2 Вақоеънома 14:1 Ва Абиё бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри Довуд ва ба ҷои ӯ писараш Осо подшоҳӣ кард. Дар айёми ӯ замин буд даҳ сол ором. 14:2 Ва Осо он чи дар назари Худованд нек ва дуруст буд, кард Худоё: 14:3 Зеро ки ӯ қурбонгоҳҳои худоёни бегона ва баландиҳоро бардошт, ва тасвирҳоро вайрон кунед, ва дарахтонро буред: 14:4 Ва ба Яҳудо амр фармуд, ки Худованд Худои падарони худро биҷӯянд ва ба амал оваранд қонун ва амр. 14:5 Ва Ӯ аз тамоми шаҳрҳои Яҳудо баландиҳо ва кӯҳҳоро нест кард тасвирҳо: ва салтанат дар пеши ӯ ором буд. 14:6 Ва дар Яҳудо шаҳрҳои девордор бино кард, зеро ки замин оромӣ дошт, ва ӯ дошт дар он солхо чанг набуд; зеро ки Худованд ба ӯ оромӣ бахшида буд. 14:7 Бинобар ин ӯ ба Яҳудо гуфт: «Биёед ин шаҳрҳоро бино кунем ва гирду атрофро созем». деворҳо ва манораҳо, дарвозаҳо ва панҷараҳо, дар ҳоле ки замин ҳанӯз пештар аст мо; зеро ки мо Худованд Худои худро ҷустаем, Ӯро ҷустуҷӯ кардем, ва Ӯ ба мо аз хар тараф оромй бахшид. Аз ин рӯ, онҳо бино карданд ва обод карданд. 14:8 Ва Осо лашкари одамоне дошт, ки ҳадафҳо ва найза доштанд, аз Яҳудо сесад ҳазор; ва аз Биньёмин, ки сипар бардошт ва кашид камонҳо дусаду ҳашт ҳазор; ҳамаи инҳо мардони тавоно буданд шучоат. 14:9 Ва ба муқобили онҳо Зараҳи ҳабашӣ бо як лашкар баромад ҳазор ҳазор ва сесад ароба; ва ба Мареша омад. 14:10 Ва Осо ба муқобили ӯ баромад, ва онҳо ҷангро дар сафҳои худ гузоштанд водии Сафото дар Мореша. 14:11 Ва Осо сӯи Худованд Худои худ фарьёд зада, гуфт: «Худовандо! ту ёрӣ кун, хоҳ бо бисёриҳо ва хоҳ бо онҳо, ки қудрат надоранд: ёрӣ кун мо, эй Худованд Худои мо; зеро ки мо бар Ту такя мекунем ва ба исми Ту мухолифем ин шумора. Эй Худованд, Ту Худои мо ҳастӣ; одам бар зидди он галаба накунад ту. 14:12 Ва Худованд ҳабашиёнро пеши Осо ва дар пеши Яҳудо зад; ва Эфиопияҳо гурехтанд. 14:13 Ва Осо ва қавме ки бо ӯ буданд, онҳоро то Ҷарор таъқиб карданд; ва Эфиопияҳо сарнагун шуданд, ки онҳо худро барқарор карда натавонистанд; зеро ки онҳо ба ҳузури Худованд ва пеши лашкари Ӯ ҳалок шуданд; ва онхо хеле ғанимат бурданд. 14:14 Ва онҳо тамоми шаҳрҳои гирду атрофи Ҷарорро торумор карданд; аз тарси Худованд бар онҳо омад, ва онҳо тамоми шаҳрҳоро ғорат карданд; зеро буд дар онҳо ғанимати зиёд. 14:15 Онҳо инчунин хаймаҳои чорпоёнро зада, гӯсфандону шутурҳоро бурданд фаровон шуда, ба Ерусалим баргаштанд.