1 Тимотиюс
3:1 Ин сухани ҳақиқӣ аст: Агар касе вазифаи усқуфро бихоҳад, ӯ
кори нек мехохад.
3:2 Пас усқуф бояд беайб, шавҳари як зан ва ҳушёр бошад,
ҳушьёр, рафтори нек, меҳмоннавозӣ, қобили таълим додан;
3:3 На ба шароб дода мешавад, на ҳамлагар, на тамаъ ба сарвати палид; аммо сабр,
ҷангҷӯ нест, тамаъкор нест;
3:4 Касе, ки хонаи худро хуб ҳукмронӣ мекунад, ва фарзандони худро мутеъ мекунад
бо тамоми вазнинӣ;
3:5 (Зеро, агар касе надонад, ки хонаи худро чӣ гуна идора кунад, вай чӣ гуна ғамхорӣ кунад
аз калисои Худо?)
3:6 Не навхонадорон, мабодо ки бо ғурур баланд шуда, ба он афтод
маҳкум кардани шайтон.
3:7 Илова бар ин, ӯ бояд дар бораи онҳое ки дар берунанд, гузориши хубе дошта бошад; мабодо у
ба маломат ва доми шайтон афтода.
3:8 Ба ҳамин монанд, диаконҳо бояд сахт бошанд, на дузабон, на ба қадри кофӣ
май, на тамаъ аз даромади палид;
3:9 Сирри имонро дар виҷдони пок нигоҳ доред.
3:10 Ва бигзор инҳо низ аввал санҷида шаванд; пас бигузор аз идораи а
дикон, беайб дониста мешавад.
3:11 Ҳамин тавр, занони онҳо бояд сахтгир бошанд, на тӯҳматчӣ, ҳушьёр ва мӯътамад
ҳама чиз.
3:12 Бигзор диаконҳо шавҳарони як зан бошанд, фарзандони худро идора кунанд ва
хонахои худашон нагз.
3:13 Барои онҳое, ки аз вазифаи дикон истифода кардаанд, хуб харид
худ дараҷаи хуб ва далерии бузург дар имоне ки дар он аст
Исои Масеҳ.
3:14 Ин чизҳоро ба ту менависам, бо умеди он ки ба зудӣ назди ту биёям:
3:15 Аммо агар ман дер кунам, то бидонед, ки чӣ гуна рафтор кардан лозим аст.
худат дар хонаи Худо, ки Калисои Худои Ҳай аст
сутун ва пояи ҳақиқат.
3:16 Ва бе баҳс бузург аст сирри парҳезгорӣ: Худо буд
дар ҷисм зоҳир мешавад, дар Рӯҳ сафед шудааст, дар фариштагон дида мешавад, мавъиза мекунад
ба халқҳо, ки дар ҷаҳон ба онҳо имон овардаанд, ба ҷалол гирифта шудаанд.