиё, на барои Худованд бухур сӯзондан, балки барои коҳинон
Писарони Ҳорун, ки барои сӯзондани бухур тақдис шудаанд: аз даруни он берун равед
маъбад; зеро ки ту гуноҳ кардаӣ; ва аз они ту нахоҳад буд
шараф аз ҷониби Худованд Худо.
26:19 Ва Узиё ба ғазаб омад, ва дар дасти худ мачире дошт, то бухур сӯзонад;
Ҳангоме ки Ӯ ба коҳинон хашмгин буд, дар вай бемории махав ҳам ба вуҷуд омад
пеши коҳинон дар хонаи Худованд, аз паҳлуи он
қурбонгоҳи бухур.
26:20 Ва Азарьёи саркоҳин ва ҳамаи коҳинон ба ӯ нигаристанд, ва
инак, вай дар пешонааш махав буд, ва ӯро аз берун ронданд
он ҷо; Оре, худаш низ шитофт, ки берун равад, зеро ки Худованд зарба зада буд
вай.
26:21 Ва подшоҳ Узиё то рӯзи маргаш махавӣ буд ва дар
чанд хона, махав будан; зеро ки вай аз хонаи
Худованд!
аз замин.
26:22 Ва боқимондаи аъмоли Узиё, аввал ва охирин, Ишаъё
пайғамбар, писари Омӯз, бинавис.
26:23 Ва Узиё бо падарони худ хобид, ва онҳо ӯро назди падаронаш дафн карданд.
дар майдони дафн, ки ба подшоҳон тааллуқ дошт; зеро ки гуфтанд:
Вай махав аст, ва ба ҷои ӯ писараш Йӯтом подшоҳӣ кард.