1 Самуил
24:1 Ва чунин воқеъ шуд, вақте ки Шоул аз паи пайравӣ баргашт
Ба фалиштиён, ки ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Инак, Довуд дар он ҷост».
биёбони Энгеди.
24:2 Ва Шоул се ҳазор марди баргузидаро аз тамоми Исроил гирифта, ба он ҷо рафт
Довуд ва одамонашро бар харсангҳои бузҳои ваҳшӣ биҷӯед.
24:3 Ва Ӯ дар роҳ ба гӯсфандон омад, ки дар он ҷо ғор буд; ва Шоул
барои пӯшидани пойҳояш даромад, ва Довуд ва одамонаш дар паҳлӯ монданд
аз ғор.
24:4 Ва мардони Довуд ба ӯ гуфтанд: «Инак, он рӯзе, ки Худованд аз он мегузарад».
ба ту гуфт: "Инак, ман душманатро ба дасти ту хоҳам супурд"
Ту бо ӯ ончунон ки дар назари ту писанд ояд, бикун». Он гоҳ Довуд бархост,
ва домани ҷомаи Шоулро махфӣ бурид.
24:5 Ва чунин воқеъ шуд, ки баъд аз он, дили Довуд ба ӯ зад, зеро ки ӯ
домани Шоулро бурида буд.
24:6 Ва ӯ ба одамони худ гуфт:: «Худованд манъ кунад, ки ман ин корро кунам
ба оғои худ, тадҳиншудаи Худованд, то ки дасти Маро бар зидди он дароз кунад
зеро ки вай тадҳиншудаи Худованд аст.
24:7 Ва Довуд ғуломони худро бо ин суханон нигоҳ дошт ва ба онҳо иҷозат надод
бар зидди Шоул қиём. Аммо Шоул аз ғор бархоста, бо роҳи худ рафт
роҳ.
24:8 Пас аз он Довуд низ бархоста, аз ғор баромада, аз пасаш фарьёд зад
Шоул гуфт: «Оғоям подшоҳ». Ва чун Шоул ба ақибаш нигарист, Довуд
ру ба замин хам шуда, таъзим кард.
24:9 Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Чаро суханони одамонро мешунавӣ, ки мегӯӣ:
Инак, Довуд ҷаримаи туро мехоҳад?
24:10 Инак, имрӯз чашмони ту дид, ки чӣ тавр Худованд наҷот дод
ту имрӯз дар ғор ба дасти ман афтод, ва баъзеҳо ба ман гуфтанд, ки туро бикушам;
чашми ман туро амон дод; ва гуфтам: «Дасти Худро бар зидди он намезанам».
оғои ман; зеро ки Ӯ тадҳиншудаи Худованд аст.
24:11 Илова бар ин, падари ман, бубин, оре, домани ҷомаатро дар дасти ман бубин.
ки домани ҷомаатро буридам ва туро накуштам, бидон
ва бубинед, ки дар дасти Ман на бадӣ ва на гуноҳе нест, ва ман
бар зидди ту гуноҳ накардаам; вале ту ҷони маро шикор мекунӣ, то ки онро бигирам.
24:12 Худованд дар миёни ману ту доварӣ кунад, ва Худованд интиқоми маро аз ту бигирад.
дасти ман бар ту нахоҳад буд.
24:13 Чунон ки дар масали қадимиён гуфта шудааст: «Бадӣ аз зулм меояд».
шарир, вале дасти Ман бар ту нахоҳад буд.
24:14 Подшоҳи Исроил аз паси кӣ берун меояд? ту аз паси кӣ меравӣ?
пас аз саги мурда, пас аз бурга.
24:15 Пас, Худованд довар бошад, ва миёни ману ту доварӣ кунад, ва бубин, ва
Маро даъво кун ва маро аз дасти худ раҳо кун.
24:16 Ва ҳангоме ки Довуд ин суханонро ба охир расонд
Ба Шоул, ки Шоул гуфта буд: "Оё ин овози ту, эй писарам Довуд?" Ва Шоул
овози худро баланд карда, гирист.
24:17 Ва ба Довуд гуфт: «Ту аз ман одилтар ҳастӣ, зеро ки
Маро мукофоти нек додам ва ман туро ба бадӣ подош додам.
24:18 Ва ту имрӯз нишон додӣ, ки ба ман некӣ кардаӣ.
зеро ки вақте ки Худованд маро ба дасти ту супурд, ту
маро накушт.
24:19 Зеро, агар касе душмани худро ёбад, оё вайро ба саломатӣ раҳо мекунад? бинобар ин
Парвардигоро, туро барои он коре, ки имрӯз ба ман кардаӣ, подош диҳад.
24:20 Ва алҳол, инак, ман хуб медонам, ки ту ҳатман подшоҳ хоҳӣ буд, ва
Малакути Исроил дар дасти ту барпо хоҳад шуд.
24:21 Пас, акнун ба ман ба Худованд қасам хӯр, ки маро бурида нахоҳӣ дод.
пас аз ман тухм гузор, ва исми маро аз исми падарам нест нахоҳӣ кард
хона.
24:22 Ва Довуд ба Шоул қасам хӯрд. Ва Шоул ба хонааш рафт; вале Довуд ва одамонаш гат
онҳоро ба анбор.