2 Вақоеънома
14:1 Ва Абиё бо падарони худ хобид, ва ӯро дар шаҳри
Довуд ва ба ҷои ӯ писараш Осо подшоҳӣ кард. Дар айёми ӯ замин буд
даҳ сол ором.
14:2 Ва Осо он чи дар назари Худованд нек ва дуруст буд, кард
Худоё:
14:3 Зеро ки ӯ қурбонгоҳҳои худоёни бегона ва баландиҳоро бардошт,
ва тасвирҳоро вайрон кунед, ва дарахтонро буред:
14:4 Ва ба Яҳудо амр фармуд, ки Худованд Худои падарони худро биҷӯянд ва ба амал оваранд
қонун ва амр.
14:5 Ва Ӯ аз тамоми шаҳрҳои Яҳудо баландиҳо ва кӯҳҳоро нест кард
тасвирҳо: ва салтанат дар пеши ӯ ором буд.
14:6 Ва дар Яҳудо шаҳрҳои девордор бино кард, зеро ки замин оромӣ дошт, ва ӯ дошт
дар он солхо чанг набуд; зеро ки Худованд ба ӯ оромӣ бахшида буд.
14:7 Бинобар ин ӯ ба Яҳудо гуфт: «Биёед ин шаҳрҳоро бино кунем ва гирду атрофро созем».
деворҳо ва манораҳо, дарвозаҳо ва панҷараҳо, дар ҳоле ки замин ҳанӯз пештар аст
мо; зеро ки мо Худованд Худои худро ҷустаем, Ӯро ҷустуҷӯ кардем, ва Ӯ
ба мо аз хар тараф оромй бахшид. Аз ин рӯ, онҳо бино карданд ва обод карданд.
14:8 Ва Осо лашкари одамоне дошт, ки ҳадафҳо ва найза доштанд, аз Яҳудо
сесад ҳазор; ва аз Биньёмин, ки сипар бардошт ва кашид
камонҳо дусаду ҳашт ҳазор; ҳамаи инҳо мардони тавоно буданд
шучоат.
14:9 Ва ба муқобили онҳо Зараҳи ҳабашӣ бо як лашкар баромад
ҳазор ҳазор ва сесад ароба; ва ба Мареша омад.
14:10 Ва Осо ба муқобили ӯ баромад, ва онҳо ҷангро дар сафҳои худ гузоштанд
водии Сафото дар Мореша.
14:11 Ва Осо сӯи Худованд Худои худ фарьёд зада, гуфт: «Худовандо!
ту ёрӣ кун, хоҳ бо бисёриҳо ва хоҳ бо онҳо, ки қудрат надоранд: ёрӣ кун
мо, эй Худованд Худои мо; зеро ки мо бар Ту такя мекунем ва ба исми Ту мухолифем
ин шумора. Эй Худованд, Ту Худои мо ҳастӣ; одам бар зидди он галаба накунад
ту.
14:12 Ва Худованд ҳабашиёнро пеши Осо ва дар пеши Яҳудо зад; ва
Эфиопияҳо гурехтанд.
14:13 Ва Осо ва қавме ки бо ӯ буданд, онҳоро то Ҷарор таъқиб карданд; ва
Эфиопияҳо сарнагун шуданд, ки онҳо худро барқарор карда натавонистанд;
зеро ки онҳо ба ҳузури Худованд ва пеши лашкари Ӯ ҳалок шуданд; ва онхо
хеле ғанимат бурданд.
14:14 Ва онҳо тамоми шаҳрҳои гирду атрофи Ҷарорро торумор карданд; аз тарси
Худованд бар онҳо омад, ва онҳо тамоми шаҳрҳоро ғорат карданд; зеро буд
дар онҳо ғанимати зиёд.
14:15 Онҳо инчунин хаймаҳои чорпоёнро зада, гӯсфандону шутурҳоро бурданд
фаровон шуда, ба Ерусалим баргаштанд.