2 Вақоеънома
10:1 Ва Раҳабъом ба Шакем рафт, зеро ки тамоми Исроил ба Шакем омада буданд
ӯро подшоҳ кунад.
10:2 Ва чунин воқеъ шуд, ки Ёробъом ибни Набот, ки дар Миср буд,
ки аз пеши Сулаймони подшоҳ гурехта буд, шунид,
ки Ёробъом аз Миср баргашт.
10:3 Ва онҳо фиристода, Ӯро даъват карданд. Ва Ёробъом ва тамоми Исроил омада, сухан гуфтанд
ба Раҳабъом гуфт:
10:4 Падари ту юғи моро вазнин кард; пас, туро каме сабук кун».
ғуломии сахти падарат ва юғи вазнини ӯро, ки бар ӯ гузошта буд
мо ва ба ту хизмат мекунем.
10:5 Ва Ӯ ба онҳо гуфт: «Пас аз се рӯз боз назди ман биёед». Ва
одамон рафтанд.
10:6 Ва подшоҳ Раҳабъом бо пирон, ки пештар истода буданд, машварат кард
Падараш Сулаймон, ки ҳанӯз зинда буд, гуфт: «Ба ман чӣ маслиҳат медиҳед».
ки ба ин халк чавоб дихад?
10:7 Ва онҳо ба ӯ сухан ронда, гуфтанд: «Агар ба ин қавм меҳрубонӣ кунӣ, ва
хушнудашон кун ва ба онҳо сухани нек бигӯ, ки бандагони ту бошанд
ҳамеша.
10:8 Аммо ӯ маслиҳатеро, ки пирон ба ӯ дода буданд, тарк карда, машварат кард
бо ҷавононе, ки бо ӯ тарбия ёфта буданд, дар пеши ӯ меистоданд.
10:9 Ва Ӯ ба онҳо гуфт: «Чӣ маслиҳат медиҳед, то ки мо ҷавоб диҳем».
ин қавм, ки ба ман сухан ронда, гуфтанд: "Югро каме сабук кун"
ки падарат бар мо гузоштааст?
10:10 Ва ҷавононе, ки бо ӯ тарбия ёфта буданд, ба ӯ сухан ронда, гуфтанд:
Ба қавме ки ба ту сухан ронда, гуфтанд: "Аз они ту" чунин ҷавоб хоҳӣ дод
падар юғи моро гарон кард, вале ту онро бар мо сабуктар кун;
Ҳамин тавр ба онҳо бигӯй: "Ангушти хурди ман аз ман ғафстар хоҳад буд"
камари падар.
10:11 Зеро, вақте ки падарам бар шумо юғи вазнине гузошта буд, ман бар шумо юғи вазнинтар хоҳам гузошт
юғ: падарам туро бо қамчин азоб медод, вале ман туро бо қамчин азоб хоҳам дод
каждум.
10:12 Ва Ёробъом ва тамоми қавм дар рӯзи сеюм назди Раҳабъом омаданд.
Подшоҳ фармуд: «Дар рӯзи сеюм боз назди ман биё».
10:13 Ва подшоҳ ба онҳо дағалона ҷавоб дод; ва подшоҳ Раҳабъом онро тарк кард
насиҳати пирон,
10:14 Пас аз маслиҳати ҷавонон ба онҳо ҷавоб дода, гуфтанд: «Падарам».
юғи туро вазнин кард, вале ба он илова хоҳам кард: падарам туро ҷазо дод
бо қамчин, вале ман туро бо каждумҳо ҷазо хоҳам дод.
10:15 Пас, подшоҳ ба мардум гӯш надод, зеро ки сабаб аз ҷониби Худо буд,
то ки Худованд каломи Худро, ки бо дасти худ гуфта буд, ба амал оварад
Аҳиёи шилӯнӣ ба Ёробъом ибни Набот.
10:16 Ва чун тамоми Исроил диданд, ки подшоҳ ба онҳо гӯш намедиҳад,
мардум ба подшоҳ ҷавоб дода, гуфтанд: «Мо дар Довуд чӣ ҳисса дорем? ва мо
аз писари Йисой мерос надоред: ҳар кас ба хаймаҳои худ, О
Исроил: ва алҳол, эй Довуд, ба хонаи худ нигоҳ кун. Ҳамин тавр, тамоми Исроил ба он ҷо рафтанд
хаймахояшон.
10:17 Аммо дар бораи банӣ-Исроил, ки дар шаҳрҳои Яҳудо сокин буданд,
Раҳабъом бар онҳо подшоҳӣ мекард.
Подшоҳон 10:18 Ва подшоҳ Раҳабъом Ҳадоромро, ки бар хироҷ буд, фиристод; ва
банӣ‐Исроил ӯро сангборон карданд, ки ӯ мурд. Аммо шоҳ
Раҳабъом суръат гирифт, то ки ӯро ба аробаи худ барад, то ба Ерусалим гурезад.
10:19 Ва Исроил то имрӯз бар зидди хонадони Довуд исён кард.