2 Вақоеънома 1:1 Ва Сулаймон ибни Довуд дар салтанати худ қувват гирифт, ва Худованд Худои ӯ бо ӯ буд, ва Ӯро бағоят бузург кард. 1:2 Ва Сулаймон ба тамоми Исроил, ба мириҳазорҳо ва ҳазорон нафар сухан гуфт садҳо нафар ва ба доварон ва ба ҳар ҳоким дар тамоми Исроил сардори падарон. 1:3 Ҳамин тавр, Сулаймон ва тамоми ҷамоат бо ӯ ба баландӣ рафтанд ки дар Ҷибъӯн буд; зеро ки дар он ҷо хаймаи ҷамъомад буд Худоеро, ки Мусо бандаи Худованд дар биёбон сохта буд. 1:4 Аммо сандуқи Худо Довудро аз Қирят-Еорим ба он ҷо баровард ки Довуд барои он тайёр карда буд, зеро ки дар он чо хайма бино карда буд Ерусалим. 1:5 Илова бар ин қурбонгоҳи мисин, ки Басалил ибни Урӣ, ибни Ҳур, сохта буд, пеши хаймаи Худованд гузошт, ва Сулаймон ва ҷамъомад ба он хост. 1:6 Ва Сулаймон ба он ҷо ба қурбонгоҳи мисин ба ҳузури Худованд рафт, ки он дар хаймаи ҷомеъ буд ва ҳазор нафар сӯхтаро қурбонӣ кард ҳадияҳо бар он. 1:7 Дар он шаб Худо ба Сулаймон зоҳир шуд, ва ба ӯ гуфт: «Бипурс, ки чӣ ман? ба ту медиҳад. 1:8 Ва Сулаймон ба Худо гуфт: «Ту ба Довуди ман марҳамати бузурге намудӣ». падар, ва маро водор кардааст, ки ба ҷои ӯ подшоҳӣ кунам. 1:9 Акнун, эй Худованд Худо, бигзор ваъдаи Ту ба падарам Довуд устувор бошад: зеро ки маро бар қавме чун хоки замин подшоҳи кардаӣ сершумор. 1:10 Акнун ба ман ҳикмат ва дониш деҳ, то ки берун равам ва пештар ворид шавам Ин қавм: зеро ки ин қавми Туро, ки ин қадар бузург аст, доварӣ карда метавонад? 1:11 Ва Худо ба Сулаймон гуфт: «Зеро ки ин дар дили ту буд, ва ту на сарват, на сарват ва на шаъну шараф ва на ҳаёти душманонат, на то хол умри дароз талаб накардааст; вале аз хирад ва дониш пурсидааст барои худат, то ки қавми Маро, ки бар онҳо офаридаам, доварӣ кунӣ ту шоҳ: 1:12 Ҳикмат ва дониш ба ту дода шудааст; ва ба ту сарват хоҳам дод, ва сарват ва шаъну шараф, чунон ки ҳеҷ яке аз подшоҳон онро надошт ки пеш аз ту буд ва баъд аз ту дигар чунин нест. 1:13 Ва Сулаймон аз сафар ба баландӣ, ки дар Ҷибъӯн буд, омад ба Ерусалим, аз пеши хаймаи ҷомеъ ва бар Исроил ҳукмронӣ мекард. 1:14 Ва Сулаймон аробаҳо ва саворон ҷамъ овард, ва ӯ ҳазор нафар дошт чорсад ароба ва дувоздаҳ ҳазор савора, ки ба онҳо гузошта буд шаҳрҳои аробаҳо ва бо подшоҳ дар Ерусалим. 1:15 Ва подшоҳ нуқра ва тиллоро дар Ерусалим мисли сангҳо фаровон сохт, ва дарахтони арз Ӯро мисли дарахтони аноре, ки дар води барои онҳост фаровонй. 1:16 Ва Сулаймон аспҳои аз Миср овардашуда ва риштаи катон дошт. савдогарон калобаи катонро бо нархе гирифтанд. 1:17 Ва онҳо бардошта, аз Миср аробае барои шаш нафар берун оварданд сад сиқл нуқра ва як асп ба саду панҷоҳ: ва ҳамин тавр барои тамоми подшоҳони Ҳиттиён ва барои подшоҳон аспҳо бароварданд подшоҳони Сурия бо воситаи онҳо.