2 Вақоеънома
1:1 Ва Сулаймон ибни Довуд дар салтанати худ қувват гирифт, ва
Худованд Худои ӯ бо ӯ буд, ва Ӯро бағоят бузург кард.
1:2 Ва Сулаймон ба тамоми Исроил, ба мириҳазорҳо ва ҳазорон нафар сухан гуфт
садҳо нафар ва ба доварон ва ба ҳар ҳоким дар тамоми Исроил
сардори падарон.
1:3 Ҳамин тавр, Сулаймон ва тамоми ҷамоат бо ӯ ба баландӣ рафтанд
ки дар Ҷибъӯн буд; зеро ки дар он ҷо хаймаи ҷамъомад буд
Худоеро, ки Мусо бандаи Худованд дар биёбон сохта буд.
1:4 Аммо сандуқи Худо Довудро аз Қирят-Еорим ба он ҷо баровард
ки Довуд барои он тайёр карда буд, зеро ки дар он чо хайма бино карда буд
Ерусалим.
1:5 Илова бар ин қурбонгоҳи мисин, ки Басалил ибни Урӣ, ибни Ҳур,
сохта буд, пеши хаймаи Худованд гузошт, ва Сулаймон ва
ҷамъомад ба он хост.
1:6 Ва Сулаймон ба он ҷо ба қурбонгоҳи мисин ба ҳузури Худованд рафт, ки он
дар хаймаи ҷомеъ буд ва ҳазор нафар сӯхтаро қурбонӣ кард
ҳадияҳо бар он.
1:7 Дар он шаб Худо ба Сулаймон зоҳир шуд, ва ба ӯ гуфт: «Бипурс, ки чӣ ман?
ба ту медиҳад.
1:8 Ва Сулаймон ба Худо гуфт: «Ту ба Довуди ман марҳамати бузурге намудӣ».
падар, ва маро водор кардааст, ки ба ҷои ӯ подшоҳӣ кунам.
1:9 Акнун, эй Худованд Худо, бигзор ваъдаи Ту ба падарам Довуд устувор бошад:
зеро ки маро бар қавме чун хоки замин подшоҳи кардаӣ
сершумор.
1:10 Акнун ба ман ҳикмат ва дониш деҳ, то ки берун равам ва пештар ворид шавам
Ин қавм: зеро ки ин қавми Туро, ки ин қадар бузург аст, доварӣ карда метавонад?
1:11 Ва Худо ба Сулаймон гуфт: «Зеро ки ин дар дили ту буд, ва ту
на сарват, на сарват ва на шаъну шараф ва на ҳаёти душманонат,
на то хол умри дароз талаб накардааст; вале аз хирад ва дониш пурсидааст
барои худат, то ки қавми Маро, ки бар онҳо офаридаам, доварӣ кунӣ
ту шоҳ:
1:12 Ҳикмат ва дониш ба ту дода шудааст; ва ба ту сарват хоҳам дод,
ва сарват ва шаъну шараф, чунон ки ҳеҷ яке аз подшоҳон онро надошт
ки пеш аз ту буд ва баъд аз ту дигар чунин нест.
1:13 Ва Сулаймон аз сафар ба баландӣ, ки дар Ҷибъӯн буд, омад
ба Ерусалим, аз пеши хаймаи ҷомеъ ва
бар Исроил ҳукмронӣ мекард.
1:14 Ва Сулаймон аробаҳо ва саворон ҷамъ овард, ва ӯ ҳазор нафар дошт
чорсад ароба ва дувоздаҳ ҳазор савора, ки ба онҳо гузошта буд
шаҳрҳои аробаҳо ва бо подшоҳ дар Ерусалим.
1:15 Ва подшоҳ нуқра ва тиллоро дар Ерусалим мисли сангҳо фаровон сохт,
ва дарахтони арз Ӯро мисли дарахтони аноре, ки дар води барои онҳост
фаровонй.
1:16 Ва Сулаймон аспҳои аз Миср овардашуда ва риштаи катон дошт.
савдогарон калобаи катонро бо нархе гирифтанд.
1:17 Ва онҳо бардошта, аз Миср аробае барои шаш нафар берун оварданд
сад сиқл нуқра ва як асп ба саду панҷоҳ: ва ҳамин тавр
барои тамоми подшоҳони Ҳиттиён ва барои подшоҳон аспҳо бароварданд
подшоҳони Сурия бо воситаи онҳо.