1 Самуил
Подшоҳон 30:1 Ва ҳангоме ки Довуд ва одамонаш ба Сиқлоҷ дар соҳили баҳр омаданд
рӯзи сеюм, ки Амолеқиён ба ҷануб ҳамла карданд, ва Сиқлоҷ, ва
Зиклагро зада, дар оташ сӯзонд;
30:2 Ва занонеро, ки дар он ҷо буданд, ба асирӣ гирифта буданд, ва ҳеҷ касро накуштанд,
калон ё хурд, вале онхоро бардошта, ба рохашон рафтанд.
30:3 Ва Довуд ва одамонаш ба шаҳр омаданд, ва инак, он сӯхтааст
оташ; ва занон ва писарон ва духтарони онҳо гирифта шуданд
асирон.
30:4 Ва Довуд ва қавме ки бо ӯ буданд, овози худро баланд карданд
гиря карданд, то даме ки дигар қудрати гиря кардан надоштанд.
Подшоҳон 30:5 Ва ду зани Довуд асир шуданд, Аҳинӯоми изреъилӣ ва
Абиҷайл зани Ноболи кармелитӣ.
30:6 Ва Довуд бағоят ғамгин шуд; зеро ки мардум дар бораи сангсор кардани ӯ сухан ронданд,
зеро ки ҷони тамоми мардум ғамгин буд, ҳар кас барои писарони худ
ва барои духтарони худ, вале Довуд худро дар Худованд Худои худ тасаллӣ дод.
30:7 Ва Довуд ба Абьётори коҳин гуфт: «Илтимос, писари Аҳималик,
ба ман эфӯдро ба ин ҷо биёр». Ва Абьётор эфӯдро ба он ҷо овард
Довуд.
30:8 Ва Довуд аз Худованд пурсида, гуфт: «Оё ман ин лашкарро таъқиб кунам?
Оё ман онҳоро пеш гирифта метавонам? Ӯ дар ҷавоби вай гуфт: «Таъқиб кун, зеро хоҳӣ буд».
Ба онҳо бирасад ва ҳамаро бозпас бигиред.
30:9 Ва Довуд бо шашсад нафар, ки бо ӯ буданд, рафта, омаданд
ба дарьёи Бесор, ки дар он чо кафомондагон мемонданд.
Подшоҳон 30:10 Аммо Довуд бо чорсад нафар таъқиб кард, то ки дусад нафар сукунат бимонд
ки аз паси онхо хеле суст буданд, ки аз дарьёи Бесор гузашта наметавонистанд.
30:11 Ва онҳо мисрӣ дар саҳро ёфтанд, ва ӯро назди Довуд оварданд, ва
ба ӯ нон дод, ва ӯ хӯрд; ва ба ӯ об нӯшониданд;
30:12 Ва ба ӯ як порча кулчаи анҷир ва ду хӯшаи анҷир доданд.
мавиз, ва ҳангоме ки хӯрд, рӯҳаш боз ба наздаш омад, зеро ки дошт
се шабу се шабонаруз на нон нахурд ва на об нӯшид.
30:13 Ва Довуд ба вай гуфт: «Ту аз они кистӣ? ва ту аз куҷоӣ?
Ва гуфт: «Ман як ҷавони мисрӣ, ғуломи Амолеқӣ ҳастам; ва ман
устод маро тарк кард, зеро се рӯз пеш бемор шудам.
30:14 Мо ба ҷануби каритиён ҳамла кардем ва бар он
соҳиле ки ба Яҳудо тааллуқ дорад ва дар ҷануби Колеб; ва мо
Зиклагро дар оташ сӯзонданд.
30:15 Ва Довуд ба вай гуфт: «Оё метавонӣ маро ба ин гурӯҳ фуроварӣ? Ва у
Гуфт: «Ба Худо қасам хӯр, ки на маро бикушӣ ва на раҳоӣ».
маро ба дасти оғои худ бидеҳ, ва туро ба ин ҷо хоҳам овард
ширкат.
