1 Тимотиюс 3:1 Ин сухани ҳақиқӣ аст: Агар касе вазифаи усқуфро бихоҳад, ӯ кори нек мехохад. 3:2 Пас усқуф бояд беайб, шавҳари як зан ва ҳушёр бошад, ҳушьёр, рафтори нек, меҳмоннавозӣ, қобили таълим додан; 3:3 На ба шароб дода мешавад, на ҳамлагар, на тамаъ ба сарвати палид; аммо сабр, ҷангҷӯ нест, тамаъкор нест; 3:4 Касе, ки хонаи худро хуб ҳукмронӣ мекунад, ва фарзандони худро мутеъ мекунад бо тамоми вазнинӣ; 3:5 (Зеро, агар касе надонад, ки хонаи худро чӣ гуна идора кунад, вай чӣ гуна ғамхорӣ кунад аз калисои Худо?) 3:6 Не навхонадорон, мабодо ки бо ғурур баланд шуда, ба он афтод маҳкум кардани шайтон. 3:7 Илова бар ин, ӯ бояд дар бораи онҳое ки дар берунанд, гузориши хубе дошта бошад; мабодо у ба маломат ва доми шайтон афтода. 3:8 Ба ҳамин монанд, диаконҳо бояд сахт бошанд, на дузабон, на ба қадри кофӣ май, на тамаъ аз даромади палид; 3:9 Сирри имонро дар виҷдони пок нигоҳ доред. 3:10 Ва бигзор инҳо низ аввал санҷида шаванд; пас бигузор аз идораи а дикон, беайб дониста мешавад. 3:11 Ҳамин тавр, занони онҳо бояд сахтгир бошанд, на тӯҳматчӣ, ҳушьёр ва мӯътамад ҳама чиз. 3:12 Бигзор диаконҳо шавҳарони як зан бошанд, фарзандони худро идора кунанд ва хонахои худашон нагз. 3:13 Барои онҳое, ки аз вазифаи дикон истифода кардаанд, хуб харид худ дараҷаи хуб ва далерии бузург дар имоне ки дар он аст Исои Масеҳ. 3:14 Ин чизҳоро ба ту менависам, бо умеди он ки ба зудӣ назди ту биёям: 3:15 Аммо агар ман дер кунам, то бидонед, ки чӣ гуна рафтор кардан лозим аст. худат дар хонаи Худо, ки Калисои Худои Ҳай аст сутун ва пояи ҳақиқат. 3:16 Ва бе баҳс бузург аст сирри парҳезгорӣ: Худо буд дар ҷисм зоҳир мешавад, дар Рӯҳ сафед шудааст, дар фариштагон дида мешавад, мавъиза мекунад ба халқҳо, ки дар ҷаҳон ба онҳо имон овардаанд, ба ҷалол гирифта шудаанд.