30:16 Ва ҳангоме ки Ӯро фуруд овард, инак, онҳо паҳн шуданд
тамоми замин мехӯрад ва менӯшад ва рақс мекунад, ба хотири ҳама
ғанимати бузурге, ки аз замини фалиштиён гирифта буданд, ва
аз замини Яҳудо.
30:17 Ва Довуд онҳоро аз шом то шоми дигар торумор кард
рӯз: ва ҳеҷ кас аз онҳо гурехта натавонист, ба ҷуз чорсад ҷавон,
ки ба шутурхо савор шуда гурехтанд.
30:18 Ва Довуд ҳар он чиро, ки Амолеқиён бурда буданд, баргардонд, ва Довуд
ду занашро начот дод.
30:19 Ва ҳеҷ чиз ба онҳо камбуд, на хурду на бузург ва на
на писарон ва на духтарон, на ғанимат ва на чизе, ки барои он гирифта буданд
онҳо: Довуд ҳама шифо ёфт.
30:20 Ва Довуд тамоми гӯсфандон ва рамаҳоеро, ки пештар меронданд, гирифт
он чорвои дигар ва гуфтанд: «Ин ғанимати Довуд аст».
Юҳанно 30:21 Ва Довуд назди дусад нафар омад, ки онҳо чунон бемадор буданд
натавонистанд аз ақиби Довуд, ки ӯро низ дар ҷӯйбор сокин карда буданд
Бесор, ва онҳо ба пешвози Довуд ва ба пешвози мардуме, ки берун шуданд
Довуд ба назди мардум омад, ба онҳо салом дод.
30:22 Он гоҳ ҳамаи одамони бадкирдор ва одамони нобовар, ки рафта буданд, ҷавоб доданд
бо Довуд гуфт: «Азбаски онҳо бо мо нарафтанд, мо намедиҳем».
Онҳо бояд аз ғанимате, ки мо гирифтаем, ба истиснои ҳар кас
зану фарзандонаш, то ки онҳоро бурда, бираванд.
30:23 Ва Довуд гуфт: «Эй бародарони ман, бо он чиро, ки Худост, накунед».
Худованд ба мо ато кард, ки моро нигоҳ дошт ва ҷамоъатро наҷот дод
ки бар зидди мо ба дасти мо омад.
30:24 Зеро ки дар ин бора ба шумо гӯш медиҳад? аммо чун қисми ӯ ин аст
ба набард фуруд меояд, он кас, ки дар назди дарьё мемонад
чизҳо: онҳо яксон хоҳанд шуд.
30:25 Ва аз он рӯз пеш аз он буд, ки Ӯ онро як қонун ва як
дастур барои Исроил то имрӯз.
30:26 Ва ҳангоме ки Довуд ба Сиқлоҷ омад, аз ғанимат ба пирони
Яҳудо, ҳатто ба дӯстони худ, гуфт: "Инак, ҳадяе аз
ғанимати душманони Худованд;
30:27 Ба онҳое ки дар Байт-Ил ва ба онҳое ки дар ҷануби Ромӯт буданд,
ва ба онҳое ки дар Яттир буданд,
30:28 Ва ба онҳое ки дар Ароэр буданд, ва ба онҳое ки дар Сифмот буданд, ва
ба онҳое ки дар Эштемоа буданд,
30:29 Ва ба онҳое ки дар Роҳал буданд, ва ба онҳое ки дар шаҳрҳо буданд
аз Ераҳмаилиён ва ба онҳое ки дар шаҳрҳои
Кенитҳо,
30:30 Ва ба онҳое ки дар Ҳурма ва ба онҳое ки дар Чорашон буданд,
ва ба онҳое ки дар Атхоқ буданд,
30:31 Ва ба онҳое ки дар Ҳебрӯн буданд, ва ба ҳамаи ҷойҳое, ки Довуд буд
худаш ва одамонаш одат карда буданд.